Cami bir ruhtu, bir bilinçti. O canlı olduğu sürece toplum da canlıydı.
Cami, uygarlığın, kültürün doğduğu kaynaktı. Devlet, toplum ve fert, saflığını, yüceliğini, ordan alıyordu.
Sayfa 52
Rahim Haçı ve Hayat Ağacı
Hayat ağacı olarak da bilinen haç, eski bir rahim simgesiydi. Bu sembol, bir üst dünya, orta dünya ve alt dünya fikrini, tezahür eden dünyanın dört köşesi veya yaratılışın dört unsuru ve merkezi bir rahim girdabına yeniden doğuşun sarmal veya labirent yolculuğunun ruhsal inisiyasyonları ile bir araya getirdi.
Eskiler
Büyük insan etrafındakileri küçük görmeyen, onlara danışan,ekip ruhunu canlı tutandır.
Sayfa 351 - Bilge Oğuz Yayınları/Şura Suresi
"Gece dünyayı siyah bir palto ile örttüğünde, karanlık ne kadar yoğun olursa olsun, küçük gezegenimizin ancak yarısını kısa bir zaman için karanlıkta bırakır. Oysaki tüm evreni canlı tutan bir ışık hep vardır ve ruh her sabah uyandığında dünyanın aydınlanacağını bilir. O halde üzüntü, acı ve talihsizliğin karanlık gecesi ruhunuza çöktüğü zaman yorgun ve kararsız adımlarla sendeleyeceğinizden ve kendiniz ile neşe ve mutluluğun sonsuz ışığı arasındaki kişisel arzularınızı gölgeleyeceğinizden emin olun. Etrafınızı saran karanlık sizin gölgenizdir, bir başkasının ya da bir başka şeyin değil."
Bill gates ağaçların dünyaya hiçbir faydası olmadığını söylemişti.
Oksijen mecücleri zehirliyor.Her canlı kendi gezegenin toprağından yaratıldı. Geliyorlar ama zehirleniyorlar
Çılgınca görünüyor değil mi?İş bu kadar ciddi boyutta.
"Bir canlı sonsuza dek ömür sürmez
Ölü adam hiçbir zaman dirilmez"
Sayfa 477 - İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Şimdi şöyle... Gülen amcıklar var, konuşan amcıklar var; çılgın, okarina biçimli isterik amcıklar var; sertlik derecesini ölçen etli, sismografik amcıklar var; balinanın çenesi gibi açılıp avını canlı canlı yutan yamyam amcıklar var; istiridye gibi kapanan sert kabuklu, belki içinde birkaç inci bulunan amcıklar var; penis her yaklaştığında dans eden ve esrimeyle ıslanan coşkulu amcıklar var; dikenlerini çıkarıp Noel zamanında küçük bayraklar sallayan kirpi amcıklar var; Mors alfabesi ile konuşan, zihni nokta ve çizgilerle dolduran telgrafik amcıklar var; ideolojiyle dolup taşan, menopozu bile inkar eden politik amcıklar var; köklerinden çekilmedikçe tepki vermeyen bitkisel amcıklar var; Yedinci Gün Adventist cemaati gibi kokan ve bonenle, solucan, istiridye kabuğu, koyun boku ve arada bir kuru ekmek kırıntılarıyla dolu dindar amcıklar var; samur kürküyle kaplı, uzun kış aylarında uykuya yatan memeli amcıklar var; münzeviler ve saralılar için biçilmiş kaftan olan, içleri yat gibi döşenmiş seyir halinde amcıklar var; en ufak bir ışık sızdırmadan içine kayan yıldızlar bırakabileceğin buzul amcıklar var; hiçbir kategoriye ya da tanıma girmeyen muhtelif amcıklar var, ki bunlara ömründe bir kez rastlarsın ve sende iz bırakırlar; ne adları ne öncülleri olan sırf hazdan oluşmuş amcıklar var ve bunlar en iyileridir, fakat nereye gittiler şimdi?
Sayfa 103Kitabı okuyor
Kelimeler! Sadece kelimeler! Ne korkunçtu onlar! Ne kadar apaçık, canlı ve insafsızdılar! İnsan kelimelerden kaçamıyordu. Öte yandan kelimelerin ne incelikli bir büyüsü vardı! Biçimsiz şeylere esnek biçimler kazandırır gibiydiler. Bir viyola ya da lavta sesini andıran tatlı bir melodileri vardı sanki.
Sayfa 23 - Türkiye İş Bankası, Kültür Yayınları,17. basım, Mart 2023, İstanbul
Anlaşma yaparak öğrenir, anlaşmayı bozarak öğrendiklerinizi silersiniz. Anlaşmayı her bozduğunuzda, o anlaşmaya verdiğiniz iman gücü size geri döner zira artık onu canlı tutmak için enerjinizi harcamanıza gerek yoktur.
Sayfa 78Kitabı okudu
