Kubbe-i Hadra & Arif Nihat Asya
Kimi, boşlukta sızar asude;
Kimi, bekler gecelerden seheri..
Farkı yoktur gecenin gündüzden,
Ne çıkar yanmasa ufkun feneri
Tunç taslarda içerler kaderi
Bu ecel şerbetinin bekrileri.
Kim bilir, belki giden yolcuların
Ölesin ki, doğasın.
Bir günde doğacaksın... büyüyene kadar onca sene geçecek, ama bilemeyeceksin ki, ağaçtan mı?
topraktan mı? çimenden mi? yoksa bir nur'dan mı var edildiğini bulana kadar kaybolacaksın. Olup bitenden, yitip; gidenin, nereye gittiğini bulana kadar.. bulamayacaksın!
Sorgulamadan
Yargılamadan
Susarak kabulleneceksin ölümü...
Dur bakalım hele,
“Akşam namazınin edâsını müteakiben akşam taämı edilir; peder-i ekreminin zamanında câri olan bu kaideyi bozmamiştir. Alafranga saatin tatbîki
ve memleketimizde tarz-ı hayatın değişmesi münasebetiyle kışın alaturka
saat üçte, alafranga yedi buçuk raddelerinde akşam yemeği yemek itiyâdına hamlolan inhimâk-ı umumîye müşârun ileyh iştirak edenlerden değildir. Pekçok hususlarda meslek-i kadîmi muhafazaya âzimdir.
Yakacık'ta bulundukları eyyâm-ı sayfiyede namaza kalkamadıkları sabahlar peder-i muhteremleri, kendinin ve biraderinin odalarının kapısına gelip "Oğlum çok yatacağız kalkınız" diye ettiği nidâ-yı ârifânenin hâlâ kulaklarında aks-endâz olduğunu her zaman kemâl-i teessürle bizlere hikâye buyurur.
Pederleri, büyük pederleri, büyük valideleri seherî idiler. Vâlide-i mükerremeleri dahi seherîdir.
“Seherde bâğa geldi seyre cânân
Neler seyreyledi bîdâr olanlar”
Ve
“Ne hoş demdir safâ-y1 subh-gâhı
Ki ânda bahş olur feyz-i ilâhî”
neşesinden hissedar olmuş bir aile-i necibedir. Mahmud Kemâl ve Ahmed
Tevfik ve Mehmed Selim Beyler o aile-i muhteremenin salâbet-i diniyesine vâris olmuş bir rükn-i rekîn-i Islâmdır. Zevk-i seherden hissedar, maz-har-ı inâyet-i keremkâr olan șükr-güzerân-ı ümmettendirler.
Riyâdan pek ziyade mütehazzir olan Mahmud Kemâl Bey, ale'l-ekser tarik-ı tesettürü ihtiyär buyurarak gafletten kurtulamadığıni, acz-ı tâm ve
cürm u kusur ashâbından bulunduğunu yana yakıla söyler.
Acz kemâlin âsârından, itiraf-ı noksan ise ubûdiyetin evsâfından olduğu erbâb-1 irfana rûşenâdır.”
