Yabu
"Kaç yıldır görmüyorsun buraları?" diye sordu Enver.
Gözlerimi kerpiç damlarda, demiryolu boyunca uzanan tel örgüde, tel örgünün arkasındaki Suriye toprağında ve daha ötede, akşam karanlığına gömülen Resulayn kasabasında gezdirdim bir süre.
"On iki yıl," diye mırıldandım.
Sonra, on iki yıl adını verdiğim zaman dilimi,
Sayfa 83 - Everest
Büyük bayramdır, o ay yüzlü, aşkın şehidine.
Acıyarak bir bakıp da "Zavallı kurbanım mıdır?" derse.
"Babaannem biri hariç
bütün torunlarını severdi. O ise en
iyi talebe olandı. Bir defasında ona
dedim ki: 'Babaanne, aramızda en
başarılı talebe olan Hasan'ı neden
sevmiyorsun?" O da bana: 'Aliya, o
bana değil kendine başarılıdır. Üç
bayramdır ziyaretime gelmiyor' diye
cevap verdi. İnsanların başarılı
olmaları güzeldir ancak bununla
beraber halk için mi yoksa kendileri
için mi çalışıyorlar sorusu önemlidir.
Bu zor ve acayip bir zamandır.
Kontrol yoktur, çok şey insanların
insafina, güvenine bırakılmıştır.
Basit olarak her şeyi kontrol
edemiyorsunuz.İşte bu sebeple,
bazen kontrol mümkün olmadığı için
kimin kendine 'başarılı kimin ise
halk için başarılı olduğu görülür."
Seher Hayri ile yani aşık olduğu adamla buluşmaya gider pastaneye. O gün günlerden bayramdır. Çok seviyor Hayri’yi. Annesi Sultanda izin verir kızına. Nasılsa kızına güveni tamdır. Bir namussuzluk yapmaz asla.
Yabu
“Kaç yıldır görmüyorsun buraları?” diye sordu Enver.
Gözlerimi kerpiç damlarda, demiryolu boyunca uzanan tel örgüde, tel örgünün arkasındaki Suriye toprağında ve daha ötede, akşam karanlığına gömülen Resulayn kasabasında gezdirdim bir süre.
“On iki yıl,” diye mırıldandım.
Sonra, on iki yıl adını verdiğim zaman dilimi, içinde taşıdığı on iki
Nevruz, yeni gün demektir, İran’da kullanılan takvimin ilk ayı olan Ferverdi’nin ilk günüdür. Güneş, o gün veya gece hamel (koyun) burcuna girer. İran mitolojisine göre Tanrı kâinatı bugün yaratmış. Yıldızlar şeref noktalarında bulunmuş, güneş de hamel burcundaymış. Yılda bir kere güneş bu burca girer ve o gün nevruz olur. Aslen bir Hint mabudu iken İran mitolojisine bir hükümdar olarak giren Cemşid (Cem), bütün dünyayı gezip dolaşırken Azerbaycan’a gelmiş, orasını pek beğenmiş. Türlü türlü mücevherlerle bezenmiş bir tahtı, gün doğusuna karşı kurdurup üstüne oturmuş. Güneş doğunca taht, parıl parıl parlamaya başlamış. Halk, bundan pek memnun olmuş ve o güne “Nevruz” demişler. Herkes altı gün bayram yapmış. Müslümanlıktan sonra Şiî mezhebini benimseyenler nevruzu da İslamileştirmişlerdir. Bugün âlemin yaratıldığını ve Hz. Muhammed’in son haccının icra edildiğini, dinin ikmal edildiğini söylerler ve onlarca pek büyük bir bayramdır. Bu bayramı türlü türlü merasimle kutlularlar.
Epub / Muhammed Gülendam'ın önsözü. Açılamalar.Kitabı okudu
Bir gün herkesin gerçeği teslim olduğu ve hiç kimsenin kimseden çok vatanını sevdiğini iddia etmediği ve halkın değerlerinin aşağılanmadığı ekranlardan enformasyon denilen Bulanık suyun akmadığı her şeyin hikemi bir içerikle yeniden dirildiği günlere ereceğiz,
İşte o gün bayramdır.
O gün, hayatın sahte özgürlük idealleri ve dünyevi hafif çıkarlar uğruna yok edilmediğini, hayatın hayatı olan imanla gönüllerin yeniden umutla yıkandığı gündür..
Sayfa 88Kitabı okudu
