Yol
Yan yana iki koltuktayız.Yol, bize konuşabilmek için yeni zamanlar veriyor.Bizim seninle konuşacak şeylerimizden bir umudumuz yok.Bizim seninle konuşmaya tahammülümüz de yok.Bittiğini anlamamız için belli ki bunu görmekten başka çaremiz yok.Ayrılık ölümün nefesli bir provası.
Gökhan Çınar
İçimizde bir başkasında herhangi bir duygu emaresi algıladığımız zaman bizim de aynı duyguya kapılma eğilimi göstermemize yol açan bir şeyin mevcut olduğuna hiç kuşku yoktur.
Sayfa 29 - Oda YayınlarıKitabı okudu
Biz diyoruz ki, bu halk soyulmasın... Halkı soyanları artık aradan çıkaralım. Yirminci yüzyıl milletlerin soyulmaktan kurtuldukları, kendi benliklerini buldukları yüz yıldır. Bizim toprağımızın kendine has bir kültürü var, amanın buna hiç önem verilmiyor, önem verilsin, diyoruz. Başka çaremiz yok, diyoruz. Amanın millet, toprağımız yok oluyor, ağalar, beyler, gericiler, toptan, toprağımızı, ormanlarımızı yok etmek için yarışa çıkmışlar, ne duruyoruz, diyoruz... Onlar karşımıza geçmişler bre vatan hainleri, bre zındıklar... Bre! Bre!.. Azıcık vicdanı olan, elini vicdanına koyup söylesin, kim vatan haini, kim değil!..
Sayfa 27 - YKYKitabı okudu
İslam toplumunun mevcudiyeti, gücü ya da zayıflığı, tıpkı diğer toplumlar için olduğu gibi, çalışmasına ve mücadelesine bağlıdır. Bu açıdan bizim toplumumuz, Allah indinde hiçbir imtiyaza sahip değildir (Kur'an, 5/57). Kamuoyu psikolojimizden iki şeyi def etmemiz gerekiyor: mucizelere inanmak ve yabancılardan yardım beklemek.
İnsanların çalışma
Sayfa 60Kitabı okudu
Bir İstanbul Hatırası
“Ölümümüzle ve öldürdüklerimizle...Ne yapalım,elimizden bir şey gelmedi...Anlamıyor musun Nevzat,bütün bunlar bizim çaresizliğimiz...Bütün bunlar bir ibret...Bütün bunlar bizden İstanbul’a bir hatıra...Hiç bir şey yapmadan, öyle sessizce çekip gitmeyi, sadece nefes alarak yaşamayı kendimize yediremedik.Ne yapalım,başka çaremiz yoktu işte. Ne yapalım, kendi kanımızı sunduk İstanbul’a hatıra diye...”
-Performans notum düşer,dinlenemem.
-Köle değiliz biz.
-Köleden farkımız yok Karl. Her yerde bizim gibiler kullanılıp, atılır. Yaşamak için de başka çaremiz yoktur.
Sayfa 113 - Yordam Kitap,KarlKitabı okudu
