savrulma
benden bir öykü...
1-
Gece saat 00:37. Yarı uyur yarı uyanık
mayışma durumundayken hiçbir şey
düşünmemeyi başardığımda, beynimdeki zonklama katsayısından
dolayı delirmeye ‘’beş kala, delirmeye
intihar genci
"On bin kez aklımdan geçirdim, ama bu defa yapacağım. Bu kadar sakin olmam çok tuhaf. Neden acaba bu siyah ayakkabılarla, bu kırmızı çorapları giydim? Ne kadar salağım! Hava sisli, soğuk. Soğuk olacağını biliyordum, kazak giyseydim keşke. Aslında bu ceketim fena değil. Ucuzluktan almıştım. Yalnız çanta açılıp duruyor. O hediye etti. Neyse. Uçmayı çok isterdim. Ne kadar sürer acaba? Uçak Berlin'in üzerinde sürekli daireler halinde uçuyor. Birazdan düşer. Ne kadar da soğuk. Benim ellerim hep sıcak olurdu. İyi bir işaret galiba. Ayaklarımın altı gıcırdıyor. Acaba saat kaç oldu? Güneş batmak üzere. Herhalde Batı burası. Neyse, en azından artık batının nerede olduğunu biliyorum. Trenle eve giderken hep doğuya gitmişim. Onluk kart alıp bir mark kazançlı oluyordum. Güneş arkamda, yıldız solumda. Fena değil aslında. Güneş ve bir yıldız. Küçücük ayakları. Nasıl da hep bir ayağından diğerine sıçrardı, ne hoş dans ederdi. Baş başaydık. Mektubumu aldı mı acaba? Umarım henüz okumamıştır. Berlin, benim için hiçbir şey ifade etmiyor. Havel nehir miydi yoksa göl mü? Bunu hiçbir zaman kavrayamadım. Arka tarafa da Wedding mi diyorlardı? Peki doğu? Aslında her taraf doğu. Tuhaf insanlar. bağırıyorlar. Bırak bağırsınlar. Bana ne, bana ne. Tüm bu düşünceler. Aslında artık düşünmek istemiyorum. Gidiyorum. Peki neden ?"
Der Himmelüber Berlin
Berlin üzerindeki gökyüzü 🎬
Win Wenders
Düşünmek bile içimi kararttı
Vahideddin Divanıharbiyle yabancı işgal kuvvetlerinin, Istanbul'da birbirleriyle, vatanseverler tevkifinde yarışa girdikleri o günlerde, mesela 1919 Ocak-Şubat aylarında ortada tuhaf bir durum vardır. İleride, Anadolu'da başlayacak milli Mücadele nin hemen bütün önder şahsiyetleri o sırada, Istanbul'da toplanmış bulunuyorlardı: Mustafa Kemal Paşa, İsmet Bey (Paşa) , Fevzi (Çakmak) Paşa, Kazım Karabekir Paşa, Ali Fuat Paşa, Refet Paşa, Rauf Bey, Kara Vasıf Bey, Nureddin Paşa, Kymaleddin Sami Paşa, Mersinli Cemal Paşa, Adnan Bey (Adı var) , vb. Sonra da aynı hareketin fikir ve kalem kadrosu: Falih Rıfkı, Ruşen Eşref, Yunus Nadi, Halide Edip, Hüseyin Ragıp, Akçeraoğlu, Ziya Gökalp, Hamdullah Suphi vb. Yani geleceğin reisicumhurları, başvekilleri, zaferi kazanacak kumandanları, kalem, fikir ve siyaset adamları Istanbul'da, işgal kuvvetleri ile Vahideddin divan-ı harbinin elleri altındaydılar ...
Eğer bunlar hep birden ve bir gecede tevkif edilselerdi ne olurdu? Milletin, ordunun yapısı ergeç ve elbette yeni şahsiyetler yaratacaktı. Ama nasıl ve ne zaman? Malta'ya sürülecek yalnız bir Mustafa Kemal'in bile böyle karanlık bir akıbete sürüklendiğini düşünmek, insana baş dönmeleri verir. ·
Sayfa 375 - 2.BaskıKitabı okudu
Apaçık ortadaymış oysa, görmemek aptallıkmış.
Helicon-Yorgun görünüyorsun?
Caligula-Epey yürüdüm.
Helicon-Doğrudur, yokluğun uzun sürdü.
Caligula -Bulmak zor oldu.
Helicon- Neyi bulmak?
Caligula İstediğim şeyi.
Helicon -Neymiş istediğin?
Caligula -Ay.
Helicon- Ne?
Caligula -Duydun pekala… ayı istiyordum.
Helicon- Anladım! Ne yapacaktın ayı?
Caligula Baktım her şeye sahibim, bir ay kalmış
Sayfa 24 - sayfa 20,2122,23,24Kitabı okudu
Mektup
Burda boğuluyorum artık. Edebiyat yapmıyorum. Gerçekten boğuluyorum, hava yetişmiyor, soluğum kesiliyor. Hıdırlık Doruğu'nda insanı yere çalan sert yel bile, ciğerlerime boğucu gaz gibi doluyor. Ancak kendimi bilmemesiye, kendimi yitiresiye içtiğim zaman rahat ediyorum. Her sabah dilim paslı, ağzım acı, beynim uyuşuk uyanınca, bir daha