Bu nasıl bir zarafettir. Zariflik abidesi...
— Efendim üşüteceksiniz, bir fincan ıhlamur için lütfen.
— Teşekkür ederim, zahmet buyurdunuz.
— Hayır ne zahmeti. Bilâkis size hizmet rahmettir efendim.
— Sen içeri buyur, birazdan ben de geleceğim.
— Şems içeride yoksa oda bana zindandır bilmez misiniz?
— Sana Kimya ismini veren isabet etmiş.
— Neden?
— Nezaketin, ahlâkın insanın kimyasını alt üst ediyor da ondan. Beraberce gülüşerek içeri girdik.
Kimya Hatun-ŞemsKitabı okudu
Yani Tanrı'ya referans yapılıyor diye veya "Bunlar Tanrısal buyruktur" demekle zaten hiçbir şeyi garanti altına almış
olmuyorsunuz. Almış olsaydınız zaten bu hale gelmezdi. Zaten neredeyse iki bin yıldır, dünyanın belli başlı bölgelerinde, tektanrıcı dinler hâkim. Dolayısıyla nasıl oluyor da o zaman bu ülkelerin büyük bir çoğunluğunda, bu kadar çok vahşet
oluyor, bu kadar çok katliam oluyor, din adına insanlar birbirini boğazlıyor, katlediyor. Yani "Tanrısal buyruk" oluyor da ne oluyor? İslam dünyasına bakıyorsunuz, Avrupa'nın ortaçağda ve sonrasında yaşadığı bütün o vahşetler, katliamlar, şu anda hepsi Islam dünyasında yaşanıyor. Demek ki bunun Kuran'da yazması zaten hiçbir işe yaramıyormuş. Bunu da zaten şuanda anlıyoruz. Yani bu fiilen zaten kanıtlanmış bir durum.
Sayfa 54 - DestekKitabı okudu
“Pasta yesinler”
Bazı insanlara sunduğu sağlık sigortasında kesintiye giden-ve aynı zamanda çalışanlarına meditasyon dersleri sunduğu için aynı New York Times yazarı tarafından methedilen- bir şirketten bahsetti bana. Bunun nasıl bir zalimlik olduğunu görebiliyoruz. İnsanlara sorunlarının bir çözümü olduğunu söyleyip -yaşadığın stres hakkında farklı düşün, bir şeyin kalmayacak!- sonra da onları bir kabusun içine atıyorsunuz. Çalışanlara insülin vermeyip düşünme şekillerini nasıl değiştirecekleri konusunda dersler veriyoruz. Pasta yesinler diyen Marie Antoinette’in yirmi birinci yüzyıl versiyonu bu: “Anın içinde olsunlar.”
Sayfa 153
