Ruhum öylesine eskimiş kırık yerinden
Artık ne dikiş tutar nede yamanır
Zaman yolculuğunda harap olmuş ömür
Geriye kalan da sanmam ki güldürür
İş işten çoktan geçmiş
Koca ömür dediğin üç beş gün imiş
Göz açıp kapanıncaya kadar gelip geçermiş.
Dokuz tahta altına girince anladım
Ne ahlar nede eyvahlar fayda etmez
Hayat böyle acıdır ağa paşa farketmez
Asıl gerçek böyledir asla değişmez
Toprağa karışınca anladım
Dünya handır sen bir garip yolcu
Yaşadığın kadar incitme kurdu kuşu
Kırma gönlü savur etrafa mutluluk aşı
Dikenlidir bu yollar unutma ey gönül
BİR duygu mu var böyle derin, böyle geniş
Sevmek bir ölüş, belki de tekrar diriliş
Bitmez kederim, bil ki tükenmez derdim
Aç kalbiınİ öğren, seni sevmek ne imiş.
Sayfa 40Kitabı okudu
Dünya işte, önden giden arkadan gelene gülermiş, bir bildiği olduğundan mı, nelerin gittiğini görüp kalanla eğleşecek olanın hâline mi, işte böyle bir hâl imiş. Demek dünya gülünecek yer, yaşananlar bir müstehzi nazar bırakıp terk edilecek şeyler imiş. Öyle ya hayatı kim ölüden iyi bilirmiş.
Ne yapalım, kader böyle imiş.
Sayfa 120
"Ahmedî-Dâstân ve Tevârîh-i Mülûk-i Âl-i Osman"
Çalışma, Atsız'ın hazırladığı ve 1949'da Türkiye Yayınevi tarafından yayımlanan Türkiye Tarihleri I adlı eserin 1-35. sayfaları arasında yer almaktadır. Atsız'ın çalışması, Ahmedi'nin İskendernâme'sinin sonunda yer alan Osmanlılarla ilgili bölümün ilmî yayınıdır.
Bu ve bu gibi zulümleri, inde'n-nas (halk katında) maruf (alışılmış hâl) ve haklı göstermek için nizamlar ve türlü itikatlar cari (kanunlar ve türlü inançlar yürürlükte) İdi. Noksanyet-i İnsaniyeden tevellüt eden (insanî kusurdan kaynaklanan) bu gibi zulümleri gök sahibine (Tanrı’ya), güneşe, kamere, ruh-i kebire (aya, en büyük ruha) ve bade Huda’ya (sonra Tanrı’ya) isnat ederler idi (dayandırırlardı). Güya İntizam-ı âlem (dünyanın düzeni) böyle icap ediyor imiş. Bir bay (zengin), beş fakir lâzım imiş. Halkın malı, canı, edebi, namusu; eli kılınçlı, beli oklu hükümdara ve her su boyunda yuva tutmuş eli tayaklı (sopalı) bey ve sipahiye (tımar sahibine, toprak ağasına), mahsus olduğu halklara daim (insanlara sürekli) telkin edilip Huda’nın muradı böyle olduğu, kâhinler tarafından göğe, yıldızlara bakılıp söylenmekte idi.(194)
Sayfa 194 - 2.BASIMKitabı okudu
filozof, yaşamı sanat ve düşünce açısından süzen insandır
Berlin'den, Adnan Binyazar'dan yeni bir mektup :
- Bana göre filozof, yaşamı sanat ve düşünce açısından süzen insandır.
Kuram üretenleri ben bilime daha yakın bulurum. Kanıtlayıcılan da filozof sayma eğiliminde değilim. Bana göre Montaigne, Voltaire gibi insanlar filozoftur. Sizin filozofluğunuzun ölçüsü daha başka. O soydan gelmekle birlikte, insanın " kafatası "ndaki cevheri her sözcüğünüzde dile getiriyor gibisiniz. Bir de aslolan'la olmayanı, dilin size verdiği o engin yetenekle biçimlendiriyorsunuz. Aktardığınız her şey, potasını sizin hazırladığınız bir insanlık durumunun irdelenmesidir. Düşünce göğermesi yaratıyorsunuz kafada. Çok daha önemli bir yönünüz Kişiyi paralel durumlarla karşılaştırmıyorsunuz. Sizi okuyan, "Ben de böyle düşünüyordum..." diyemez; "Demek gerçek düşünce bu imiş..." der. Ben sizi hep bir bilgi kürsüsü saymışımdır. Anlatımınız ayrı bir kürsüdür. Okudukça, dünyanızın genişliğini daha çok ayrımsıyorum. Bir gece yansı sizi okurken, Eflatun'un Devlet'inde rastladığım bir tümceyi sesli sesli söylemeye başladığımı çok iyi anımsıyorum "Söyle bakalım sözün mirasçısı!"
Sizi ben, dilimizin, Türkçenin mirasçısı sayıyorum.
Sayfa 12 - ADAM yayınları, 1995Kitabı okuyor
Bolluk kadar insanı sıkan, usandıran şey yoktur. Karşısında üç yüz kadını birden buyruğuna hazır gören bir adamda istek mi kalır? Büyük Sultanın* sarayında öyle imiş. Onun atalarından biri de ava giderken beraberinde en az yedi bin şahinci götürürmüş, böyle bir avın anlamı ve tadı acaba neresinde idi?
Hz. Fatih Muhammed Han'a övgü postudur.
Mülk-ü Osmani'nin 7. Sultanı, Konstantiniyye'yi Fetheden Kayser-i Rum, Ebu'l Feth, Şanlı Sultan, II. Mehmed Han Hazretleri.
İmparatorluğu'nun gerçek kurucusu olan Fatih Sultan Mehmed Han döneminde Devlet-i Aliyye bir dünya gücü hâline geldi. Fatih’in hükümdarlık dönemi tarihçilikten edebiyata, mimariden medrese eğitimine,
Yazarın 18 kitabından 17’sini okudum. Anlaşılacağı üzere Sezgin Kaymaz, ne okusam diyenlere ilk tavsiye ettiğim ve edeceğim yazarlardan.
18 hikâyeden oluşan bir kitap ile karşımızda Sezgin Kaymaz. Okuduğum diğer kitapları gibi bu kitabını da beğendim.
Güldüren, ürperten, düşündüren. Bitecek diye yavaş yavaş okudum diyebilirim ve okumadığım sadece bir kitabı kaldigi içinde de üzgünüm. Artık yeni kitabını beklemeye başlayacağım.
Her türlü duyguyu yaşatıyor yazar. Tam siz kahkaha ile gülerken, tam tersine döndürebiliyor. Himm demek bundan olmuş bundan sebep böyle imiş dedirtiyor. Yazar ile hiç tanımamış olanlar için üzülürüm. Okuyun, okutun, tavsiye edin. İyi okumalarınız olsun
Sezgin Kaymaz
Sivas Şehri
Bir güzel uğruna gezerim böyle
Neyleyim bulunmaz hey Sivas şehri
Var ise haberin ne olur söyle
Yüreğim yaralı duy Sivas şehri
O benim gözümde cihanı değer
Gahri çetin imiş mâşuğun meğer
Saçının telini bulursan eğer
Bağrımın üstüne koy Sivas şehri
İSMETİ'yim ona varamazsam isem
Halinden bir haber soramaz isem
Mahi cemalini göremez isem
Ciğerim sızlıyor vay Sivas şehri
1954- AŞIK İSMETİ SİVAS
Neden böyle olur bu insanlar? Sen ona iyilik edersin, o sana kötülük. Utanmak, arlanmak da bilmiyorlar. Sanki kural bu imiş. Hep kendilerini haklı görürler.
Sayfa 71 - Ötüken YayınlarıKitabı okudu
03 Haziran 1972: Türkçüler Derneği Kurultayı
MHP ile İlişkiler Kopuyor
Türkçüler Derneği ile MHP arasındaki ilişki, 03 Haziran 1972 Cumartesi günü yapılan Türkçüler Derneği Kurultayı'nda kopmuştur. Kurultayda Muzaffer Eriş başkan, Orhan Tuncer ikinci başkan, Abdülhalûk Çay genel yazman, Erdoğan Saruhanlıoğlu genel yazman seçilmişlerdir.