Önemli Bulduğum Bazı Kavramlar (Bilmek Ve Olmak adlı kitabımdan alıntıdır)
Bir insanın kendini geliştirmesi ve gerçekleştirmesi için bazı kavramları ve olguları bilmesini zorunlu görüyorum. Bunlardan bazılarını aşağıda açıklıyorum.
Özbilinç: özbilinç en genel anlamıyla kişinin kendi duygu düşünce ve davranışlarından haberdar olma halidir.
AÇIKLIK EN DOGRU YOLDUR
Röportaj : Alper Gazigiray [Ahmet Haluk Dursun]
Zaman, 14- 15 Şubat 1988
Zaman: Sayın Muhsin Yazıcıoğlu kısa bir tercümeihalizi verir misiniz? Nerede doğdunuz?
Kaç yılında doğdunuz, öğrenim hayatınız?
Muhsin Yazıcıoğlu: Bismillahirrahmanirrahim. 1954 yılında Sarkışla, Elmalı köyünde doğdum. İlkokulu orada bitirdim.
"Her yerde hazır ve nazır olan Tanrı'm, beni duymadın mı? Ey Alim-i mutlak, beni anlamadın mı? Bu hizmetkârın yurdunu kast ettiğini söylemesi için daha mı açık konuşmalı? Duy beni (duymakta zorluk çeken Tanrı'm), Yakup benim olması gereken şeyi ablama bahşettiği için kıskandım, tıpkı senin çocukların senden başka tanrılara kurban verdiğinde
Sayfa 19Kitabı okudu
“Ama bir yol- bir yol var. Ölümün gerisinde bir yol var. Yaşama geri dönen bir yol ölümün ardındaki yaşama, ölümsüz yaşama. Aradıkları bu. Bir zamanlar büyücü olan Tavşan’ın ve Sopli’nin. Bizim aradığımızda bu. Sen -hepsinden çok sen- bu yolu biliyor olmalısın.” “Onların aradıklarını zannettikleri şeyin ne olduğunu bilmiyorum. Ama onların da Sopli gibi öleceğini de biliyorum. Benim öleceğimi de. Senin öleceğini de.” “Ve bunu bilmek çok değerli. Çünkü sadece kaybetmeye razı olduğumuz şey bizimdir… Bizim acımız, hazinemiz ve İnsanlığımız olan bu benlik, sürekli değil. Değişir; gider, denizdeki bir dalga gibi. Tek bir dalgayı kurtarmak, kendini kurtarmak için denizin sakinleşmesini, gelgitlerin durmasını mı istersin? Kendi güvenliğini satın almak için, ellerinin hünerini, kalbinin arzusunu ve aklının açlığını feda eder miydin?”
Sayfa 134 - Metis YayınlarıKitabı okudu
Çocuk ancak anne babasının acımasızlığını kendi varlığına verilen bir tepki olarak yorumlayabilirse onları sevgi dolu addedebilir. Anne-baba özünde iyidir. Eğer kötü oldukları zamanlar varsa bu bizim suçumuzdur. Böylece içimizde olduğumuz gibi olmaktan duyduğumuz bir utanç büyür.
