Bob Ross, her çizgisi yapayalnız insanlar için söylenmiş bir masaldı sanki.
Sahi, hayat denen şey neydi, nasıl devam ederdi? Yani unutulduğumuzda, kimse bizi artık seslenmez ve soru sormaz olduğunda, evin içindeki tüm işleri bitirip tüm rafları ve çekmeceleri bir bir düzeltip tozlarını aldıktan, akıtan muslukları tamir edip satan sigortaları bağladıktan sonra, herkes okulunu bitirip evlendikten sonra, üç ayda bir beklenen tekaüd maaşı kuyruğunun dışında neyle hatırlayacaktık hayatı biz?
Oysa Bob Ross denen bu saçma sapan adam, inanılmaz fırça hareketleriyle gölgenin içinden renklere ve ışığa bağlıyordu bu ihtiyar kadınları. Hayatın aralık bırakılmış kapısı gibiydi Bob Ross... Aralıktan içeri sızan ışıklarla haber taşıyordu.
9: Stella
“ ‘Share everything I know about CF with others.’ I have this, uh, YouTube page . . . .”
I draw a line through it and look up at Will to see him not at all surprised. Someone’s been checking up on me.
“So is your plan to die really, really smart so you can join the debate team of the dead?” He points out the window with his pencil. “You ever think about, I don’t know . . . traveling the world or something?”
I look back down to see number 27, “Sistine Chapel with Abby.” No line through it.
I clear my throat, moving on. “ ‘Learn to play the piano.’ Done! ‘Speak fluent French’—”
Will cuts me off. “Seriously, do you ever do anything off list? No offense, but none of that sounds fun.” I close the notebook, and he continues. “You want to hear my list? Take a painting class with Bob Ross.
Lots of happy little trees and cadmium yellow that you don’t think will work but then . . .”
“He’s dead,” I tell him.
He gives me a lopsided grin. “Ah, well, then I guess I’ll just have to settle for sex in the Vatican!”
I roll my eyes at him. “I think you have a better shot at meeting Bob Ross.”
He winks but then his face gets serious. More serious than I’ve ever seen it. “Okay, okay. I’d like to travel the world and really get to see it, you know? Not just the inside of hospitals.” He looks back down and keeps sketching. “They’re kind of all the same. Same generic rooms. Same tile floors. Same sterile smell. I’ve been everywhere without actually seeing anything.”
Sayfa 104 - ehheh Will.
"Bob Ross"tan öğrendim resim çizmeyi ve ilk kez gördüğüm bonus saçı.
Sayfa 11Kitabı okudu
Kime Teşekkür Etti
Haluk Levent. Bu kitapla zerre alakası yok ama onca insana yardımı dokundu.
(...)
Kahve ve onu bize tanıtan Etiyopyalılar.
Bob Ross. Araştırma yaparken monitörümün bir köşesinde çizdiği sayısız küçük, mutlu bulutlar için.
(...)
GirişKitabı okudu
Televizyon açık. TRT 2 de Bob Ross u veyahut İyi Kötü Çirkini izliyor abim. Ahşap pencereden perdeyi aralıyorum,her yer bembeyaz ışıl ışıl. Plastik pencereler gibi değil ahşap. Dokununca bile ısıtıyor insanı, rahatlatıyor.
Sayfa 14Kitabı okudu
İşte aynen öyleydi Bob Ross, her çizgisi yapayalnız insanlar için söylenmiş bir masaldı sanki.
Hayatın aralık bırakılmış kapısı gibiydi Bob Ross.
Sayfa 122
sanki Bob Ross'un eli değmiş gibi bir cümle
Zamanın esnemesi mekanı derinleştirir.Yürümenin sırlarından biridir bu:Manzaraya, onu her adımda biraz daha tanıdık kılan bir yavaşlıkla yaklaşmak.Tıpkı dostluğu derinleştiren düzenli görüşmeler gibi.
Sayfa 39Kitabı okudu
Çok eskiden TRT de Resim Sevinci diye bir program vardı. Bence bir yaşam bilgesi olan ressam Bob Ross, içinde yüzdüğüm, beni hoş eden resimler yapardı. Evde kavga mı vardı, gerginlik mi, korku mu, endişe mi, o esnada onların hiçbirini duymazdım. Aradan on yıllar geçmesine rağmen o programı düşündüğüm an gene o hoşluğu ve o hoşluk içinde yüzmeyi hissedebiliyorum. Öyle ki Resim Sevinci
ve Bob Ross'u her anımsadığımda kendiliğinden gelip içime oturuyor o hoşluk duygusu.Mutlu çalılıklardan bahsederdi Bob Ross. Şuraya birkaç mutlu çalılık çizelim." derdi ve çizdiği mutlu çalılıklar da sahiden mutluluk verirdi. İşte kâinata baktığımda gördüğüm de bu minvalde bir șey oluyor çoğunlukla. Sevgiyle ve mutluluk versin diye yaratılmış her şey, bu yüzden bir çalıya yaklaştığımızda mutluluk duygusu geçiyor bize de.Bu yüzden bir yaprağa yaklaștığımızda sevgi ve muhabbet
hissediyoruz. Her gün önünden geçtiğimiz bir ağaca yaklaşsak bir gün, bir tek, evet bir tek yaprağını elimize alsak ki burada bir büyük sır: Durmak ve yaklaşmak...
Sayfa 78Kitabı okudu
Herhangi bir şeyi yapmanın sırrı,
yapabileceğinize inanmaktan geçer.
Bob Ross
Sayfa 119Kitabı okudu
Bob Ross:Belki şurada bizlere beşyüz yıldır gülümseyen natüralist vardır.
Sanatta DevrimKitabı okudu
"Şuraya da küçük, mutlu ağaçlar çizelim." Bob Ross ♡
Servi ile gürgen arası uzanıp giden çamlar, durgun göle yansıyan akşamın kızıl ışıkları, arkalarında gümüş bir iz bırakarak süzülen kuğu kuşları. Ufukta pembe tüller ile uçuşan bulut kümeleri. Doruklarda kar parıltıları ile dikilen yalçın dağlar. Güllerde Haşim’in şiirlerini terennüm eden kamışlar.
Kamışların arasından ormanın kutularına saklanmış kırmızı kiremitli, beyaz badanalı küçük eve doğru kıvrıla kıvrıla giden ıssız yol. Evin bacalarından mutlu kıvrımlarla yükselen duman. Akşamın alacasında yuvalarına dönen kuşlar.
Bazen müşterinin isteği üzerine göre göle akan bir dere, dere üstünde bir köprü, köprüden omzunda tırpanıyla geçen bir köylü veya kolunda bohçasıyla yürüyen bir kadın hayali ilave edilirdi.
Bu resimler neyi anlatır?
Minyatürlerde yer alan manzaralar ile divan edebiyatı mazmunları arasında bir bağlantı var. Her unsur bir nevi tasavvufî sembol. Gül sevgiliyi, bülbül âşığı, lâle şarap kadehini, servi doğruluğu temsil ediyor.
Ya bu resimlerde gördüklerimiz?
Bunlar da bir nevi minyatürlerin sembolik dilini, sürekli tekrar edilen mazlumlarını kullanıyor. Turna katarları gurbetteki sevgiliye selam götürüyor. Karlı dağlar aradaki engeldir. Bacasından dumanlar yükselen beyaz badanalı kırmızı kiremitli kulübe kartpostal duyarlılığın mutluluk simgesidir. Köprü sevgilileri kavuşturur; iri gövdeli, serin gölgeli ulu ağaçlar güvenliği temsil eder.
Sayfa 67Kitabı okudu
Mutlu olmak için para lazım ama para olduğu zaman mutluluk oluyor mu ki? Oysa TRT'deki Bob Ross'un çizdiği ağaçların mutlu olmak için paraya ihtiyacı mı vardı?
Sayfa 159 - Kitapyurdu Doğrudan Yayıncılık (KYD)Kitabı okudu
