BİR ORTAÇAĞ YALNIZLIĞI
Göğün karaya ilişeceği yer dolayımda olmalıydı. Herşeyi birbirine karıştırıyordum. Sevgi ile ölümü, özlem ile boşyereliği, bitmişlik ile coşkuyu. Yalnızlığın yalnızca bir sözcük olmayacağını içimde, benimde besliyordum. Sabahları, gökyüzünün kirli geçmişinde, uzak şimdisinde, olamaz geleceğinde tozlu yollara doluşuyordum. O teciyi arıyordum. Kendimi. Her durgun bakışın, her bulanık gözün eskimiş biliminde sessiz bir sonu algılıyordum. Toprağın simyasında zamanın yavaşlaması vardı. Pineklemesi. Kuşların yırtıcı umutsuzluğu, sonra. Güneş bir bildiri gibi yükseliyordu. Kaçıyordum. Böyle anlarda her sokağın bana çıkmasından korkardım.
Sayfa 25 - Kırmızı Kedi Yayınevi
TANRILAR MAHKEMESİ DİYALOGLARI
ZWEİG, HİTLER'E KARŞI
- Burada Almanca konuşan kimse yok mu ? Hangi dili konuşuyor bunlar ? Hiçbir şey anlamıyorum.
- Hey merhaba , ben Almanca biliyorum ve sanırım seni de bir yerlerden hatırlıyor gibiyim.
- Beni kim tanımaz ki , ben Führer’im , senin Führer’in
- Demek sende buradasın ? Beni tanıdın mı ?
- Hayır
İkinci Yeni, aşktan, eski çağlardan söz ediyor, yeryüzüne yalnızlığı, bunaltıyı yaymak istiyor, öyle mi? Buna, "Bir çeşit toplumculuk" denemez; çünkü toplumculuk, sosyalizm demektir; sosyalizmin de yeryüzüne yalnızlığı, bunaltıyı yayan bir çeşidi yoktur. Aşktan, eski çağlardan söz etmeye gelince... Bunları da belli bir akımın özellikleri olarak ileri sürmek yanlış olsa gerektir. Çeşitli şiir akımları "aşk" işlemişlerdir; kimi yazın da "eski çağlar özlemi"ni (Sözgelişi romantizm, ortaçağ özlemini) istenen bir toplumsal değişiklik için kaynak olarak ele almıştır. "Ozanın bu kaçış duygusuna karşı gelmesi, önce kendi kendisine karşı özdensizliğin ta kendisi" imiş. Hangi ozanın? Bütün ozanların mı? Bütün ozanlar mı toplumdan kaçmak istemişler? Kaçmak istemeyen ozan, özdensizlikle mi ("kendi kendine" demek gereksiz,) suçlanacak? Burada, umutsuzlukla bir alışverişi olmamış ozanların adlarını saymak, umutsuzluğun, yeni çağlarda belli bir üretim düzeninin doğmasından sonra bir yazın eğilimi olarak ortaya çıktığını söylemek neye yarar? Durum, İlhan Berk'in dediği gibi de olsa, başka bir deyişle, umutsuzluk, gelmiş geçmiş bütün ozanların, ozanlığın özelliği ise, bunu İkinci Yeni'nin özel bir yanı diye göstermek doğru olur mu? Toplum içindeki her davranışı "toplumculuk" sayarak düşülen yanlış, birçok konuları çıkılmaz bir duruma sokuyor.
Sayfa 400Kitabı okudu
bir gece bulalım kendimize, sığınılacak bir çatı değil,
bir kuytu değil, dümdüz gece
sabah olmasın: yani olmasa daha iyi olur
dünyanın bütün sabahları yalnızlık
...
dünyaya atılmanın yalnızlığı
yalnızlık
Sayfa 45Kitabı okudu
