Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.25
Gizli Akşam Yemeği; Leonardo Da Vinci'nin Son Akşam Yemeği Tablosu'nu merkeze alan kurgusu, Antik Yunan düşünürlerine, sanat eserlerine gizlenen sembolik mesajlara,15.yüzyıl kilise öğretilerine, inanç sistemine, Hristiyanlığın doğuşu ve gelişimine göndermeleri ile birlikte gizem unsurlarının ön planda işlendiği hikayesi ile beğendiğim ve
Kitap O-Tama adındaki genç bir kızın, fakir ve yaşlı olan babasını mutlu etmek için zengin ve evli bir tüccar ile metres hayatı yaşamasını konu alıyor. Bu süreçte O-Tama Japonyadaki en iyi üniversitesilerden birinde okuyan Okasa ile tanışıyor . Aslında kitapta ikisinin duygulsrdan çok açık bir şekilde bahsedilmiyor ama ikisi de birbirinden etkileniyor ve birbirini düşünmeye başlıyor. Okada'nın arkadaşının anlatımı ile okuduğumuz bu kitapta yazarın "tek çivinin felakete yol açması gibi" diye belirttiği şekilde sürmeseydi de o akşam yurt yemeğini yeseydi olaylar nasıl geliştirdi diye merak etmedim değil. Kısa anlatımı yalın ve güzel bir kitaptı.
"Kalpte açılan yaralar da iyileşir mi?"
.
.
"Dokuz yaşında bir çocuğu evine götürdük.
Baba sordu: 'Bu çocuk kimdir?' Dedik senin çocuğundur. Adam kendi çocuğunu tanıyamadı ve hanımlarına, çocuklarından eksik olup olmadığını sordu. İlk eşi on iki çocuk saydıktan sonra eksik olmadığını söyledi. İkinci eş sekiz, üçüncü eşi
ZİRVEDEKİ KIZLAR
Farklı etnik ve kültürlerden gelen kadınların başarıya ulaşırken ödemiş oldukları bedeller ve 1980 İngilteresinin politik durumunu anlatır. Bu kadınlar ayrı ayrı kendi hikayelerini anlatıyor. Her birinin bu düzenle farklı şekilde ve farklı zamanlarda mücadele etmiş olmasına rağmen, aslında hepsinin konusu aynı, ataerkil toplum ve kadınlara
Anne kızın bir kitaba aşık oldu
Zekice kurgulanmış karakterlerin her biri ustalıkla oluşturulmuş hikayelerin hastasıyım arkadaşlar...
Biby'i yayınladığı zamandan beri güncel olarak takip ediyorum ve yeniden okuyunca her şeyiyle bayıldığım bir kitap olduğunu bir kez daha hatırladım.
Dikkat bu yorumda methiyeler düzülecektir.
Babasını kelimeleriyle öldürdüğünü sanan
Gregor ailenin tüm yükünü yüklenmiş fedakar bir gençtir. Onlar için endişelenen ve fedakarlıktan kaçınmayan...
Bir sabah böcek olarak uyanır ve olay başlar.
Kafka metaforlar üzerine ürettiği eserini bizlere akıcı bir dil ile sunmuştur. Gregor böcek olmadan öncede böcek gibi yasamaktadir. Sabah erken kalkıp işe gidip akşam gelip yatması. Odasından semtin belli noktasını incelemesi. Böcek olduktan sonrada bu fazla değişmemiştir. Yazar burada özgürlük sınırlarımızı hayatta olduğumuz yeri ve önemi anlatmaktadır. Ne kadar özgürüz. Sokaktayiz ama özgür müyüz? Böcek olarak yaşadıktan sonra...
Büyük fedakarlık yapan Gregor böcek olduktan sonra ailesi tarafından dışlanır. İnsanlar diğer kimseleri işe yaramaz olunca kolayca silip atabilirler.
Bir diğer husus ise kız kardeşine olan bağlılığı fedakarlığı böcek olmasına rağmen devam etmektedir onun için çırpınmaya ona dair bir takım hayaller içindedir. Oysaki o aksini düşünmekte ve ona ait olan odada bile özgürlüğünü elinden almaya çalışmaktadır.
Burada çatışmada söz konusudur. Ailenin bu durum karşısında ne yapacakları ondan kurtulmalı mi yoksa iyilesecegini mi beklemeli?
Roman bazı noktalarda okuyucuya bırakılmıştır. Aile bu durumun neden kaynaklandığını sorgulamıyor. Onu anlamaya tedavi etmeye çalışmıyor.
Kafka babasıyla sorunları olan adamdı. Burada babası tarafından sırtına atılan bir elma var. Bu elma uzun süre orada sırtında duruyor. Bu babasının ona yüklediği yükleri ve sırtında taşıdığı acıyı sembolize ediyor.
“Üzgün olduğumuzda ve hayata katlanamadığımızda bir ağaç şöyle konuşabilir bizimle: Sus! Bak bana! Yaşamak kolay değil, yaşamak zor değil. Bunlar çocuksu düşünceler. Bırak konuşsun içindeki Tanrı, o zaman susacaklar. Yolun seni anandan ve yurdundan uzaklaştırdığı için endişelisin. Ama attığın her adım, her yeni gün seni anana yaklaştırır. Orası ya da şurası değildir yurdun. Yurt ya içindedir ya da hiçbir yerde.
Yollara düşme özlemiyle kederlenir yüreğim, akşamları rüzgârda uğuldayan ağaçları duyduğumda. Sessizce, uzun uzun dinlerseniz, bu özlemin esası da anlamı da çıkar ortaya. Sanıldığı gibi acıdan kaçıp gitme arzusu değildir bu. Yurda, ananın belleğine, hayatın yeni kıssalarına duyulan özlemdir. Eve götürür insanı. Her yol eve götürür, her adım doğumdur, her adım ölümdür, her mezar anadır.
Böyle uğuldar ağaç, çocuksu düşüncelerimizden ürktüğümüz akşam vakitlerinde. [...] Ağaçları dinlemeyi öğrenen, ağaç olmayı arzulamaz artık. Kendisi dışında başka bir şey olmayı arzulamaz. Yurt budur. Mutluluk budur.”
Sevdiklerimiz için savaşmaya...Kendimiz de dahil...
"Aşkı bekleyenler, sabırlı olun. Aşk bir ilgi budalası. Yalnızca hayatınıza ihtişamlı bir giriş yapacağı günü bekliyor."
Bu bazen bir şantajla da olabilir...
Herkese selam. Meşhurluğunu her bi yerden duyduğum yazardan okuduğum ilk kitap. Dilinin bulunmaz Hint kumaşı olduğunu düşünmesem de beğendiğimi söyleyebilirim. Çiftler arasındaki
sahibine asla ulaşmayacak mektuplar…
Yazar Camilo Jose Cela bu kitapta yer alan mektuplar ona ulaşmadan kısa bir süre önce, bir yolculuk esnasında tanışıyor, kitaba adını veren Bayan Caldwell ile.
Bayan Caldwell, Ege Denizi’ndeki bir fırtınada kaybettiği genç yaştaki oğlu Elia Arrow Coldwell için not şeklinde minik mektuplar yazıyor.
“Sevgili Oğlum Elia’yla Konuşuyorum” başlığı
416 syf.
7/10 puan verdi
·
Beğendi
Herkese merhabalar...
Öyle Bir Uğradım ilk duyurulduğu andan itibaren merak ettiğim bir kitaptı fakat sonrasında okuduğum bazı yorumlar beni kitaptan uzaklaştırmıştı ama en sonunda okuyacak kitabım yokmuş gibi hissettiğim bir anda okumaya başladım.
Ukde bir yıl önce annesinin babasını vurduğu bir gecede hiç tahmin edemeyeceği bir gerçeği
104 syf.
·
Puan vermedi
Size 1957 Nobel Edebiyat Ödülü olan bir kitap ve yazar ile geldim. Albert Camus, sorgulayan, insanın iç dünyasını ve çetrefilli yollarını güzel anlatan yazarlardan bence. Bu kitabı da aslında bir itirafname. (Kısa bir roman görünümünü)
Kitabın içeriği şöyle :Başarılı ve herkes tarafından saygı duyulan bir avukat olan Jean Babtiste Clamence, bir akşam evine dönmek için bir köprüden geçer. Köprüden geçerken bir olaya şahit olur. Şahit olduğu bu olaydan sonra hem kendini hem de yaşadığı toplumu sorgular. Bu sorgulamalar onu bir düşüşe sürükler.
Dil olarak alaycı ve keskin bir dil kullanmış yazar. Bu tarz üslupları severim zaten. Genel olarak da kitabı beğendim. Sayfa sayısı olarak az, hacim ve içerik olarak yoğun bir kitap. Tavsiye ederim.
Kitapta altını çizdiğim satırlar :
" Evet; ışığı, sabahları, kendini bağışlayan kişinin o kutsal masumiyetini yitirdik biz."
"Bir süre ve görünüşte, yaşamım hiçbir şey değişmemiş gibi sürüp gitti. Raylar üzerinde kayıp gidiyordum."
"Tek savunma gösterisi kötülüktür. O yüzden, insanlar yargılanmamak için yargılamaya koşarlar."
"Mutluluğunuz ve başarılarınız ancak bunları cömertçe paylaşmaya razı olduğunuz takdirde affedilir."
"İnsan böyledir aziz bayım, iki yüzü vardır onun : Kendini sevmeden başkasını sevemez."
"Gerçekten de cennet bu değil midir, aziz bayım, hayatla araya aracı koymadan yaşamak?"
·
Puan vermedi
Selamlar sevgili kitap severler.
23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramımız kutlu olsun.
Bugün sizlere #neydiknoldukailesi #neslihanacu kitabından bahsedeceğim.
Gümüşsoy ailesinde baba Engin tekstil işiyle uğraşmaktadır. Anne Seval o alışveriş merkezi senin bu mağaza senin gezmekte, sözde dostlarıyla sosyalleşmektedir.
Büyük kızları Burcu
Evet. En hüzünlü kitaplardan bile daha hüzünlü hayatlar vardır.
İkinci Dünya Savaşı sırasında ikiz çocukların hikayesi. Kendinizi en hüzünlü kitaplardan daha hüzünlü bir hayatın olabileceğinin kanıtıdır elinizde ki kitap. Belkide hazır değilsinizdir. Neyse şu kitabı alıp okuyayım diyebileceğiniz bir kitap değil. Tamam yanı başımızda savaş var ne var yani az çok yaşananları biliyoruz demeyin. Öyle haberlerde gördükleriniz vah vah deyip etkisinden iki dakikada çıkabilirsiniz buda sizin suçunuz değil. Artık o kadar normalleştiki savaşlara alıştık hele birde bize dokunmuyorsa çokta rahatız. Yine akşam nerde ne yesek, nerde gezsek, nerde ne izlesek diye tatlı dertlere gömülürüz. Neyse intihar ettirmeyim sizi şimdi.
Bir anne ikiz çocuklarını savaştan korumak için anneannelerinin yanına bırakıyor ama anneanneleride umutsuz vaka. Çocuklar olumsuz bir ortamda kendi çabaları ile sevgi nedir bilmezden hayat şartlarına uygun duruma getirmeye çalışıyorlar kendilerini.
Tam konu bu dediğiniz anda kitap ilerledikçe okuduğumuz kişilerin, hatta ikiz kardeşin varlığından bile kuşku duymaya başlıyorsunuz.
Sağlam bir vakit ayırarak okumakta fayda var. Okunmalı diyorum.
-Ama az önce ne dediniz: acılar diniyor, anılar köreliyor.
+Diniyor, köreliyor dedim evet ama kayboluyor demedim.
Ölüler ki bir gün gömülür. İçimizdeki ölüler, dışımızdaki ölüler..
"Şiirler yazdım, kitaplar okudum.
Elime bir bardak aldım, onu yeniden oydum
Derinlerde kaldım böyle bir zaman
Kim bulmuş ki yerini, kim ne anlamış sanki mutluluktan..
Ey yağmur sonraları,loş bahçeler, akşam sefaları
Şöyleşin benimle biraz bir kere gelmiş bulundum."
Bu güzel dizelerle eserin arka ve ön kapağında karşılaştım
#kahvelikitaplaaryorumluyor
Kitabın çok farklı bir havası vardı. Akıcı ama derin olan fazlaca hissiyatı bir arada bulunduran bir kitaptı. Bir yerde duygu patlamasıyla sevgi yumağına dönerken bir anda da duygusuz olabiliyorsunuz.
Tam olarak Hera Yarkan gibi...
Hera Yarkan, annesiz büyümek zorunda kalmış bir çocuk. Annesinin hatalarını da
