Gıybet, doğru olsa bile bir kimsenin arkasında ondan bahsedip, duyduğu zaman üzüleceği şekilde konuşmaktır. Yalan söylerse, iftira ve bühtan olur. Bir kimsenin kusurunu, noksanlığını ifşa etmek gıybettir. Soyunda, elbisesinde, hayvanında, evinde, işinde de olsa aynıdır. Şöyle ki; bedeni için söylenen, uzun boyludur, si yahtır, soyda ise; Hindu'dur, hamamcı çocuğudur, dokumacı çocuğudur, ahlâkta ise; kötü huyludur, gururludur, uzun dillidir, kötü kalblidir, acizdir ve bunun gibi şeyler, işinde ise; hırsızdır, haindir, namaz kılmaz, rükû ve secdeyi tam yapmaz, Kur'ân-ı Kerim'i yanlış okur, temiz elbise giymez, zekât vermez, haram yer, dilini korumaz, çok yer, çok uyur, yerinde oturmaz, giydiği elbisede; yenleri geniş, eteği uzun ve çirkin demek ve Resûlullah'ın (sallallahü aleyhi ve sellem), «Bir kimse hakkında bir şey söylendiğinde o kimse onu duyduğunda rencide olacaksa o söz doğru bile olsa gıybettir, buyurduğu şekilde olan her şey gıybettir.