Umutsuz muyum? Hayır... Böyle gelmiş, böyle gider mi? Hayır, böyle gitmez, böyle gidemez! Halkıma, Türk insanına, yurduma, geleceğe sonsuz güvenim var. İsterseniz benim bu güvenime avuntu deyiniz. Olsun, benim güvenim var yine de... Şuna içtenlikle inanıyorum: Üç yıl mı desem, otuz yıl mı, elli yada yüz yıl mı desem, ama gün gelecek ve işte o gün, kuraklarda, çoraklarda kendiliğinden yetişen, inadına yaşayan bu mucize yaratıkların kimler oldukları, onlara eziyet eden, onlan horlayıp aşağılamaya, küçültmeye çalışan insanların çocuklarına, torunlarına ve torunlarının torunlarına okul sınavlarında sorulacak ve onlar bilemezlerse sınıfta bırakılacaklardır. Ve gelecekteki o öğrencilerin bugün yaşamakta olan dedeleri, torunlarının kendi adlarını, kim olduklarını bileceklerine güveniyorlar mı? Güvenebilmeleri için, kendileri dedelerinin dedesinin adını söylesinler. Oysa hepsi de Pir Sultan'ı biliyor, bilmek zorunda. Ne şaşılası değil mi?
Ne çok isterdik söylediklerinin gerçek olmasını...
Böyle gelmiş, ama böyle gitmeyecek, böyle gidemez, böyle götürmeyeceğiz.
Sayfa 274 - NESİN YAYINEVİ 17. BASKI
Son
Yurdumda sürüp giden bozuk düzenin kökten değişmesi gerektiğine inanıyorum. Bu bozuk düzende çıkarı olanlarla bir de kandırılmışlar «Böyle gelmiş böyle gider» demektedirler. Hayır, böyle gitmeyecek, böyle gidemez, böyle götürmeyeceğiz. Çocuklarımız benim yaşadığım çocukluğu yaşamasınlar. Acı gerçeği anlayarak, bilincine vararak haykırmalıyız : «Böyle gelmiş ama böyle gitmeyecek!» Tüm davranışlarımızı da ona göre belirlemeliyiz.
Anılarımı anlatmaktan ikinci amacım da şu: Böyle gelmiş, böyle gidecek değil, böyle gelmiş ama böyle gitmeyecek, gidemez.
Böyle gelmiş ama böyle gitmeyecek, böyle gidemez, böyle götürmeyeceğiz.
Sayfa 184
Ah be Aziz Baba, öyle mi dersin...
Anılarımı anlatmaktan ikinci amacım da şu: Böyle gelmiş, böyle gidecek değil, böyle gelmiş ama böyle gitmeyecek, gidemez.
Sayfa 183
Böyle gelmiş, böyle gidecek değil, böyle gelmiş ama böyle gitmeyecek, gidemez.
Sayfa 285Kitabı okudu
Her şeye rağmen...
Umutsuz muyum? Hayır ... Böyle gelmiş, böyle gider mi? Hayır, böyle gitmez, böyle gidemez! Halkıma, Türk insanına, yurduma, geleceğe sonsuz güvenim var. İsterseniz benim bu güvenime avuntu deyiniz. Olsun, benim güvenim var yine de ...
Böyle gelmiş ama böyle gitmeyecek, böyle gidemez, böyle götürmeyeceğiz.
Sayfa 184 - Nesin YayıneviKitabı okudu
Böyle gelmiş, böyle gitmez, gidemez, gitmemeli!
Maddi ve manevi varlığımın bütün hücreleriyle topluma borçluyum. Size anılarımı da işte bunun için anlattım. Sınıf değiştirerek, kendi paçamı kurtarıp rahata kavuşmak elimde değil. Bir atasözümüz var: ‘Her koyun kendi bacağından asılır.’ Evet doğru, her koyun kendi bacağından asılır ama koyun olduğu için… İnsanlar koyun değil ki… Hiçbir insan yalnız kendi bacağından asılmaz; her asılanla biraz da biz asılırız, her açla açız. Her tutukluyla tutukluyuz. Mutluluk, başkaları mutsuzken, yalnızlıkla olmaz, toplulukla olur. Aç insanlar olduğunu bilirken, lokmalarım rahatlıkla boğazımdan geçmiyor; soğukta titreşenler varken, odamdaki sobamda ısınamıyorum. (…)
Aziz Nesin.
Anılarımı anlatmakta ikinci amacimda şu : böyle gelmiş böyle gidecek değil, böyle gelmiş ama böyle gitmeyecek, gidemez
Benim de var.
Umutsuz muyum? Hayır... Böyle gelmiş, böyle gider mi? Hayır, böyle gitmez, böyle gidemez! Halkıma, Türk insanına, yurduma, geleceğe sonsuz güvenim var.
Sayfa 19 - Nesin YayıneviKitabı okudu
