Ebeveynlerim eğitimimde bütünsel bir yaklaşım sergiliyorlardı; teorik eğitimi annem, pratik eğitimi ise babam veriyordu. Hayatım boyunca bütün ölümü öp'leri annem demiş, öpülmek için ölmekse babama düşmüştü. Babamın vefatını takip eden tüm gecelerim aynı korkuyla geçti, ya annem de ölürse, ya onun da yanakları öpülmek için öyle hissiz, hareketsiz ve buz gibi beklerse?