İNSAN İSTERSE, HER DURUMDAN KURTULMANIN BİR YOLUNU BULUR!
Biraz da gülelim!
İki rahibe yolda yürümektedir. Biri matematikçi, diğeri mantıkçıdır. Bir akşam karanlıkta kiliseye dönerlerken matematikçi rahibe mantıklıya dönerek, "Yaklaşık 20 dakikadır bir adam bizi takip ediyor ve gittikçe yaklaşıyor, şu anda aradaki mesafe 50 metre," der.
Bunun üzerine mantıklı rahibe bunun tek mantıklı açıklamasının olabileceğini, adamın kendilerine tecavüz etmek istediğini, bu yüzden daha hızlı yürümeleri gerektiğini belirtir.
Rahibeler daha hızlı yürümeye başlarlar. İki dakika sonra matematikçi rahibe, "Adam da hızlandı ve aradaki mesafeyi kapatıyor, şu anda 30 metre arkamızda. O zaman mantık olarak koşmamız gerekir," der. Rahibeler koşmaya başlar.
Birkaç dakika sonra matematikçi rahibe sağa, mantıklı rahibe sola doğru koşmaya başlar.
Matematikçi 20 dakika sonra kiliseye ulaşır ve telaş içinde beklemeye başlar. Aradan 40 dakika geçtikten sonra mantıklı rahibe gelir.
Matematikçi sorar:
-Ne oldu, ne yaptın?
-Adam beni takip etti, artık mesafe üç-beş adıma kadar azalmıştı, mantık olarak daha fazla koşmanın anlamı yoktu...
-Eeee...
-Mantık olarak ben durdum, adam da durdu!
-Sonra?
-Mantık olarak ben eteğimi kaldırdım o da pantolonunu indirdi!
-Peki daha sonra?!
-Sonra mı? Ne olabilir ki?
Eteğini kaldırmış bir rahibe pantolonunu indirmiş bir adamdan daha hızlı koşar.
Yanlış anlamanın güzelliği…
Deli gibi mutlu olmam gereken yerde kasılarak oturunca gerçekten anladım bazı şeyleri…Ağlamak çok içimden gelen bir şey şuan ama asla… Anlarlar yoksa.Değersiz hissetmenin kelime anlamıyım.Anı yaşamak şuan hiç içimden gelmiyor.Güzellik değil insanlık gerekiyor her zaman.
(Bir süre sonra)
Şuan gerçekten çok mutluyum günü çok güzel kapatıyorum hatta kapatıyoruz.Yanlış anlaşılmalar hep olur.Bildiğimiz insanlar hep bildiğimiz ile kalırlar merak etmeyin,ben buna inanıyorum…O kişilere eğer ne kadar çok inanırsanız sizleri yanıltmazlar asla…Hep iyilikleri ve sevgileri ile kat kat yücelirler.Mutluluk zaten bizim içimizde,onu bulmak istemek ne kadar doğru ki?Sen sev o içini…Ansızın zamansız çat kapılar her zaman en güzeli değil midir ki.Belki bir kahkaha belki bir iki dudak arasından çıkan bir sihirli sözcük belki de bir bakış yeter gülümsemeye.Gülelim ya:)Biraz da sen hayatı gıdıkla o zaman güler illa.Kalbin temiz başın rahat olsun.Seni sevenler hep yanında,sen anlarsın zaten.Anlamam lazım diye yorma güzel canını merak etme hissedersin.Kalbin…Nefes al ve unutma:onun götürdüğü yolda bir hayalet ile karşılaşsan bile ona ruhunla sarıl ve yürümeye devam et çünkü bu yol sonsuz…Ve sonsuzluklarda hep var olmayan bir ülke vardır.Uç o ülkeye…Amaçsızdır aslında gülmek ya da sevmek.Amaç aramaktır bence onları körelten.Sevgi ile doğduk bırakın da mezarımız çiçekler ile dolsun….
(Yazım,noktalama illaki hatalıdır bir yerlerde tanıyorum kendimi ama onlar mutluluğumun ve üzüntümün birer heyecanını içeriyor.Mazur görün…)
Ne kadar da kırılganmış hayatlarımız! Baksana, nasıl da sızlıyor her yanımız, nasıl sızlıyor çocukluğumuz, kolumuzun uzandığı her yerde bir sadakatsizlik korkusu, insanın insana sokulduğu bütün sokaklarda ihanet kol geziyor, sonunda işte insan ağrıyan bir varlık. Ağrıyan bir varlık olarak insan. O hâlde uyuştur kendini, içelim, seyredelim, gülelim. Fanatik taraftarlar olalım, uzlaşmaz partizanlar, bir vecd içinde seyredelim kendimizi.
Sayfa 36Kitabı okuyor
Rezil oldum... ( biraz gülelim..)
"Seni, " dedi kısık bir sesle " Önüme bindirmeyi özledim."
Vücudum yılan gibi kıvrıldığında," Hmm , " dedim sıcak bir sesle " Bu bir davet mi ? "
Yankı ilk önce kaşları havalandı, dudaklarını birbirine bastırdı ve gülmemek için kendini durdurdu.
Bir kaç saniye sonra kulağıma eğilip, " Bebeğim, bisikletten bahsediyorum.Sen ne anladin ? "
Anlık utanç vücuduma uğradığında gözlerim açıldı ve yutkundum ama Yankı gülmeye başladığında beni kendine daha çok çekti, gülerek yanaklarımı öptü,sonra burnumun ucunu ve anlımı, " Ya " dedim çok daha kızardığımı anladığım da" Çok fena rezil oldum."
" Sana," dedi , Yankı gülmeye devam ederek , " Ölüyorum"..
Sayfa 441 - İndigoKitabı okudu
Biraz da gülelim 🤪
Gerçek aşkı bekleyenlerin sonu
(şahsım da dahil) 😆
Biraz gülmesek diyorum. Twitter'da harika espriler var, Facebook'ta çok komik videolar var, muzip arkadaşlarımız bizi çok güldürüyor, evet. Gülelim, eğlenelim ama arada bir duralım ve düşünelim bir ramazan günü oruçluyken yasak kurşunlarla öldürülen Munir'i Gencecik yaşlarında hiç iş olmadığı için evde oturup babasının maaşıyla geçinmek zorunda kalan
ağabeylerini, Munir'in acısı hep tazeyken güçlü kalmaya, ayakta durmaya çalışan babasını..
Düşünsek de biraz gülmesek. Az gülmesek Gülmesek.
Sayfa 44Kitabı okudu
Moralim çok bozuk şu "seni seviyorumlu" fıkraları anlat da biraz gülelim...
