Giden gittiği gün mü bitmiştir, bittiği gün mü gitmiştir? Bir ufak umut kırıntısı bıraksak gönlümüzden, bir insanı hayata bağlar mı sahiden? Peki ya sahilden baksak ufuklara, o gemi birgün gelecek desek kendimize . Bu yalanla yaşar mı insan, yoksa bu yalana inanıp yaşlanır mı bir hayalle? Olur ya birgün gelir ise o gemi; bacasında kara bir duman, sel almış kaptan köşkünü. Su sızıyor altından. Güvertesi eski püskü. Yelkeni yırtık pırtık. Dümeni kırık. İnsan bu hayal eder ya görmezden gelir kötü şeyleri. Ne yapar peki hayalindeki titanik bu çıkarsa? Dönüp sırtını gider mi, yoksa yine bütün güzelliğiyle bakar mı ona. Ama bilmez tekrar gider o çürümüş titanik parçası. Ne zaman döneceği meçhul. Kim bilir , belki de daha bekleyemez yakar o limanı, ciğerinden kopan bir parça ateşle.
Y.Ç