Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.7
.
"Molière'in Cimri'si"
Öncelikle kitabı açar açmaz Sabahattin Eyüboğlu'nun "Molière'in Çağı" yazısı ile başlayan önsözünü okuyorsunuz. Bu yazıların ne kadarı bende kalıyor bilmiyorum fakat klasikleri anlamak ya da kafamda daha iyi kurmak için yazıldığı dönemin insanını ve o dönemin şartlarını biraz olsun tanımayı seviyorum. Molière'i birazcık kafamda kurduktan sonra 5 perdelik oyunumuz başladı. Ve bu oyunda bir karakterimiz vardı ki ona hep rastlarız:Cimri. Cimri'nin o halleri hem gülünç hem de ya sabır dedirten cinstendi. Cimrinin komik halleri dışında bir parça hüzün bir parça mucize de buluyorsunuz kitabın içinde. Bu yönüyle kitap daha bir çekici oluyor. Hem insan ilişkilerini ele alış yönüyle hem de insanı tanımlama yönüyle kitaptan etkilendim. Oyun okumayı ve insan hallerine şahit olmayı seviyorsanız bu kitabı da seveceğinizi düşünüyorum.
Kitabın yorumları iki uçta toplanmış. Vakit kaybı olarak görenler benim rastladıklarım. İtiraf edeyim başta ben de pek hoşlanmadım ama içinde çocuk geçen cümlelere hep bir şans daha veririm. Velhasıl devam ettikçe içimi büyük bir hüzün kapladı. Buram buram yalnızlık, arayış, tutunamama oldu bana geçen. Görünen ve görünenin ardındaki hallere biraz kafa yordum hatta birkaç yerde gözlerim doldu bile diyebilirim.
Yetişkinlikle çocukluk arası bir yaştaki Holden’in hissettikleri yani iç konuşmalarıydı kulak verdiğim. Kitap boyu küfreden umarsız bir gencin birkaç günüydü dışardan bakınca hikaye ancak biraz kıyı köşe satırlara kalbimi çevirince bir şeylerin parçası olmak biraz ait olabilmek için içten içe mücadele veren ölesiye yalnızlığa kapılmış bir çocuk oldu bulduğum. Hem de onca varlık içinde büyük bir duygu boşluğu! “Birden kendimi felaket yapayalnız hissetmiştim. İçimden neredeyse ölmek geçti.” diyor bir yerde; bir parça şarkı sözünden, bir gülen yüzden hemen etkilenebilen duygularını uçlarda yaşayan bu çocuk adam.
Ve beni benden alan o kardeşlik bağları... Bir çocuğa bırakılabilecek en büyük mirasın kardeş olduğunu bir kez daha hissettim. Holden gibi söylersem adeta “bittim” bu noktada yaşananlara.
İşi gücü gençlerle olanların ve çocuk yetiştirenlerin farklı bir gözle okumalarını tavsiye edebilirim. Gerçi herkesin birbirini anlayabilmesi ve sevebilmesi için bir miktar olanların ardında yatanları düşünmesi gerekmez mi?!
Keyifli okumalar!
-Jerome_David_Salinger608.jpg){kind=small}
Kitapta anlatılan aşkın bir tık ötesi hastalıklı bir ruh hali.Nasıl olmuş da o ince çizgiyi tutturabilmiş BRAVO! Çok derin,çok yoğun bir aşkın hikayesi anlatılıyor.Ve bana bu aşksa eğer benim yaşadığım ne? diye sordurttu.Kitabı bitirdiğimde yüzümde hüzün ve tatlı bir tebessüm oluştu.Mektubun sahibi olan kadına bazen kızdım bazen de kadının aşkına saygı duydum.Duyduğu aşkın bir parça hastalıklı olduğunu da düşündürdü.Bir çırpıda okunabilen, dili açık, akıcı ve sürükleyici bir kitap oldu benim için.
Bilinmeyen Bir Kadının MektubuStefan Zweig · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 2022225bin okunma
Edebiyat Düşmanları
SPOİLER İÇERİR
Montano Hastalığı beş bölüm ama ben üç bölümden oluşan bir inceleme yapacağım. İlk bölümünü okuyarak sahiden büyülendim. İlk bölüm gerçek anlamda bir roman, sağlam bir kurguya sahip.
Fakat ilerleyen bölümler, gerçeklik algınızı birbirine sokacak bir yapıya sahip. İkinci bölümde aslında ilk bölümdekileri çürüten gerçeklikleri
İçimizdeki Şeytan
İçimizdeki Şeytan
Başladığımdan itibaren kitabın içerisinde yaşamaya başladım sanki ve o muhteşem ruh tahlilleriyle her karakterin gözünden olaylara ve karakterlere baktım.Onlarla beraber kızdım,mutlu oldum,kafa karışıklığını yaşadım,sordum,cevaplar verdim,hüzünlendim,durdum düşündüm,koştum yakalamaya çalıştım,koştum kaçtım ve daha bir sürü,bir
Oruç Aruoba'nın yazılarından bir kesiti alıntılamaya cesaret edemiyorum. Bana oldukça zor geliyor bu. Bağlamından kopuyor ve belli fikirleri temsil etmeye doğru gidiyor . Oysa Oruç Aruoba insanı içine doğru bir yolculuğa çıkarıyor. Her bir sayfa öncekiler ve sonrakiler ile anlam buluyor, nihai bir sona/amaca da ulaşma çabası gütmüyor. İçinize işliyor ve bir parça hüzün bırakıyor avuçlarınıza. Sizi yepyeni kalemlerle tanıştırmayı da ihmal etmiyor kitabın sonlarına doğru.
"anlamı olmalı bir şeylerin
biryerde, yeterince ararsan; bir anlamı acının
bir yeri sevincin..." diyor. Kitap boyunca işte bir takım hislere anlam ve bir yer aratıyor. Hörderlinden yaptığı alıntıyla da bir cevap vermeye çalışıyor belki de okuyucusuna;
"Ah!
insanın yabanıl yüregine denk bir yurt yok;
nasıl, güneşin ışınları yer yüzünde ilkin olgunlaştırdıgı bitkileri sonradan kurutup yakarsa, insan da öldürür yüreğinde gelişen tatlı çiçekleri; neşelerini, yakınlığını sevginin."
Kitabı incelemekten ziyade kitap sizi inceliyor ince ince.
Nedense bütün alıntıları paylaşmak istedim daha sonra seçtiklerim bile anlatıyor yazarın sanatını. Okurken böyle gece saatlerinde hüzün yanıma oturacak beni dinleyecek gibi elime alıyorum eseri. Yalnızlık hepimizin içinde bir miktar yer edinmiş. İnsan en çok sevdikleri tarafından anlaşılmak ister de yine kendini dinlerken bulur tam da bunu dile getiren bir eser. Şiir sevenler daha iyi bilir şu durumu :Okudukça üzerine eklemek isterseniz yada yazarla konuşmak, kendinizden bir parça bulduğunuz an peşinden koşmak istersiniz tam bu noktada yazarla bağ kurduğumuzu fark ederiz. Bence bir göz gezdirin en fazla kendinizden bir yansıma görürsünüz yada hissiyat....
360 syf.
9/10 puan verdi
Kitabı okurken karakterlere öyle alışmışım ki bittiğinde onları özleyeceğimi hissettim. Çocuk, benim dünyam demek.. Belki de bu yüzden ilgim hep kitapta da harika bi şekilde işlenen çocuğun masumiyeti merhameti adaleti üzerine yoğunlaştı. Herkes kendinden bir parça bulur romanda. Biraz gizem biraz macera biraz hüzün biraz mizah.. Sade ama etkili bir anlatım. Kısacası ben keyifle okudum benim gibi popüler kitap ön yargısı olanlar tereddüt etmeden okumalı bence, iyi okumalar :)
"Ayrılmak bir solucanın ikiye bölünmesi gibidir.Her iki parça ayrı ayrı yaşamaya devam eder,bir zamanlar tek parça değilmiş gibi tanımaz birbirini."
.
Ne yazsa okurum,dediğim yazarlara bir yenisini daha eklemenin mutluluğuyla yeniden merhaba
Öncelikle Suzan Defter'in,Ayfer Tunç'un güzel kalemiyle tanışma kitabım olduğunu ve çok kıymetli bir arkadaşımın hediyesi olması yönüyle de benim gözbebeklerim arasında yer aldığını belirtmek istiyorum.
Aynı zamanlarda yaşayan iki ayrı insanın yaşamlarını yansıtan bir günlük olan Suzan Defter,kadın-erkek düşünce farklılıklarını,aşk ve aile ilişkilerini ön planda sunarken arka planına ise 80'lerin Türkiye'sini ve siyasi sorunların hayatları nasıl etkilediğini de ekliyor.
Farklı tarzı ve hüzünlü havasıyla okuyanların damağında hoş bir tat bırakan Suzan Defter,bir kadın(sağ taraf) ve bir erkeğin(sol taraf) günlüklerinden oluşuyor.Dilerseniz iki günlüğü bir arada okuyabilir,dilerseniz kafa karışıklığını önlemek adına günlükleri ayrı ayrı da okuyabilirsiniz.Ben ayrı ayrı okumayı tercih ettim ama kitap kısalığına rağmen öyle doyurucu ve anlatılanlar o kadar içten ki bir kez de iki günlüğü aynı anda okumayı deneyeceğim.
Ayrıca kitabı bitirdiğimde değişik bir hüzün içerisine girdiğimi, birçok cümlenin altını çizip bir daha okumak için ruhuma hapsettiğimi de bilmenizi isterim.
Sizler de Ayfer Tunç'un edebi bir şölen havasını yansıtan kalemiyle tanışmak isterseniz Suzan Defter,sizler için de güzel bir başlangıç olabilir.
Keyifli Okumalar
#kitabiyografi
328 syf.
9/10 puan verdi
Yakın tarihin en büyük insanlık trajedilerinden Osmanlı'nın yetim evladı Bosna'nın sessiz çığlığı
Okurken param parça etti içimi,sarstı,derin bir hüzün bıraktı bende.Savaşın getirdiği yıkımın ve dramın yalın, çarpıcı tasviri: İncir Kuşları
