Bazen karanlıkta parlayan bir cam kırığını pırlanta sanırız..
İslâmın en büyük düşmanı İngilizlerdir. İslamiyyeti bir ağaca benzetirsek, başka kâfirler, fırsat bulunca, bu ağacı dibinden keser. Müslimânlar da, bunlara düşman olur. Fekat, bu ağaç bir gün filiz verebilir. İngiliz böyle değildir. Bu ağaca hizmet eder. Besler. Müslimânlar da, onu sever. Fekat, gece kimse anlamadan köküne zehr sıkar Ağaç öyle kurur ki, bir dahâ süremez. Vah vah çok üzüldüm, diyerek müslimânları aldatır. İngilizin, İslâma böyle zehr salması demek, para, mevki' ve kadın gibi, nefsâni arzûlar karşılığında satın aldığı yerli münafıkların, soysuz- ların elleri ile, İslâm âlimlerini, İslâm kitablarını, bilgileri- ni ortadan kaldırmasıdır.
Sayfa 109Kitabı okudu
Değerdi. Bir kadın, bir kadına her zaman değerdi. Dokunurdu kalbine, ruhuna, birbirlerini her zaman iki kadın daha iyi anlar, ifade eder, temsil ederdi. Bir kadın bir kadına dağ bir kadın bir kadına yol, bir kadın bir kadına her zaman dost olurdu; en büyük düşmanı bile olsa bu hayatta, bir gün yere düşerse yine o düşman üzerine düşen gölge olurdu.
Sayfa 586Kitabı okudu
İnsan; yaşla, mekteple değişmiyor Nermin!
Saadetin fazlası da bazen elem gibi ümitsizlik gibi insanı hasta eder.
Küçüklüğünde sevilmeyen, okşanmayan, nazını çekecek kimse bulamayan bir çocukta ince ve güzel hislerin doğmasına nasıl imkan tasavvur edilir?
Bir genç kızın pürhayal gözleri çirkin bir maskenin altında saklı güzel bir ruhu görmeye muktedir midir sanıyorsun?
Sayfa 130Kitabı okudu
Bir Düşman Yaratmak
BİR DÜŞMAN YARATMAK
Boş bir tuvalle başlayın işe
Ana hatlarıyla erkek, kadın ve çocuk figürleri çizin.
Geniş bir fırçayı
reddedilmiş karanlığınızın bilinçdışı kuyusuna daldırın
ve yabancıları gölgenin netameli nüansıyla lekeleyin.
Düşmanın yüzüne
size ait olduğunu kabullenme cesaretini gösteremediğiniz
açgözlülük, nefret ve ihmalkârlığı
O gece onun gözlerinde başka bir dünyaya baktıktan sonra etrafımdaki şeylerde bir tat bulmak kabil değil
Edep, Nezâket ve Terbiye
Osmanlılar'ın edep, nezaket ve terbiye husūsunda kaydettikleri seviye, hiçbir milletle käbil-i kıyas değildir. Onların muâşeret ādâbı, misli görülmemiş bir mükemmellik ve incelik arz eder. Bunlar, millet ve mez- hep ayrımı yapılmaksızın bütün insanlara karşı aynen riayet edilen rühi ve vicdanî bir kânun mesåbesindedir. Dolayısıyla Osmanlı
Sayfa 501 - Erkam yayınlarıKitabı okudu
