Toplu Şiirler - İlhan BERK (Ve bir sözcük: Yorgunum.)
Şimdi bütün sözcükler yorgunum.
Ve ilk defa, okumak da yordu beni...
Geçtiğimiz ay 
Nazım Hikmet Ran'ın 
Bütün Şiirleri isimli, yine 2 bin sayfalık bir eserini okumuştum. O bu kadar yormamıştı. Hatta akıp gitmişti sayfalar...
Toplu Şiirler
İsmi şiirler olsa da oldukça fazla düzyazı var, eserin hacmini de düşününce hayli zorluyor okurken. Bu nedenle bir çırpıda
Retro bir yorgunluk...
Yorgunsun… Bu dünyaya hiç de haberin olmadan geldin yıllar, yıllar önce. Bir ailenin en küçük üyesiydin o zamanlar. El bebek gül bebek büyütüldün. Ağladığın da oldu elbet, karnın acıktığında ya da altına yaptığında.. Herkes seni susturmak için pervane oluyordu etrafında, yüzünü güldürmek için yapmadıkları şebeklik kalmıyordu. Pek tabii üzüldüğün
Aralık'ta kalmış kelimeler
"Bütün yıldızlar sönmüş olabilir mi
Ondan mı karanlık gece
Yoksa içimde siirler mırıldanan bir yalnızlığın
Kör kütük gölgesi mi keyfe keder..
Bana güneş borçlu sabahlarım var
Boş limanda beklediğim yine yokluk sadece
Martılarin göç ettiği bir şehir gibiyim
Biraz yorgunum
Biraz kırgın
Belki biraz da hüzünlü..
Takılıp kaldığım bir zaman da kalmadı hiç
Kapanmaz bu yaralar şiirlerden ümitle
Sırtımda yamalı siyahtan bir hırka
Isıtmaz bedenimi bilirim
Küf kokan keşkelerin soğuğundan
Ve cinnet geçirmiş anıların
Feryadıdan koparamaz acıyı
Hiç bir kelam..
Hiç bir bakış.."
Elif
çünki yorgunum biraz
uzun bir yoldan gelmişim tabanlarım çatlak
gövdem kan içinde, yüreğim ağrıyor
eskitmişim bütün ilklerin sancılı başlangıcını
Ahmet Erhan
ı
her şey bir acının bilincine varmakla başladı.
bir taşı kaldırıp atmakla, bir kapıyı açmakla...
bir el, hep bir şeyler yazdı, biz doğduktan bu yana kağıtlara
şimdi bütün yaşadıklarım karalama kağıtlarında kaldı.
bir kalem kendi kendine yazar bu şiiri.
insanlar işlerine gider, ben acıya giderim.
bir günde bütün isalarımı çarmıha
Günaydın
Şu yirmi birinci asır var ya, bizi yaşlandırıyor. Şilan Avcı, "Biraz yorgunum. Yaşımdan yorgun, yaşımdan telaşlıyım bu günlerde." diyor ve ekliyor: "Kaç yaşındayım sahi? Saymadım bilmiyorum." Neyse ki bütün bu telaşeye rağmen, günümüze ışık olan şiirler, kitaplar var.. Esenle kalın..
Bütün Şiirler(Biraz yorgunum)
Biraz yorgunum, kavgaları birikiyor insanın!
Her uzvundan ayrı ayrı taşıyor acısı zamanla!
Yaşımdan yorgun, yaşımdan telaşlıyım bugünlerde!
Kaç yaşındayım sahi saymadım, bilmiyorum!
Belki kırklarımdayım belki otuzlarımda!
Belki de doksan sene yuvarlandım bu dünyanın sırtında!
Hiç bilmiyorum! Hayat taviz vermediği hızı ve kavgasıyla akıp gidiyor!
Baharın rahiyasından akıp coşan çiçeklerle hatırlıyorum lise yıllarımızı!
Kimimize kış, kimimize bahar olup canıyla değen babalarımızı!
Bu memlekette insanlar belki de en çok baba sancısıyla inliyor, en çok baba deyince aklımıza gelir çocukluğumuz!
Mazinin araladığı perdeden sızıyor eski günler!
Onlarla kavgalı onlarla sevdalı olduğumuz!
En çok baba yokluğunun hüsranıyla kızıyormuş zaman ayrılığın yarasını!
İnsan baba olunca anlıyormuş babasını!
çünki yorgunum biraz
uzun bir yoldan gelmişim tabanlarım çatlak
gövdem kan içinde
yüreğim ağrıyor
eskitmişim bütün ilklerin sancılı başlangıcını
geçilmemiş bir yol ağzında vurulup kalmışsam böyle
1935'te
bir akşam. -bir salı akşamı sanırım.-
ahah ben salakım biraz galiba
kafiyeye ve ölüme inanırım.
bütün sular bir geçmiş'tir, bütün incelikler.
tchoban kolonyası ve karpuz lambalar.
kalın bir örgü saç, sandıktan çıkarılan
devrimlerin ve çarlistonun anısı.
uçsuz bucaksız bir trendeyim, trenler de bitmez ki.
ben bütün trenlere
