Aklımı kaçırmakla ruhumu da alıp buradan kaçmak arasında çılgınca seçimler yapmaya uğraşıyorum. kaygı, merak, öfke, aynı anda bir sürü duyguya batıp çıkıyorum.
Sayfa 281 - Hep kitapKitabı okudu
Sokaklara çıkıyorum sonra kedilerden görüyorum gazinolardan
İnanmazsın bir taşra kurmuşlar aynı bize bakıyor
Bir yanımı Asaf Halet söylüyor diğer yanım fabrika
Bir şiiri birkaç kalemle yazmak lazımdır geliyor bana.
Bugün yepyeni bir imparatorluk öğreniyorum Ekmeğin ağırlığından da yeni bir imparatorluk Örneğin gül dönüyor bir beygiri tasfiye ediyor şair Arabca Akdeniz diyor ben
Aynadan dönüyorum ayna
Benden dönmüyor.
bitmeyecek benim şu inşaatım. kendimi bir türlü istediğin gibi bitiremiyorum. bitmiyor katlarım, balkonlarım, temelim. merdivenlerim bitmiyor. bazen bir kat çıkıyorum gibi oluyor ama gel gör ki merdiveni yok. o kata çıkılmıyor. o balkondan bakılmıyor. musluklardan şorul şorul sular akmıyor, kaloriferler gürül gürül yanmıyor. 'olmuyor olmuyor' şarkısındaki gibi olmuyor. ben de levhayı asıyorum tabii, 'inşaat halinde' diye. acaba diyorum kendini istediği gibi tamamlanmış hisseden, dekore eden, geçip oturan, manzarasına da bayılan var mı? ben miyim bir kendini çekiştirip duran? ve en önemlisi de, nereye kadar...
Sayfa 17Kitabı okudu
Tütünümü, anahtarımı aldım, evden tam çıkıyorum, bir şeyin eksik olduğunu, eksik olanın ruhum olduğunu fark ettim. Önemsemedim. Yol, bana uygun bir ruh önerebilirdi.
"Ben, İhsan olmaktan çıkıyorum. Yakında herhangi bir şey veyahut bir hiç olacağım. Ona hazırlanıyorum!" der gibi bir hâli vardı.
Sayfa 19 - DergahKitabı okudu
Rüzgarı alıp çıkıyorum
Ev senin
Pencere senin
Ceket senin
Sayfa 9Kitabı okudu
İnsanım.
Yanlış yollarda yürüyebilir, yanlış insanlara güvenebilir, yanlış kararlar verebilirim. Yine de kendim olmaktan asla vazgeç- medim. Kendimi olduğum gibi kabullenmekten ve iyileştirme çabamdan asla vazgeçmedim.Yanlış yaptığım her şeye sahip çıkıyorum çünkü en azından yanlış bir insan değilim.
Acısı neyse de bı şekilde başa çıkıyorum
Beni asıl çaresiz bırakan anıları...
Ne kimseyi ziyarete gidiyorum ne de toplum içine çıkıyorum-salonlar yok, kafelerde. Bunu yapmak, içsel bütünlüğümü feda etmek, faydasız sohbetlere dalmak, başkalarının sohbetlerinden her zaman çok daha güzel olan düşüncelerimden ve projelerimden, en azından hayallerimden zaman çalmak olur.
Sayfa 42Kitabı okudu
Rüzgarı alıp çıkıyorum
Ev senin
Pencere senin
Ceket senin.
Sayfa 70Kitabı okudu
