Öyküler için hiçbiri iki sayfadan uzun olmayan yüzden fazla taslak yazmalı, ama öyle kolay anlaşılmalı ki bunlar, içlerindeki hiçbir sözcük gereksiz olmamalı; en özlü, en etkili biçimini buluncaya kadar her gün anekdotlar yazmalı, insan tiplerini ve karakterlerini toplamaktan ve betimlemekten yorulmamali; her şeyden önce olabildiğince sık anlatmalı ve anlatılanları dinlemeli, öteki kişilerin üzerindeki etkiyi anlamak için dört açmalı gözünü ve kulağını; bir manzara ressamı ve kostüm tasarımcısı gibi gezmeli, tek tek bilimlerde, iyi serimlendiğinde sanatsal etkiler yapan ne varsa özetlemeli, son olarak da insan eylemlerinin güdüleri hakkında düşünmeli, bu konuda öğretilen en küçük bilgiyi bile küçümsememeli, gece gündüz bu gibi şeylerin koleksiyoncusu olmalı. Bu çok yönlü alıştırmayla birkaç on yıl geçirmeli: sonra atölyede yaratılan artık gün ışığına da çıkabilir. – Peki çoğu nasıl yapıyor bunu? Parçadan değil, bütünden başlıyorlar. Belki bir kez iyi bir hamle yapıyorlar, dikkat çekiyorlar ve ondan sonra hep daha kötü hamleler yapiyorlar haklı, doğal nedenlerle. - Bu arada, böyle sanatsal bir yaşam planı tasarlamak için gereken akıl ve karakter yoksa, onların yerini yazgı ve zorunluluk alır ve geleceğin ustasını zanaatının tüm koşullarından adım adım geçirir.