Huyca has bir padişah var, bir zaman;
Meyve vermiş, kul alıp yerken hemen!
Öyle iştah gösterip yerken onu,
Sanki ilk kez yer imiş saysak bunu!
Ağzı şap şap eyleyip durmadan;
Şah da ister, öyle yer olsun o ân!
Sayfa 18 - Kapra Yayıncılık,2.CiltKitabı okudu
Sen ona iyilik edersin, o sana kötülük. Utanmak, arlanmak da bilmiyorlar. Sanki kural bu imiş. Hep kendilerini haklı görürler. Herkes onlara kul-köle olsun. Kul-köle olmazsan zorla yaptırırlar bunu. İyi ki böyle bir adam ormanda yaşıyor. Elinin altında her işini gören bir-iki kişi var. Biraz daha büyük bir görevi olsa, kimbilir neler yapardı? Allah göstermesin... Böyleleri de hiç tükenmiyor. Her zaman istediklerini elde ederler. Kurtulmak mümkün değil onlardan. Her yerde izini bulur, her yerde karşına çıkarlar. Keyifleri için başkasının canını çıkarırlar da sonra yine onlar haklı olurlar.. Ah, hiç tükenmiyor böyleleri, hiç...”
Birçok kadının böyle bir derdi yoktur; bir kez evlendiler mi kocalarını iyi ve kötü yanlarıyla uysalca kabul ederler, bulundukları duruma boyun eğer ya da ilk rastladıkları bir büyüye kapılıp giderler. "Kader böyle imiş! Aşk böyledir! Kadın zayıf bir mahluktur!" diyerek karşı koymayı imkânsız ve gereksiz sayarlar. Kocaları zekâca üstün bir insan olunca bu çeşit kadınlar onunla övünürler, onu bir inci gerdanlık gibi görürler. Ama bu zekânın küçük kadın oyunlarına, düzenlerine kapalı kalması gerekir. Kazara kocaları onların aptalca komedyalarını, anlamsızlıklarını, ya da gizli hayatlarını görecek olursa kaba ve zalim sayılabilir bu zekâ.
Sayfa 584Kitabı okudu
İkinci olmuş bir güzellik yarışmasında, isteksizce söylemişti bunu, hem o zaman yanı başına oturan o adamla sohbet edeceğini aklının köşesinden bile geçirmiyormuş, hatta konuşmaya hiç keyfi olmadığını defalarca anlatmaya çalışmış ama nasıl olduğunu o da anlamadan sürüklenmiş adeta, susması gerekirken cevap vermiş, adam soru sorduğunda başını başka
Sayfa 48 - I. Yanan Bir Ev Gibi, 28Kitabı okudu
Neden böyle olur bu insanlar? Kendi kendine kızıyordu: "Sen ona iyilik edersin, o sana kötülük. Utanmak arlanmak da bilmiyorlar. Sanki kural bu imiş. Hep kendilerini haklı görürler. Herkes onlara kul-köle olsun.
Neden böyle olur bu insanlar?
Sen ona iyilik edersin, o sana kötülük. Utanmak, arlanmakda bilmiyorlar. Sanki kural bu imiş. Hep kendilerini haklı görürler. Herkes onlara kul-köle olsun. Kul-köle olmazsan zorla yaptırırlar bunu.