İster saldırıda, ister geri çekilmede olsun bir kimse savaşta çıkınını, yayını veya eşyasından başka bir şeyi düşürürse, arkasındaki adam attan inmeli ve bunu ona geri vermelidir. Bunu yapmayan ölümle cezalandırılır.
Sayfa 251
Politikada, esen havaya göre hareket etmek gerekirdi. Fikirler çatışmasında küçük bir nokta, düşmana öldürücü bir darbe indirmeye yeterdi bazen.
Sayfa 19Kitabı okudu
/ Kendi anlatımıyla; “yaklaşık yirmi yıl boyunca insanlarla bir araya gelmek onun için sıkıntılıydı ve ilerleyen zamanlarda da, her ne kadar çocukluğundaki noksanları düzelmiş, sağlığına kavuşmuş olsa da, şehirlerde ve kalabalık yerlerde kendisini rahat hissetmiyordu!.” Böylece boş zamanlarını büyük babasının kütüphanesinde geçirmeye başladı!. /
Sayfa 4
türkü
Dedem diyor ki, geçmiş zamanların birinde, bir han başka bir hanı tutsak almış. Bu han tutsağına: "Eğer istersen benim kölem olarak yanımda kalır, uzun zaman yaşayabilirsin. Istemezsen, en büyük arzunu yerine getirir, sonra da seni öldürürüm." demiş. Tutsak han düşünüp cevap vermiş: "Köle olarak yaşamak istemiyorum, beni öldür daha iyi. Ancak öldürmeden önce, benim vatanımdan herhangi bir çobanı buraya getirtmeni istiyorum." -"Ne yapacaksın o çobanı?"-"Ölmeden önce ondan bir türkü dinlemek istiyorum." Dedem diyor ki, işte böyle vatanlarının bir türküsü için canlarını feda eden insanlar varmış. Böyle insanları görmeyi ne kadar isterdim! Herhalde onlar büyük şehirde yaşıyorlar.
Sayfa 43Kitabı okudu
’Cengiz Han asırlar öncesinden sanki bugünlere seslenmiş gibidir. Kurallar koymuş, önemli mesajlar vermiş, bu kurallara da kendi adını vermiştir. Cengiz Han Yasası adıyla günümüzde bir model haline gelmesi 21.yüzyıla girerken imaj yenileme çağında değerini bulmuş gibidir sanki. Bu yasanın en önemli yanı şekilden ziyade, anlatmak istediği özdür. İşte yasanın özü:
‘’Bir çivi kaybolduğu için, bir nal kayboldu.
Bir nal kaybolduğu için, bir at kayboldu.
Bir at kaybolduğu için bir atlı kayboldu.
Bir atlı kaybolduğu için bir haber kayboldu.
Bir haber kaybolduğu için bir savaş kaybedildi.
Ve bir savaş kaybolduğu için, bir krallık yok oldu.’’
Sanırım kafedeki tezgâhın ardından bana Martha yerine Cengiz Han'ın bakmasını tercih ederdim. Bilemiyorum, Moğol ordusu mu, Martha mı? Zor karar. İkisi de farklı sebeplerden ötürü korkunç.
Sayfa 282Kitabı okudu
Eski Gök Türklerden indiği, çağdaş müverrihler tarafından kabul edilen Çengiz Han kültür ve ülkü bakımından da Türk'tü. Onun yabancı gösteren şey, XIII. Yüzyılda artık Müslüman bir millet olan Türkler arasında eski dine bağlı kalan bir azınlığa mensup oluşu, bir de Moğollar üzerinde hâkim bir ailenin ferdi olarak Arap ve Acemler tarafından Moğol diye ilân edilişidir. İkinci hanedanımız olan İlhanlıların en büyük hizmeti Anadolu ve Azerbaycan'ı kesin suretle Türkleştirmeleridir.
Sayın Kara Kuvvetleri Komutanı, lise öğrenimi sırasında, iyi bir Türk tarihi tedrisi görseydi; Atilla'nın, Kül Tegin'in, Çağrı Beğ'in zaferlerini; Cengiz Han'ın genç komutanı Cebe'nin Doğu Avrupa'daki harika yürüyüşünü ve bu komutanları eşsiz disiplinli ordularını bilseydi, Türk kara kuvvetleri 1363’te kurulmuştur demeyecekti. O halde, Türk kara kuvvetleri ne zaman kuruldu?
Bugünkü tarihî bilgimize göre, ilk teşkilatlı Türk ordusu Milattan önce 209 da Tanrıkut Mete (=Motun) tarafından kurulmuş, verilen buyruğa kayıtsız şartsız itaat kabul edilmiştir. Ordu, 10, 100, 1000 kişilik birliklere ayrılmıştır. Fatih, İstanbul kuşatmasında nasıl yeni bir top icat etmişse, Mete de uzun menzilli bir yay icat etmiş, bu müthiş ordu sayesinde Kora'dan Hazar'a kadar olan bölgeyi tek devlet halinde birleştirerek Türk milletinin yaratıcısı olmuştur.
Bundan sonra bütün ordularımızı, Tanrıkut Mete ordusunun devamıdır. Zaman zaman değişiklikler ve düzeltmeler yapılmış, fakat ruh ve temel aynı kalmıştır. Bu sebeple, 1963, Türk kara kuvvetlerinin, yani Türk ordusunun kurulusunun 600. değil, 2172 yılı olur. Bütün generallere ve subaylara duyurulur.
‘’Böylece cesareti, söze ustalığı ve siyasette becerikliliği ile birçok boyları etrafında toplanmasını bilen ve taraftarları gittikçe çoğalan Temuçin, artık ülkenin önemli bir bölümüne hakim olmuş, işin ancak resmen ilan edilmesi kalmıştı.’’
