Başımı bir ağrıdan diğer ağrıya sokan serinin ikinci kitabıyla geldim bugün... Öncelikle Fi'ye yaptığım o acımasız yorumdan hiç ama hiç pişman değilim. Hatta alın yazın bir kenara, Pi istediği kadar mükemmel bir sonla final versin, Fi Çi Pi serisi hakkında daima olumsuz konuşacağım ve hiçbir zaman tavsiye etmeyeceğim kitaplar arasında olacak.
Şimdi, Çi'den bahsedecek olursam bu kitap için Fi'ye yaptığım kadar sert yorumlar yapamayacağımı söyleyebilirim. Nedendir bilmem, sevgili yazarımız Azra Kohen Fi'de olan "yapıcam, gidicem" tarzından bu kitapta vazgeçmiş. O yüzden bu konuda hiç sıkıntı çekmedim diyebilirim. Zaten bakıyorum da, seri hakkında olumluya en yakın düşüncem bu sanırım...
Fi'nin dizisinin ikinci sezonu olan Çi'yi de izledim, gayet güzeldi. Pi'yi çekmedikleri halde bence gayet güzel bir final vermişler. Bu seriyi okumak aklınızda varsa okumayın, sinir krizi geçirmeyin, direkt olarak izleyin. Gerçekten çok daha fazla keyif alırsınız.
Ayrıca bu bir ara kitap olduğu için ve diğer kitaplardan da oldukça ince bir kitap olduğu için fikirlerim ne olumlu ne olumsuz. Klasik geçiş kitabı işte... Yalnızca daha kısa olduğu için daha kolay bitti, bu da benim işime geldi tabii ki.
Son olarak, seri ile ilgili asıl yorumumu Pi kitabını bitirip sizinle paylaşacağım. Dediğim gibi, hatırlatırsınız; dünyanın en güzel finalini de okusam, sevmediğim tüm karakterler ölse bile bu serinin bana geçirttiği sinir krizlerini ve benden aldığı okuma isteğini asla unutmayacağım...
