Tolstoy’un "İnsan Ne İle Yaşar" adlı kitabında, çiftçi Pahom’un hazin ve ibretlik öyküsü yer alır. Sıradan kendi halinde bir çiftçi olan Pahom, daha zengin bir hayatın hayalini kurmaktadır. Uzak bir yerlerde, cömert bir reisin karşılıksız toprak verdiğini duyunca, daha çok toprak elde etmek için reise gidip talebini iletir. Gerçekten de
Zamana iliştirilmiş,
Anılardan ,
Masallardan,
Bir varmış,
Bir yokmuştan başka
Nedir ki insan ...?
Bak ...!
Eşyalar olduğu yerde,
Sözler çoktan uçtu .
Yazılanlar kurumuş güller gibi duruyor.
Yıpranmış fotoğraflar kaldı çerçevelerde ..
Gidenlerin yerine,
Kimler geldi çoktan ?
O zaman yaşamak lâzım ;
Güzel anılar biriktirmek lâzım .
Mutlu bir son lâzım ,
Bu yaşam denen masala !"
Seçil Oğuz
_Bu düşüncenizin temeli nedir? -diye sordu Fransız.
_Şöyle: Tarihsel olarak uygar batı insanının erdem ve meziyetlerinin başlıca temellerinden biri para biriktirmek olmuştur. Oysa bir Rus para biriktirme yeteneğinden mahrum olmakla kalmaz, kazandığını boş yere, hem de çirkin bir biçimde harcar. Her hâlükarda biz Ruslara da para lazım olur, -diye ekledim,- bu yüzden hiç emek harcamaksızın iki saat içinde birden zengin olabileceğimiz rulet gibi yollara pek düşkünüz. Böyle şeyler bizi hemen cezbeder, fakat hiç emek harcamadan, aklımıza estiği gibi oynadığımız için hep kaybederiz!
- Bir ölçüde doğru, -dedi Fransız mağrur bir tavırla.
Generalse sert ve vakur bir tavırla itiraz etti:
- Hayır yanlış, siz de ülkeniz hakkında böyle konuştuğunuz için utanmalısınız.
_Bağışlayın, -dedim, çirkin davranan Rusların mı, yoksa dürüst emekleriyle birikim yapan Almanların mı iğrenç olduğu henüz belli değil elbette.
Sayfa 30Kitabı okudu
YAŞAM UZUNDUR AMA İYİ DEĞERLENDİRİRSENİZ
Bir hedef bulacaksınız, o uğurda çalışacaksınız, hedefinizi gerçekleştirmek için bir yol arayacaksınız, yol yoksa da o yolu yapacaksınız. Hedef bulmak, yol açmak ve aynı yoldan geri dönmemek.. Hayattaki gayemiz budur!
İlber Ortaylı 'nın en beğendiğim eserlerinden biri oldu kuşkusuz. İnsanın yaşamına anlam katma çabalarında atılması geren adımları
Tolstoy’un "İnsan Ne İle Yaşar" adlı kitabında, çiftçi Pahom’un hazin ve ibretlik öyküsü yer alır. Sıradan kendi halinde bir çiftçi olan Pahom, daha zengin bir hayatın hayalini kurmaktadır. Uzak bir yerlerde, cömert bir reisin karşılıksız toprak verdiğini duyunca, daha çok toprak elde etmek için reise gidip talebini iletir. Gerçekten de Reis herkese istediği kadar toprak veren cömert biridir. Pahom’a “Sabah güneşin doğuşundan batışına kadar katettiğin bütün yerler senin fakat güneş batmadan yeniden başladığın yere dönmen lazım.” der. “Yoksa bütün hakkını kaybedersin.”
Pahom güneşin doğuşuyla beraber başlar yürümeye. Tarlalar, bağlar, bahçeler geçer. Tam geri dönecekken gördüğü sulak bir araziyi es geçemez. Şu bağ, bu bahçe derken bakar ki güneşin batmasına az kalmış. Koşar, koşar, ama kesilir takâti. Halsiz adımlarla yürümeye devam ederken, Pahom’un burnundan kanlar damlamaya başlar. Tam başladığı noktaya yaklaşmışken, bir an yığılır yere ve bir daha kalkamaz…
Reis olanları izlemektedir. Çok kereler şahit olduğu olay yeniden vuku bulmuştur. Adamlarına bir mezar kazdırır. Pahom’u bu mezara gömerler. Reis Pahom’un mezarının başında durur şöyle der: “Bir insana işte bu kadar toprak yeter!”
Mütemadiyen biriktirmek istiyoruz. Yiyemeyeceğimiz kadar erzak, giyemeyeceğimiz kadar kıyafet, kullanamayacağımız kadar eşya, oturamayacağımız kadar ev… Gözlerimiz midelerimizden, arzularımız ihtiyaçlarımızdan daha büyük ! 
Lev Tolstoy
Anılar!! Güzel anılar biriktirmek lazım
Ama bir insanın kendine ve yaşama verdiği anlam konusunda bizim bir an önce bir fikir edinmemize katkı sağlayacak en önemli şey, o kişinin anılarıdır.
Yirmili yaşlarım......Babacığımı kardeşi ziyarete gelmişti onu uğurlarken demiştiki sizin statünüz mevkiniz beni ilgilendirmiyor benim kardeşimsiniz. Ne olursanız olun severim sizi ....
Çok kıymetli bir tesbitti bu benim hayatımda, bir yerlerde bir şeyler olabiliriz ancak kardeş ,eş evlat ,anne, baba olmak başka bir bağdır , tüm statülerin üzerinde.
Hep diyoruz ya bizden alındıktan sonra bize kalacak şeylere ehemmiyet vermeliyiz , bakıyorum da insanların övündüğü şeyler hep isminin başındaki ünvan ve takılar , oysa bize şahit olacak iyilikler biriktirmek lazım , şahitlik edecek güzel ilişkiler....
Bir çayı canından biri ile muhabbet ile içemiyorsan banane onun doktorluğundan ,
bir iftar sofrasında mütevazı bir şekilde buluşamıyorsan, banane onun mühendisliğinden,
Hiç düşünmeden gülüp ağlayamıyorsan yanında banane onun valiliğinden...
Birbirimizin gözünde ne kadar yalın ve takısız halimiz ile kabul görüyor isek okadar kıymetli kalbi bağımız ,
valiyede fakirede aynı sofrayı kuruyor istek ozaman biz doğru yoldayız demektir ..... Vesselam
Din, insanların kalbinde dua etme arzusu, gerçeğe erişme ihtiyacı ve sevgi duygusu uyandırmalı. Basit ve kolay yoldan zengin olma heveslisi bir insan olan vergi tahsildarı din adamına dönüşebiliyor. Bizdeki durum içler acısı ve korkunç bir alay konusudur. Bizde havari rütbesine sahip insanlar vergi tahsildarına dönüşüyor. Para biriktirmek, daha çok gelir elde etmek, aylak, tembel ve karnı tok yaşamak dışında hiçbir şey kendilerini ilgilendirmiyor. Yaptıkları konuşmaların halkın hiç etkilememesine, hatta kendilerini kimsenin dinlemek istememesine şaşırmamak lazım. Onlar insanların kalbinde inanç ateşi yakmaya muktedir değiller. Bunu yapmak istemiyorlar ve yapmıyorlar. Onlar dini cansız dogmalar yığınına, yüzlerce kural, başlık ve önermelerden oluşan inanç gramerine dönüştürmüşler.
Sayfa 200Kitabı okudu
Mutlu hayat yoktur mutlu anlar vardır.. Çokça biriktirmek lazım..
Güzel insanlar biriktirmek lazım bu hayatta.
Güzel insanlar biriktirmek lazım bu hayatta. Dara düştüğünde sırt çevirip gidecek değil, aksine dara düştüğünde daha sıkı sarılacak insanlar lazım.
Zaman...
Zamana iliştirilmiş ...
Anılardan ...
Masallardan ...
Bir varmış ...
Bir yokmuştan başka ...
Nedir ki insan ...?
Bak ...!
Eşyalar olduğu yerde ...
Sözler çoktan uçtu ...
Yazılanlar kurumuş güller gibi duruyor ...
Yıpranmış fotoğraflar kaldı çerçevelerde ...
Gidenlerin yerine ...
Kimler geldi çoktan ...?
O zaman yaşamak lâzım ...!
Güzel anılar biriktirmek lâzım ...!
Mutlu bir son lâzım ...!
Bu yaşam denen masala ... Seçil Oğuz