Üzücü gerçekler...
Her birimizin önüne konan hayat planı 25 yaşına kadar okullara gidip eğitilmek. Sonuç ne peki? Ülkesi dışında hiçbir ülkeye gidememiş, anadili dışında hiçbir yabancı dile hâkim olmayan biri olmak... Bunlar bir yana yıllarca süren eğitimlerden sonra işe girememek. Peki tüm bunlar ne için? Dünyada doğup dünyayla iletişime geçemeden, gidip konuşamadan, gezip göremeden kendi sokağımızda doğup büyüyüp ölmek için mi?
Ülkemde her yıl 3 milyon öğrenci üniversite sınavına giren ve sadece birkaç bini başarılı olur.
Sayfa 65 - Destek Yayınları
Faik Baysal
Muharrem Dayanç:
"Türk edebiyatında en çok ilgimi çeken bahislerden biri “yazarlar ve anneleri”dir. Konu bu kadar genel değil elbette bahsi biraz daha daraltarak söylemek gerekirse “küçük (hatta çocuk) yaşta annesini kaybeden yazarlar”dır. Başlangıçta Tevfik Fikret (12), Ahmet Hâşim (7), Yahya Kemal (13), Ahmet Hamdi Tanpınar (14), Ziya Osman Saba
Kalabalıklar Hatıra Biriktirmez
Hudutları belirsiz, tanımsız bir ahaliyiz artık. Hangi yöne gitse kaybolan, hangi çenginin etrafında toplansa avuçları alkıştan patlayan şaşkın bir ahali. Gözlerimiz hırstan kan çanağı, ellerimiz kılıçsız, ellerimiz pudralara aşina. Yani biz Yunus’u anarken derviş, Hallac’ı anarken zalimiz; vurduğumuz serçelere suç buluyoruz. İçlerimiz darmadağın.
Beklenmedik Bir Aile Hikayesi
Birkaç bilgi vermemde fayda var diye düşünüyorum öncelikle, okumayanlar için. Eğer ki geniş, kapsamlı aile hikayelerini okumayı seviyorsanız (nesilleri kapsayan) bu kitap gerçekten size göre. Yazarın senaryoyu ele alış şeklini 
Jonathan Franzen, 
Gabriel Garcia Marquez gibi yazarlara benzettim biraz. Ama yine de her ne kadar güzel bir dili olsa da, belki mizahi öğelere daha
SMA
Nedir bu SMA? Gelin birlikte bakalım. Spinal Musküler Atrofi, demiş tıp, bunun adı. Peki, tedavisi elbette mümkün. En azından acı çekmelerini engelliyor. Bir an olsun gözlerinizi kapatın ve karşınızda acıdan kıvranan, gözyaşı döken evladınızın yardım çığlıklarının kulaklarınızı tırmaladığını düşünün. Ve sizin elinizden gelen hiçbir şeyin
Bu diyarlar seni tepeye taşıyacak!
Benim hiç iPhone'um olmadı...
İşim de olmadı.
Birkaç finansal işlemler ve bir de sevdiklerime merhaba diyecek kadar akıllı olursa yeterlidir bana mobil 🤣
Sonra dakka başı çalıp ilk defa portföy yeşil gördü satayım mı diyenlerle uğraş dur! 🤷
Onun dışında hayat devam ediyor.Planını yap ve sermayeyle kapış!
Çocuğuna rasyonel bir servet bırakmak istiyorsan, onun ite köpeğe karşı nasıl davranması gerektiğini öğretmek istiyorsan borsadan güzel bir yer bulamazsın!
Hıristiyanlığın ilk zamanlarında bağışlanma bir eylem ya da ayin değildi, son derece ciddi günahlar işleyen birisine zorla tahsis edilen bir statüydü.
Exomolegesis kişinin günahkâr ve tövbekâr olduğunu kabullendiği bir ritüeldi. Birkaç özelliği vardı. Birincisi, dört ila on yıllığına tövbekâr kalıyordunuz ve bu statü hayatınızı etkiliyordu. Oruç tutmanız gerekiyordu ve nasıl giyineceğinize dair kurallar ve cinsellik yasakları vardı. Kişi diğerleriyle benzer bir hayat yaşayamasın diye mimleniyordu. Statüsünü düzeltmesinden sonra bile bazı yasaklara tabiydi;örneğin, evlenemez ya da rahip olamazdı.
Sayfa 56 - Profil KitapKitabı okuyor
Ne Kadar Yaşamak?
Yosun tutmuş gözlerin
Deniz görmüşsün
Dağılmış saçların
Rüzgarda kalmışsın
Kızıl kızıl elmacıkların
Güneşe bakmışsın
Küsmüş çocukluğun
Acılarda büyütmüşsün
Ritim ritim yorgun kalbin
Sevda çektirmişsin
Oysa ömrün bir takvim yaprak
Yarın bedenin kara toprak
Hayat biraz şarkı söylemek
Birkaç da şiir yazmak
Sonra canından olmak
İşte bu kadar yaşamak
RUKİYE NUR ÜNAL
Atmacalar yuvasında şimdi serçeler bulunuyordu
Aşağıdaki satırlar, Atsız'ın duygu dünyasını ve romanlarındaki bazı sahneleri anlamak bakımından önemlidir:
"Askeri Tıbbiye'den çıktım. Fakat onun hatırası hafızamdan çıkmadı. Yıllardan sonra, artık Haydarpaşa Lisesi olmuş bulunan o binada edebiyat öğretmeni olarak vazife görürken hatıralarla dolardım. Koridorlar, sınıflar bana eski günleri hikâye ederdi. Zaten hayat, birkaç hatıradan başka nedir ki? O heybetli şatonun muhteşem ruhu kaybolmuştu. Şimdi içinde bulunanlar o eski ruha yabancı insanlardı. Onlar, öğretmenden beş numara koparabilmeğe uğraşan çocuklarla ay başını iple çeken ve maaş hesabından başka hiçbir şeyle ilgilenmeyen bir takım ölülerdi. Asıl yaşayanlar bir zamanlar orada bulunmuş, konuşmuş, şakalaşmış, çalışmış, dövüşmüş ve hepsinden fazla olarak da ıstırap çekmiş olan Askerî Tıbbiyelilerdi. Atmacalar yuvasında şimdi serçeler bulunuyordu." (Atsız 1992: 232-233).
Frankenstein Ya Da Modern PrometheusMary Shelley · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 202013,9bin okunma
Hayat, birkaç hatıradan başka nedir ki!...
Atsız'ı görenler, onunla sohbet edenler azaldı. Akranı olan arkadaşlarından kimse kalmadı. Ondan sonraki nesil de ebedî âleme göçtü, göçüyor. Benim neslim, 1960'lardan itibaren Atsız'ı gören nesildir. Bizden sekiz on yıl sonra doğanlar da onu 1970'lerde tanıdılar. Atsız'ı birlikte tanıdığımız bazı arkadaşlar da bugün yok. Bütün bunlar birer hatıra oldu. Atsız'ın dediği gibi: Hayat, birkaç hatıradan başka nedir ki!...