Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.31
Güzel mutlu bir hayatınız varken hiç beklemediginiz bir anda karardığını hayal edin .Genelde hep renkli ve güzel hayaller kurarız.Felaketlerin başımıza geleceğini hiç beklemeyız .
Kitapta Elvan ın mutlu bir yaşamı vardır . Bir anda metin adında bir çocukla tanışmasıyla hayatı değişir . Metini unutmak için başka birini daha tanımadan evlenir. Hiç tanimadigin birinle sırf acının dindirmek için evlenirsen başına çok kötü bir evlilik gelir. Kimsenin acısını başka birinle dindiremeyiz . Bir kitap bize biraz toplumuzu aile içi gecimsizlikleri anlatıyor.
Kadının hayatındaki verdiği mücadeleyi anlatiyor.Bosandiginda elinde bir çocukla kaldığında toplum tarafından dul gözüyle nasıl ezildiğini anlatıyor.
Türkiye'de bir kadın boşanmak istediğinde erkek buna içine sindiremiyor. O kadına eşya gözüyle bakıyor . Bu kitabı okuyunca çok sasiracaginizi zannetmiyorum.Cunku bu olayları televizyonda sık sık görüyorsunuz Bu kitapta Elvanın başına gelen belki şu dakikada Ayşe'nin ,Fatma'nın,Aslı'nın,Merve'nin başına geliyor .Bu olayları çok çabuk gündemden silip atıyoruz Çok normalmiş gibi tepkisiz sadece izliyoruz .Biz tepki vermeden kadın düşmanlarının sayıları nasıl azalacak .Hiç düşündünüz mü?
112 syf.
·
Puan vermedi
Peyami Safa'nın psikolojik roman türünde otobiyografisidir. Yalnızlık, umutsuzluk ve aşk acısının edebiyatta ulaştığı en üst mertebedir benim gözümde.. Sade anlatımıyla da ustalığını konuşturmuştur kitapta da, okuduğunuz şeyler o kadar açık belirtilmişki "acaba burda ne demek istedi yazar " diye düşünmenize müsade etmez.. Sakat bir gencin ruh halini, iç dünyasını, öyle derinlemesine anlatır ki romanın baş karakteri sanki siz olursunuz.. incecik bir kitap ama aslında çok uzun. Kitabın hemen her cümlesi insana travma yaşatabilecek değerde. boşa sarfedilmiş bir cümle yok bu kitapta.
Alıntılarım :
''ağaçların bile sıhhatine imrenerek yürürdüm''
"Öyle bir yaşta idim ve öyle bir mizaçta idim ve çocukluğumda o kadar az oyun oynamıştım ve aldatmasını o kadar az öğrenmiştim ki, yalan bana suçların en ağırı gibi geliyordu; ve bir yalan söylendiği zaman insanların değil, eşyanın bile buna nasıl tahammül ettiğine şaşıyordum. yalana herşey isyan etmelidir. eşya bile: damlardan kiremitler uçmalıdır, ağaçlar köklerinden sökülüp havada bir saniye içinde toz duman olmalıdır, camlar kırılmalıdır, hattâ yıldızlar düşüp gökyüzünde bin parçaya ayrılmalıdır filân... zavallı çocuk...
"Dünyanın hiçbir nüzhet'i yalan söylememelidir."
" felaketimizi baska biriyle taksim etmek saadettir, fakat annelerle degil, annelerle degil. annelere anlatilan kederler taksim degil, zarbedilmis olur: çocuklarinin felaketini iki kat siddetle hisseden anneler, bu istiraplarini cocuklarina fazlasiyla iade ederler; boylece keder anadan çocuga ve çocuktan anaya her intikal edisinde büyüdükçe büyürr. "
"Bir keresinde Osman'a, 'Eğer hayatım, kırılacak bir eşya, bir bardak ya da bir vazo, ne bileyim öyle bir şey olsaydı eğer, bunu tutması için Hediye'ye verirdim,' demişti, 'ondan başka herkes, bir dalgınlık anında onu bir yerde bırakabilir, düşürebilir, bir acı duyduğunda elinden atabilirdi ama o, hiçbir zaman, hiçbir şartta onu elinden
168 syf.
9/10 puan verdi
Marie Kondo'nun Derle Topla Rahatla'sından esinlenilmiş gibi ama kesinlikle değil. Okurken ister istemez iki kitabı da karşılaştırdım; Marie Kondo sadece eşya, kıyafet gibi nesnel şeylerden bahsederek evi boşaltmayı hedeflerken, Begüm Başoğlu ve Ege Erim çifti hayattaki her şeyi sadeleştirmekten bahsetmiş; ilişkileri, teknolojiyi, parayı, eşyayı, evi, yemeği, sporu, iş hayatını...
Anlatımları daha samimi daha yararlı geldi bana, en azından Marie Kondo gibi çorabı nasıl katlamanız gerektiğini ve böylelikle nasıl çekmecede daha az yer kaplayacağını anlatmıyorlar. Bu kitapta çöpe atmak ya da yok etmek kavramlarından ziyade hayatı sadeleştirmenin aslında ruhunuzu sadeleştirmek olduğundan bahsediliyor, o yüzden kendimi kişisel gelişim kitabı okuyormuş gibi hissettim, hoşuma gitti.
Kitabın içinde başka kitap tavsiyeleri var hatta en sonuna liste eklemişler bu ayrıntıyı da beğendim.
Tavsiye eder, iyi okumalar dilerim.
Yazarı ilk olarak Gül ve Avcı romanından tanımış ve hayran kalmıştım, yazdığı diğer hikayeleri internette bulup büyük çoğunluğunu okudum. Önceden internette şimdi kitap olarak çıkan "Dikkat Aşk Çıkabilir" romanı, yazarın yazmış olduğu "Cehennem Çiçeği"ni aşarak en sevmediğim kitabı oldu.
Öncelikle kapaktan başlamak istiyorum.
Kendime göre algı biçimimi etkilememesi için okumadan izlemek istememiştim ama oyun zaten yüzlerce farklı anlama bürünecek bir içeriğe sahip. Dolayısıyla, ister izleyin ister okuyun, herkese ulaşan içerik apayrı olacaktır. Absürt sanat dallarının, hayatın sıradan temalarını olduğu gibi işlemesinden nasibini almış bir eser. Prematüre ifadesini bir
Proudhon, otuz bir yaşındayken yüzlerce okuma, çeşitli gözlemler ve dikkatli incelemeler sonunda Besançon Akademisi’ne bir inceleme olarak yolluyor “Mülkiyet Nedir?”i ama tam bir çözüm olmaksızın toplum karşıtı doktrinler içermesi sebebiyle kabul edilmiyor akademi tarafından. Bu noktada gelişen birtakım süreçler var esasında, zira Proudhon bilinen
"Bu kitapta yer alan şahıs ve mekanların gerçekle alakaları tamdır. Kahramanları hep yanlış ata oynayanlardır. Kediler, kadınlar, muhabbet kuşları, gözyaşları... hepsi sahiden vardır ve bir dönem yaşamışlardır. Şiirden hazetmeyenlet, Grapon Kağıtları'nı yılbaşı ve diğer ehemmiyetli günlerde evi süslemek için kullanabilirler ya da bir ruh
-Bu kitabı enfes bir zevkle okumamı itiraf edebilirim.Ve bu kitap bana bazı şeyleri hatırlattı ama onları izah etmeyeceğim.Çünkü,bu bana özel şahsi hatırlatmalar olsa gerek :)
Atay’ın, hikâyelerinde kurguladığı kahramanlar aracılığıyla toplumdan kendini soyutlayan, yalnızlaşan ve bunun neticesinde içselleşen problemli insanları anlattığını
