N.Tinbergen
İnsan , bir yandan, kendi türüyle
kavga etmesi yönünden birçok
hayvan türünün akrabasıdır.
Ama öte yandan da o , kavga eden
binlerce tür arasında , kavgayı yıkıcılığa
ulaştıran tek türdür...İnsan , kitle
katliamcısı olan tek türdür,
kendi toplumu içinde bir çıban başı
olan tek varlıktır.( ...)
Sayfa 40 - 3.BasımKitabı okudu
Öyle anlar vardır ki, o ana dek yalnızca varlığını sürdüren bir insan, birdenbire yalnız yaşadığını değil, hayatında bir de çıbanın bulunduğunu anlayıverir. Bu çıban nereden gelmiş, nasıl, ne zaman oluşmuştur... çoğu kez bunları kendi kendine doğru dürüst açıklayamadığı gibi, çıbanın oluşumun da onu gerçekten oluşturan nedenlere bağlayamaz.
Ama onun için gerçeği irdelemenin gereği de yoktur: Çıbanın varlığı ona yeter. Bu ani keşif herkes üzerinde aynı acılı etkiyi yapar, yalnız zamanla kişiden kişiye bağlı olarak pratik sonuçlarda değişiklikler görülür. Bilinç, kimilerinde yeni temeller üzerinde yeni bir hayat kurma kararlılığını yaratır, kimilerindeyse yalnızca geçiçi bir acıyı yansıtır, ki bu gelecek bakımından iyiye bir dönüş sağlamadığı gibi, bugün bakımından da daha acı verici bir durumdur; daha acı vericidir, çünkü ilk durumda hiç değilse telaşa kapılan vicdanın aldığı kararlar sayesinde gelecek
için birtakım umut ışıkları var demektir.
Sayfa 229Kitabı okudu
Kan grubu "0" ya da "AB" olanı sağlıklı insanlar haftada 3-5 defa tereyağı tüketebilir.
Ancak kan grubu "A" ve "AB" olanlar tereyağı hazmetmekde zorlanır.
Hazmedilemeyen tereyağı kalıntıları sivilce, çıban ve damar tıkanıklığına yol açar.
Nüfusun büyük çoğunluğu "A" grubu olan tibet'te halk tereyağı küflendirerek yer.
Peynir gibi, tereyağı da, küflendikten sonra hazımı kolaylaşır.
***
Bir aydır yüreğinde zonklayan çıban,sanki birdenbire delinivermişti. Özgürlük, özgürlük!...
Günahı kınarken bile günahların en adisini,
En iğrencini işliyorsun.
Sen kendin uslanmaz azgının birisin;
Ne bedensel dürtülerine hakim olmayı bilirsin ne uçkuruna;
Başıboş yaşayışın yüzünden kaptığın
Ne kadar yara, çıban, iltihap varsa
Şimdi hepsini öteki insalara bulaştırmak istiyorsun.
Ah Zerdüşt, kim anlayacak seni…
Bir zamanlar mutlu kuşların izlerini arzulardım. İşte o zaman siz benim yoluma ucube bir baykuş çıkardınız. Ah, bu yumuşak arzularım şimdi nereye uçtular?
Bütün tiksintilerden bir zamanlar kurtulmayı düşünürdüm; işte o zaman siz benim yakınlarımı ve en yakınlarımı bir çıban haline getirdiniz.
Ah, benim en soylu ödüllerim şimdi nereye uçtunuz?
Bir zamanlar kör gibi giderdim mutlu yollardan; siz bu körün yoluna çöpler attınız ve şimdi o kör kaldırımlarda yürümekten tiksiniyorum!
Ben en güç şeyi yaparken ve kendimi yenmenin zaferini kutlarken, sizler beni en çok sevenleri sanki kendilerine çok acı veriyormuşum gibi bağırttınız. Gerçekten de siz her zaman aynı şeyi yaptınız; benim en tatlı balımı ve en iyi arılarımın emeğini zehir ettiniz!
Benim hayırseverliğime karşılık en ukala dilencilerinizi yolladınız, benim merhamet duygumun karşısına ıslah edilemeyen arsızları dizdiniz!
Bu şekilde sizler benim erdemlerimin imanını yaraladınız!…
