Tanpınar'dan Hasan Ali Yücel'e mektup: "Ali'ciğim, cigarasız yaşamak güç. Şu anda belki iki milyonuncu defadır cigarayı terk ediyorum. Vakıa tam yirmi üç gün oldu içmeyeli ama her dakika yeniden karar alarak. Ayrıca da hep bir perdenin; çok ince, şeffaf, fakat aşılması güç bir şeyin içinde yaşıyorurn. Eşyayla, dostlarımla aramda bu acayip, yokluğu ile mevcut engel var. Bakalım ne kadar sabredeceğim, can korkusu meğerse neymiş!
Sayfa 13
Bu bayram
Çokça ziyaret ettim sevdiklerimi
Önce Karakoçlara uğradım
Ardından Can Yücel'e
Necip Fazıl"a uğramasam olmazdı
Ahmet Arif'i de severim
Ya Arif Nihat...
Tek tek okudum şiirlerini
Tek tek...
Didem"i de selamladım
Her şairden bir şiir desem...
El öpmekten öte...
Bir bayram, bir barış, bir ses
Kavgasız, sakince
Doya daya okudum
Kim sağcı , kim solcu
Benim neyime!..
Deli Filozof
Göğün Kaftanlarında Gözü
Benim olsaydı göğün sırmalı kaftanları,
O kah altın kah gümüş ışıklarla dokunmuş,
O kah mavi kah açık kah koyu kaftanları,
Güneşin ayın gecenin ipliğiyle dokunmuş
Kaftanları sererdim ayaklarının altına.
Bense züğürdün biri, varım rüyalarımdır.
Rüyalarımı serdim ayaklarının altına,
Usulca bas, bastığın zira rüyalarımdır.
***
William Butler Yeats'e ait bu şiiri Can Yücel çevirmiş. Bu şiir 84 Charing Cross Road filminde de bir sahnede kullanılmış ve Anthony Hopkins tarafından seslendirilmiş.
youtu.be/CUhNa-NkGOg?si=...
66. SONE
Vazgeçtim bu dünyadan tek ölüm paklar beni,
Değmez bu yangın yeri, avuç açmaya değmez.
Değil mi ki çiğnenmiş inancın en seçkini,
Değil mi ki yoksullar mutluluktan habersiz,
Değil mi ki ayaklar altında insan onuru,
O kızoğlan kız erdem dağlara kaldırılmış,
Ezilmiş, hor görülmüş el emeği, göz nuru,
Ödlekler geçmiş başa, derken mertlik bozulmuş,
Değil mi ki korkudan dili bağlı sanatın,
Değil mi ki çılgınlık sahip çıkmış düzene,
Doğruya doğru derken eğriye çıkmış adın,
Değil mi ki kötüler kadı olmuş Yemen' e
Vazgeçtim bu dünyadan, dünyamdan geçtim ama,
Seni yalnız komak var, o koyuyor adama.
♤William Shakespeare
♡Can Yücel
□Ufuk
(Alexej von Jawlensky Reprodüksiyonu)
Gece'ye şiir yakışır, şiir deyınce akla farklı kalemiyle 
Can Yücel Gelir.. Hadı gelın biraz
hasbihal edelim kıyıdan köşeden Cumhuriyet devri Türk şiirinde kendine has yapısı ve söyleyişiyle toplumcu gerçekçi şiirin önemli temsilcilerinden biri olan Can Yücel , ilk eserini 1950 yılında yayımlamıştır.
https://1000kitap.com/yazar/i183modern Türk şair. Kullandığı kaba ama samimi dil ve bariton, sesi ile okuduğu Türk şiirinde farklı bir tarz yaratmıştır.
Can Yücel ünlü şiirlerini taşlamanın ağır bastığı yalın bir dille, kendine özgü biçimde kaleme almıştır.
"Can Yücel, taşlama ve toplumsal duyarlılığın ağır bastığı şiirlerinde, yalın dili ve buluşları ile dikkati çekti..
Can Yücel'in ilham kaynakları ve şiirlerinin konuları; doğa, insanlar, olaylar, kavramlar, heyecanlar, duyumlar ve duygulardır. Şiirlerinin çoğunda sevdiği insanlar vardır.
. Şairin kitaplarından birine koyduğu bir isim de “Maaile” olmuştur. Can Yücel için ailesi çok önemlidir: eşi, çocukları torunları, babası… Bu insanlarla olan sevgi dolu yaşamı şiirlerine yansımıştır..
“Küçük Kızım Su'ya”, “Güzel'e”, “Yeni Hasan'a Yolluk”, “Hayatta Ben En çok Babamı Sevdim” bu sevgi şiirlerinden bazılarıdır"
Can Yücel kendi şiir antolojisinde çok ayrı bir yere sahip.
Portreler kitabı da bu verdiğimiz şiir türlerine birçok örnek barındırıyor. Asasen bu kitap adından anlaşılacağı üzere birçok insan üzerine yazılmış şiirlerdir..
Yer yer sevdiği dostlarına yer yer tarihi şahsiyetlere yer yer edebiyatçılara, siyasetcilerine...
üzere farklı gruptan farklı farklı insan portrelerini yansıtan şiirler. 
Portreler
Yirminci yüzyılı yaşadık
Ama umut ama umutsuzluk ...
Bu yaşayan ve yaşanan zaman birimi Yarıda kesilecek sandık ilk kez tarihte Ceolo ik bir çağ sanki Her yanı dağıtan bir çocuk, Harpleriyle Hitteriyle Mitteriyle Hôlô da bilmiyoruz ne yapacağını Büyüyünce
Melih Cevdet 'e
Sayfa 162 - Türkiye İş Bankası kültür Nisan 2019Kitabı okudu
Ölmeden az önce Ecel'e demiş ki Nôzım:
İy 'ki geldin, ahbap,
ben öfkeme döneceğim ...
Sayfa 167 - Türkiye İş Bankası kültür Nisan 2019Kitabı okudu
Melih Cevdet ' e
Yirminci yüzyılı yaşadık.
Ama umut ama umutsuzluk ...
Bu yaşayan ve yaşanan zaman birimi Yarıda kesilecek sandık ilk kez tarihte Ceoloc ik bir çağ sanki Her yanı dağıtan bir çocuk Harpleriyle Hitteriyle Mitteriyle Halada bilmiyoruz ne yapacağını Büyüyünce
Sayfa 65 - Türkiye İş Bankası kültür Nisan 2019Kitabı okudu
SAINT AZİZ'E
Yaşasın, yaşamışım
Yetmiş yıl bu, bitamam!
(Karların baharları
Açmış ki şaşakaldım.)
Yetmiş yaşı aşmışım
Çalatuş çalışarak,
Yetmiş yıl yaşamışım.
Yetmişi de yetmiş çocuk,
Büyümemiş hiç bu kaçık!
(Tek imzayla değil ki,
Aziz mührüyle aydın.)
Sayfa 27Kitabı okudu
Boş ver be yaşı!
Gönlün ne kadar genç ondan haber ver?
Şöyle atıp koyu grileri-siyahları sabahtan
sarı bir kaşkol atabiliyor musun boynuna, ondan haber ver?
Koyma bir kenara yüreğini, aç kapılarını,
Gelene geçene yol verme girsin içeri diye,
Ama gömme başını toprağa bir çift güzel göz uğruna.
Bilirim yine yeşerecek bir çiçek bulursun bir
"En uzak mesafe" şiiri Can Yücel'e ait degildir
En uzak mesafe
Ne Afrika’dır ne Çin ne de Hindistan
Ne seyyareler ne de yıldızlar
Geceleri ışıldayan
En uzak mesafe
iki kafa arasındaki mesafedir
birbirini anlamayan.”
“En Uzak Mesafe” şiirinin Can Yücel’e ait olduğuna dair yanlış aktarım, sosyal medyada kendisine geniş yer bulmuş görünüyor.Aslında Herman Amato'ya aittir.
Can Yücel'in Hasan Âli Yücel'e yazdığı o şiir...
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yerdan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bilmezdi ki oturduğumuz semti
Geldi mi de gidici-hep, hep acele işi! -
Çağın en güzel gözlü maarif müfettişi
Atlastan bakardım nereye gitti
Öyle öyle ezberledim gurbeti
Sevinçten uçardım hasta oldum mu
40'ı geçerse ateş, çağrırlar İstanbul'a
Bir helalleşmek ister elbet, diğ'mi, oğluyla!
Tifoyken başardım bu aşk oyununu
Ohh dedim, göğsüne gömdüm burnumu
En son teftişine çıkana değin
Koştururken ardından o uçmaktaki devin
Daha başka tür aşklar, geniş sevdalar için
Açıldı nefesim, fikrim, canevim
Hayatta ben en çok babamı sevdim.
