ŞAPKA Gİ...YENLER
Biri artık bütün yükleri ve ağırlıklarıyle maziye karışmış, ötekisi tezcanlılığı ve hafifliği geleceğe seğirtmekte bulunmuş olan iki devir arasındaki tezatlardan biri de - inancıma göre - “şapka giymek” meselesidir. Size Abdülhamit devrinde böyle bir meseleden dolayı uğradığım derdi arzedeyim de, ister gülün, ister düşünün.
Sayfa 271 - ŞAPKA Gİ...YENLERKitabı okudu
Yalnız uyanmak zaten acı vericiydi. Düş görmeden geçen kapkara geceden sonra, kendini tıpkı sımsıcak ve boğucu bir havadan buzlu suyun içine düşer gibi günün içinde buldu. Onu neyin uyandırdığını bilmiyordu. Işık olamazdı çünkü ağlayan pencerelerin ardından, yağmurlu bir gün donuk donuk parıldıyordu. Gürültüde olamazdı çünkü burada hiç ses yoktu; sadece duvardaki ölmüş insanlar fotoğraflarının içinden ona delici ve dik dik bakıyorlardı. Neden ve ne için olduğunu bilmeden uyanmıştı, burada onu çağıran ve ona cazip gelen hiçbir şey yoktu.
Sayfa 14 - anonim
II
Benerci, Somadeva'nın odasından sokağa çıkınca, Roy Dranat'ın «akşamüstü serinlikte bir teferrüçten
dönerken» soğuk alıp zatürreeden öldüğünü duydu. Ve Roy Dranat'ın oteline gitti. Gördüklerini şöyle anlatıyor:
Girdim ki içeriye,
Rıfat Ilgaz'ın hastaneye yatışı ile ilgili, Başdan gazetesinin, 28.1.1949 gün ve 25. sayısında şu haber verilmiştir: "... hastaneden çıkan Ilgaz, on gün kadar savcılıkta ifadeler ve muhakemelerle meşgul olmuş ve tekrar hastalığı arttığından yatağa düşmüştür. Rıfat'ı para ile yatıracak bir hastane dahi bulunamamış, nihayet Vali Vekili Haluk
Kafkasyalılar, tıpkı bir sevgiliye yazar gibi hançerleri için aşk şiirleri yazar, adeta sevgiliyle buluşmaya gider gibi savaşa giderlerdi. Dünyanın en güzel insanları olduğu söylenen bu esmer halk için savaşmak hayatın ta kendisiydi. Hançerleriyle yaşar ve yine hançerleriyle ölürlerdi. Cenk etmek onlar için nefes almak gibiydi. Amentüleri
