Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.38
Enver Paşa'nın Naciye Sultan'a yazdığı sürgün mektupları
İttihat ve Terakki’nin başı Enver Paşa! 42 yaşında hayata veda eden bir adam. Hikâyesinde Yok Yok savaş, aşk, gözyaşı, intikam, hırs, şehvet, özlem, kıskançlık ve çok derin bir yalnızlık..
Sürgün yıllarında Naciye Sultan’a yazdığı 400 kadar mektubu var.Müthiş bir derinlik, müthiş bir entelektüel birikim, bitmez tükenmez bir hasret ve cephelerden kır çiçekleri toplayıp mektupların içine koyacak kadar da büyük bir romantizm.
Aralarında dağlar, yollar, düşmanlar ve kurşunlar olsa da devlerin aşkı büyüktü: Enver Paşa ile Naciye Sultan.
Enver Paşa ve Naciye Sultan’ın hayatları çoğunlukla vuslatın hasretiyle sürmüştü. İki aşık Enver Bey’in Türkistan dağlarında şehit olmasına kadar defalarca birbirinden ayrı düşmüştü.
"Sevgili melek! Bugün çadırımın üzerinde sabah dolaşırken topladığım bir ilkbahar lalesini takdim ediyorum. Artık günde böylece cicime naçiz bir çiçek takdim edeceğim. Umarım ki Berlin demetlerine tercih edersin. Seni öpe öpe rüzgârlı, berrak, yıldızlı bu gecede, mehtapta senin güzel gözlerini araştırarak çekildim. Hava çok soğuk, üstümü yarım örten kürkümün altında titriyorum. Âh! Ne olur senin yanında olsam, sarılsaydım. Yavrularımı öp. Hüda'ya emanet olun ruhum"
·
Puan vermedi
Trendeki Yabancılar
PATRICIA HIGHSMITH
Seviye 4
Michael Nation tarafından yeniden anlatıldı
Seri Editörleri: Andy Hopkins ve Jocelyn Potter
Pearson Education Limited
Edinburgh Gate, Harlow,
Essex CM20 2JE, İngiltere
ve dünya çapında Bağlı Şirketler.
ISBN 0 582 41812 7
Trendeki Yabancılar telif hakkı 1950 Patricia Highsmith Bu
uyarlama ilk olarak
George Orwell bu kitabında bize yazarlık serüvenini, Myanmar'da polis teşkilatında görev yaparken tanık olduğu bir idamı, -benim kitapta en sevdiğim kısım olan- 'İngiltere, sizin İngiltere'niz' bölümünde ve devamında İngiltere'nin siyasi ve sosyal yapısıyla alakalı düşüncelerini bize aktarıyor. Kitap oldukça akıcı
İşte benim şairim! Ahenk konusunda eşi yok.
İlk sayfalarda şairin şiir üstüne düşüncelerini, şairane ifadeleriyle öğreniyoruz. Şiir kitaplarındaki bu kısımlar şairi ve şiirlerini anlamada eşsiz bir kılavuz görevi görüyor. Şiirin biçim ve içeriğinin nasıl olması gerektiği hakkındaki görüşleri ve hayata karşı tutumu ‘’işte benim şairim bu adam.’’ dedirtti.
Sayfa sırasına göre en
Kitapta başkahraman, bir seyahati sırasında, bir kilisede, ressam Caravaggio’nun “Azize Lucia’nın Gömülüşü” tablosunu (kitabın kapak resmi) görünce büyülenir ve kilise kapanana kadar tablonun önünde çakılı kalır. Ertesi sabah tekrar kiliseye gider. Bu kez tablonun önünde, resme bakan çiftleri inceler, gelen grupları gözlemler. O yargılamak değil,
**
"Makar Alekseyeviç, son mektubumu tamamlamadan bıraktım; içimdeki acı yazmama engel oldu. Bazen bana tuhaf bir hal geliyor, yalnız başıma kalmaktan hoşlanıyorum. Yalnız kalarak kendimi tamamıyla hüzne, kedere kaptırmak istiyorum. Böyle anlar gitgide daha sık gelmeye başladı. Hatıralarımın benim için öyle dayanılmaz bir cazibesi var ki, saatlerce etrafımda habersiz, durumuma ait her şeyi unutarak kalıyorum. Şimdiki yaşayışımda tatlı, acı bir tek intiba yok ki bende mazimde buna benzer bir hatıra uyandırmasın. Bu hatıralar en çok altın çağıma, çocukluğuma ait oluyor… Fakat böyle zamanlar daima derin bir üzüntüyle sona eriyor. Gittikçe halden düşüyorum; hayalciliğim beni kuvvetsiz bırakıyor, sıhhatim büsbütün bozuluyor.
Fakat sonbaharda nadiren rastlanan bugünkü hava, berrak, güneşli, pırıl pırıl sabah, beni canlandırdı, içim sevinç doldu. Demek sonbahara kavuştuk! Köyde sonbaharı ne kadar severdim! O zaman çocuktum ama çok duyguluydum."
**
Kitaba ait bini geçkin inceleme var, eminim diğerlerinden çok farklı bir şey yazmam mümkün değil.
Dostoyevski okumaya onun yazdığı ilk kitapla başladım ve kitabı çok beğendim. Kitap Varvara Alekseyavna ile Makar Alekseyeviç'in mektuplarından oluşuyor. Bu mektuplardan en sevdiğim Varvara'nın yazdığı bu mektup oldu. Kitapta yoksulluk, ezilme, hor görülme öyle güzel işlenmiş ki, bunun yanında birbirlerine koşulsuz sevgi duyan bu insancıkların konuşmalarının verdiği hüzünle karışık mutluluk çok güzeldi. Kesinlikle okunması gereken bir kitap olduğunu düşünüyorum.
248 syf.
10/10 puan verdi
Anımsamıyor hiç kimse seni...
Öncelikle inceleme içinde biraz yakınacağım okuyan kişi şimdiden mazur gör.
Şu an sitede devam etmekte olan bir şiir etkinliği var. Herkes şiir okusun isteniyor -çok hoş- ama birbirimizin kopyası olmaktan öteye gidemiyoruz. Görmüşüz bir Nazım Hikmet’i, Cemal Süreya’yı, Attila İlhan’ı... izlerinden gidiyoruz sürekli.
Bu sabah hava durumunda gerçek yazın yarın başlayacağını söyledi sunucu: uzun zamandır aralıklarla süren yağışlar ve sağanaklar, bulutlar artık sonbahara dek kayboluyormuş gözden, beklenen ve özlenen Afrika sıcakları kapıdaymış... annem sevindi, sıcağa çok düşkün çünkü. Bahçedeki ağaçları düşündüm, çok geçmeden susuzluktan yılacaklar, bitap
