Çok şey öğrendim geçen üç yıl boyunca
Balkona yorgun çamaşırlar asmayı
Ki uçlarından çile damlardı.
Güneşte nane kurutmayı
Ben acılarımın başını
Evcimen telaşlarla okşadım bayım.
Bir pardösüm bile oldu içinde kaybolduğum.
İnsan kaybolmayı ister mi?
Ben işte istedim bayım.
Uzaklara gittim
Uzaklar sana gelmez, sen uzaklara gidersin
Uzaklar seni ister, bak uzaklar da aşktan anlar bayım!
Kim geçmiş çilesinden, kim onu boşluğa fırlatıp da dünyadan kahkaha dilenmiş? Çile, bizi bizden ayıran ne varsa hepsini ayıklıyor. Benliğimizde barınan binlerce yabancıyı bizden dışarıya atıyor, bizi bize bırakıyor.
•••
Böyle geçer ömrümüz,
Bir gün gelir ölürüz,
Haberimiz olmadan.
Ve o zaman, o zaman,
Hayat neymiş görürsün!
Bırak, keyfini sürsün,
Şehirlerin, köleler!
•••
"Malın zekatı kırkta birdir.
Kabiliyetlerin ve imkanların nisap miktarının tayin etmek mümkün mü ?"
"İşte bu yüzden ömrünün son anına kadar insan kendini hizmet etmeye adamak zorunda, meçhul bir nisap miktarının ardına düşmek zorunda."
"Rabbim emanetini kendisi en iyi korumaz mı?"
"Elbette korur ama biz o korumanın içinde vazifemizi alabilirsek,o korumanın bir elemanı olabilirsek cennet vizemizi alabiliyoruz ancak.
Ne oluyor? Üzerlerine ölü toprağı mı saçıldı? İslâm'ın cihad ahkâmı mı değişti, say kanunu mu ilga oldu? Yoksa o eski mücahidler tekaüde mi ayrıldı veyahut da müslümanların artık her derdi bitti, her müşkülü halloldu da hizmete, gayrete lüzum mu kalmadı? Hayır, hiçbiri değil. Bu mânevi bir hastalıktır. Bu hastalıktan kurtulmak için daima şu
Sarsılmaz bir karakter ve kendisini gerçekleştirmiş, yeteneklerini keşfetmiş, edep ile dolup taşmış bir insan olun da sonra kendinizden geçin.
Samimiyetsiz,gafilane bir hiçlik arzusu tepeden aşağıya varlık demektir.
Ölmeden önce öldüğünü, hiç olmaya çalıştığını söyleyen yüzlerce dostum var.
Onlara diyorum ki daha kendiniz olamadınız ki...
Daha kendinizi keşfetmediniz, kendinizi yetiştirmediniz,kamil bir insana dönüşmediniz ki.
Bu neyin geçicidir?
“ biliyor musun fayolle…”
“ söyle çocuğum?” “
“Başka bir hayatta düğme olarak dünyaya gelsem keşke. Herhangi bir düğme .don düğmesi bile olur. insan olup sefil gibi Çile çekmekten iyidir.“
Güle güle kalabalığım, yine geleceğim.
Ömürden eksik birkaç yıl daha getirdim,
her gelişimde daha acımasız.
Ama sen, sen annsen gibi hiç değişmemiştin
beni sevdiysen vardır bir yanlışım
Ne konuşabiliriz ne anlaşır
Ondan bu kaçış, ben ve hatalarım
büyüttüğün iki bakışız içimdeki acı.
kalbim yokluğuna dayanamaz, alışır.
Seni görmek pencereden