Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.26
ozge
ozge
@curcunel
625 okur puanı
Aralık 2014 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Emine Adalet namı diğer kara kaküllü kız . Cumhuriyetin ilk yıllarında dansa sevdasının peşinden giden hırslı , güzel kızın Avrupa' da dans yaşamının zirvelerine çıkıp, darülacezede son bulan yaşamının öyküsü. 2. dünya savaşında Almanya'da yaşadığı yıllarda yaşam koşulları nedeniyle istihbarat örgütlerinin dikkatini çekmiş ve yerli mata hari olarak da anılmış. Yazar gazeteci kimliğinin yardımını da alarak Emine Adalet'i tozlu sayfalardan çıkararak bizlerle tanıştırmış. Bu yönü ile yazar dikkatimi çekti, diğer kitaplarını da merakla takip edeceğim. Kurgu roman gibi anlatılsa da yazar hikayeye sadık kalmış sadece yaşam hikâyesinde boşlukta kaldığını düşündüğü kısımları kendi yorumlamış. Gerçek yaşam öyküleri ve geçmişte yaşamış, topraklarımızdan çıkmış güçlü kadın hikayelerinin sesini daha çok duymaya ihtiyacımız var. Emine Adalet ilginç yaşam öyküsü ile bugünlere taşınmayı hak etmiş. Yazarı kara kaküllü kızla bizleri tanıştırdığı için tebrik ederim.
Savaşın kazananı yok.
Savaşı çıkaran da , savaşı yazan da , savaşan da çoğunlukla erkekler. Zaferi kazananlar yazdığı için ve eril bir bakış açısı hakim olduğundan kadının mağdur olmasına rağmen adı anılmaz savaşta. Bu kitapta yazar 2. dünya savaşında Almanlara karşı savaşmış, savaştan etkilenmiş kadınlarla röportajlar yapmış. Böylece savaşa kadınların gözünden bakarak insani yönü ile tanışıyoruz. Herkesin okumasını tavsiye ederim, daha önce okuduklarınıza bundan sonra daha farklı yaklaşacaksınız. Yazarın çernobil kitabına göre konu biraz dağınık ele alınmış. Kadın her koşulda kadınlığını korumaya devam ediyor. Ölüm başlangıçta heyecan verici bir oyunken gerçeğe yaklaştıkça insan olmakla , hayatta kalmak arasında sıkışıp kalıyor kadın. Duygusallığı güçsüzlüğünden değil doğurmaya , hayat vermeye alışkınken bir anda öldüren tarafına geçmesinde. Yoksa kendinden ağır silahları da kullanıyor, mermiler arasında ağır silahları ve yaralıları da taşıyor, yeri geliyor ölüleri gömüyor. İçime en çok dokunan da savaşta birçok şeyle mücadele veren kadınların savaş sonrası kötü muamele görmesi ( en çok da hemcinsleri tarafından) ve toplumun dışına itilmesi. Belki erkekler de benzer duyguları yaşıyor ama söyleyecek kadar cesur değiller. O yüzden onlar zafere, cesarete odaklanıyorlar. Aradan yıllar geçmesine rağmen omuz omuza mücadele veren Rus ve Ukraynalıların da bu yüzyılda halen savaşmaya devam etmesi de ayrı bir konu. İnsanlık hiç ders almıyor? Bu kafa ile ne zaman kendimizi yok edeceğiz acaba?
Kapak Kızı, Yeşil Peri Gecesi ve Osman yazarın seri halinde bir ailenin hayatı , ilişkileri üzerinden yakın tarihin de anlatıldığı kitapları. Öncelikle seriyi tavsiye eden 
Mahir e teşekkür ederim. Kitapları seri olarak okuyunca karakterleri yakın arkadaşlarımmış gibi benimsemişim. Osman kitabı ile karakterlerle
Okur Takip Önerileri
Sizin hayatınız ne renk?
Büşra Cebe ilk kez okuduğum bir yazar. Kitaptan beklentim çok yüksek değildi ama her satırını yüreğim yanarak okudum. Kitaptan geriye payıma bir kaç damla siyah düştü. Kitapta 7 farklı kadının yaşamı anlatılıyor gibi gözükse de sonunda tüm yollar karam banka çıkıyor. Yazarın farklı ve ilginç bir üslubu var. Sizin yaşamınız bir renk olsa neler olurdu? Her acı geride siyaha bulanmış izler bırakıyor. Önemli olan Anka kuşu gibi küllerinden doğup , karanlıktan aydınlığa uçmak. Bizi büyüten biraz da acılarımız değilmi? Öldürmeyen acı kesinlikle güçlü kılıyor. Kadınların daha dayanıklı olması bundan herhalde. Film tadında bir kitap. Acı sert ve görünür işlenmiş. Ters köşelerle her şeyin göründüğü gibi olmadığı yüzünüze çarpıyor.
İkilemlerin ülkesi İran
İran pandemi öncesi ziyaret ettiğim ve gitmek için kendimi 2 yıl ikna ettiğim bir ülkeydi. Genelde seyahat ederken gittiğim ülkede misafir olduğumu bilir, bana ters gelsede geleneklerine saygı duyar, yerel yaşama dair edinebildiğim kadar deneyim yaşamaya çalışırım. Gitmeden önce kafamdaki İran mollaların sürekli baskı yaptığı, katı kuralların
Tam yaşamak istediğim yaşlılık dönemini anlatmış kitap. Satırlar su gibi akıp gidiyor. Bizim toplumumuzda yaşlılar köşesine çekilmiş, evinden pek çıkmayan, sosyal hayattan elini eteğini çekmiş, evde torun bakan , saygı duyulan kişiler olarak görülür. Onların iyi bir demlenmiş çay gibi olduğu görülmez, tecrübelerinden faydalanmak yoluna gidilmez. Tersine iş göremez olarak etiketlenir, köşesine çekilmesi beklenir. Oysa yaşlanmak sadece yaş almaktır, insanın hayatında ikinci bir bahar açılabilir fırsat verilirse. Deneyim dediğimiz şeyin içinde acılar, başarısızlıklar, kayıplar, fedakârlıklar da yokmudur? Yaş alırken toplumun bize biçtiği rollerin gereği yapılır . Bu nedenle çoğu zaman hayatımızı ıskalar, kendi isteklerimizi öncelik listemizde hep sonlara atarız. Yaşlılık dönemi işte artık başrole kendimizi alacağımız bir dönem olmalı. Vücudumuz yaşlanırken beynimiz ve kalbimiz yaşlanmayınca bu dönemde insanlar arada kalıyor, kabullenme süreci yaşıyor. Oysa yaşlılık dönemi asıl sahnede kalıp başrole çıkma zamanı . Kitap bu geçiş dönemini çok güzel ele almış. Bende kesinlikle böyle yaş almak isterim dedirtti. O zaman dans ,çok sık kullandığım bir cümleydi. Kitapta hayat buldu. Umarım hepimiz sağlıkla ve dans ederek yaşlanırız.
Kitap ne zamandır kitaplığımda okunmayı bekliyormuş. Rafın arasından eyfel kulesi göz kırpınca okuma zamanı gelmiştir dedim. Kitapta şizofren teşhisi konulan yazar James Joyce'un ressam ve dansçı olan kızı Lucia Joyce'un doktoru ile görüşmeleri üzerinden ailesinin ve kendisinin yaşam hikayesi anlatılıyor. Arka fonda da Paris'in sanat dolu bohem yaşantısı eşlik ediyor. Psikolojik sorunlarda hep çocukluğa inerler ya, gerçekten doğduğumuz ev kaderimizde çok belirleyici. Sanatçı olmak biraz deli bir ruha sahip olmak demek mi dedirten bir kitap oldu. Kızlar babalarına hep hayrandır ama buradaki baba kız ilişkisi bana biraz saplantılı geldi ama kitapta bu his verilmesine rağmen detay verilmemişti. Doğacağımız aileleri seçemiyoruz ama hayatımızın yönünü kendimiz seçme özgürlüğünde olmaz , dümen başkalarında olursa hayat da bizi savurup duruyor. Keşke Lucia hep dans etseydi, sessiz çığlıklarını dans ile ifade edebilseydi. Kadın olmak her dönem ve yerde zor. Dışardan görkemli gözüken hayatları yaşayanlar gerçekten ne kadar mutlular ? Joyce'un kitaplarını okumamıştım şimdiye kadar . Madem özel hayatlarına bu kadar dahil oldum kitaplarını da okumak farz oldu artık.
Yazarın daha önce okuduğum dönem ve biyografi kitaplarına göre kurgusu ve karakterlerini daha zayıf bulduğum bir kitap oldu. Manukyan'ın hayat hikâyesi ile ilgili daha fazla bilgi kurguda yer alır, hikaye Manukyan'ın etrafında döner diye düşündüm ama yanılmışım. Karakterler arası geçişler dikkat dağıtıcıydı, hikaye ilk 200 sayfadan sonra hız ve anlam kazanmaya başladı. Bu sefer de başladığı gibi hızlıca bitti. Yazarın dikkat çekmek istediği konuyu algılayamadım. Asala terör örgütü, İstanbul yer altı yaşamı, hayat kadınları, siyasi atmosfer derken konu daldan dala atladı. Merkeze alınan konuya bir türlü ulaşamadım. Önceki kitapları gibi dönem ve kişileri araştırmaya sevk eden bir kitap olmadı. En hüzünlü eylül kadar yüreğime dokunmadı maalesef.
Olacak O Kadar
Aç gözünü seyret tekrarı yok bunun
İşimiz muhabbet efkârı yok bunun
Arada bir dilimiz sürçer ise af ola
Susmasını biliriz de kemiği yok bunun
Olacak, olacak, olacak o kadar
Niyetimiz kimseyi kırmak değildir
şuradakini buraya koymak değildir
Arada bir zülfü yâre dokunduk
Tam yerine rast geldi manzara koyduk
Olacak, olacak, olacak o kadar
Niyetimiz kimseyi kırmak değildir
şuradakini buraya koymak değildir
Arada bir zülfü yâre dokunduk
Tam yerine rast geldi manzara koyduk
Kitabın her satırını yüzümde buruk bir tebessüm ve beynimin içinde olacak o kadarı'ın jenerik müziği eşliğinde okudum. Kitabın içindeki yazılar üstadın gazete yazılarından oluşuyor. Son derece samimi bir üslupla, ağlanacak halimize güldürerek içinde bulunduğumuz haller hakkında dertleşmiş bizlerle. Olacak o kadar, devekuşu kabare gibi siyasi hiciv üstatlarını izleyen bizler çok şanslı kuşaklarmışız. Hem zeki komedyenlerle hem de hoş görülü siyasetçilerle tanışan son kuşağız galiba. Üstadın son sözleri ile veda edelim incelemeye.
''Güzel şeyler paylaşabildiysek sizinle, ne mutlu bana. Dik durun... Adil olun, sabırlı olun, enerjinizin sirayet etmesine müsaade edin. Daha iyi bir dünyada görüşmek ümidiyle. Atatürk'le kalın, cumhuriyetle kalın, hoşça kalın."
Yaşadığımız coğrafya gerçekten kaderimiz dedirten bir kitap. İnsan olarak yaşanılanların kurgu olmadığını okuduğunda insan dehşete düşüyor, insanlığından utanıyor. Aynı hissi Bosna katliamları ile ilgili okuma yaparken de hissediyorum. Her nerede yaşarsa yaşasın siyasetin ve çıkar gruplarının elinin değdiği her coğrafyada bu acıların yaşanmaya devam edeceği ve bunları yaşayan son kız olmayacağını bilmek ürkütücü. Irak'a demokrasi vaat eden ABD demokrasi ekti, karşılığında yerel kaynakları transfer etti ve geriye insanların elinde afyon olarak din ve karmaşa kaldı. Bu kitapları okuyunca Atatürk'ün dehasına daha da hayran oluyorum. Kendi gücüne güvenmeyen, kendini geliştirmeyen, bilimi yol gösterici olarak görmeyen, birlik olamayanın sonu acı, gözyaşı ve bertaraf olması kaçınılmaz. Filler tepişirken dünyanın her yerinde ezilen fakir çimenler oluyor
Kitabı okurken kulaklarımda Livaneli'nin Karlı kayın ormanı şarkısı çınlayıp durdu. Şarkı da kitap da bende aynı arada kalmışlık, özlem, hiçbir yere ait olamama hissiyatını verdi. Şarkıyı dinlerken hissettiklerim kitapta vücut bulmuştu sanki. Bunda yazarın bir dönem siyasi yasaklı olup yurtdışında yaşamasının etkisi de büyük. Kitapta 80 sonrası siyasi mülteci olarak İsveç'e giden kahramanımızın ruhsal sorunları nedeni ile yattığı hastanede ölmek üzere olan işkencecisi ile karşılaşıp , iç hesaplaşması anlatılıyor. Ölüm, adam temaları kedi figüründen daha fazla işlenmiş. Kahramanımız kedi gibi olmaya karar verse de ne kadar kedileştiği tartışılır. Siz aynı durumda kalsanız intikam mı yoksa insan olarak kalma, acıma duygunuz mu daha ağır basardı? Mülteci tartışmaları yapıldığı bu dönemde bir solukta okunacak bir kitap . Kime mülteci dersiniz ? Kalmak mı zor gitmek mi ? Yazar diğer kitaplarından farklı olarak hem yazar hem de kahramanın gözünden olayları ele almış ve 2 farklı hikaye okur gibi oluyorsunuz.
Beni kütüphaneye , kitapların arasına gömün güzel bir vasiyet olabilir . Kahramanımızın hayatı keşkelerle dolu , intihar edip yaşamına son vermek istiyor ve kendini kütüphanede arafta kalmış olarak buluyor. Hayatınızdaki keşkeleri, çevrenin dayatmalarını çıkarsanız nasıl bir hayatınız olurdunun cevabı kitap. Eğer sizde kahramanımız gibi keşkeler batağına saplandıysanız aydınlatıcı, farklı bakış açısı verecek bir kitap olabilir. Ama benim açımdan her hayat bir roman demenin dışında bahsedildiği kadar muhteşem bir kitap olmadı. Kaderinizin temel taşları belli olabilir ama ona ulaşacağınız yolları belirlemek sizin elinizde. Bazılarımız dikenli, bazılarımız neşeli yolu seçebilir, uzun yada kısa yol da tercihinize kalmış. Elimizde tek kalan bu an , onu da keşke batağına gömmeden yaşamak elinizde. Hayat sizin, seçim de sizin. Yaşadıklarınız da seçimlerinizin sonuçları olacak. Herkese hayat serüveninde gönlünce yolculuklar dilerim.
Kitap benim için her açıdan tam bir nostalji oldu. 18 yıl önceki baskıyı elime almak, sararmış sayfaların arasında bir devrimin doğuşuna tanıklık etmek heyecan vericiydi. Beni sahaf sahaf dolaştığım üniversite yıllarıma ışınladı. Cumhuriyetin temellerinin nasıl bir heyecan ve coşku ile atıldığını hatırlamak ,Atatürk'ün müthiş zeka ve öngörüsü, sofrasının fikir zenginliği satırlar arasında o yılları okurken ister istemez bugünle kıyas yapmama ve geçmişi buruk bir hüzünle anmama neden oldu. Her gecen gün Atatürk ve silah arkadaşlarını artan bir özlem ve saygıyla neden andığımızı kitabı okurken daha iyi anlıyorsunuz.
Her yerde olduğu gibi edebiyat dünyasında da kadın olarak var olmak oldukça zor. Böyle bir ortamda 22 kadının bir araya gelerek sesini duyurması takdire şayan . Emek veren herkesi öncelikle tebrik ederim. 21 KADIN yazarın kaleminden kadın hikayeleri ile başlayan seri 22 kadın ile bu sefer kadın gözüyle erkek dünyasını anlatmış. Bence oldukça da başarılı ele almış. Kadınlar olarak kendi dünyamıza , sorunlarımıza sahibiz ama erkeklerin dünyasına da böylece bir pencere açmış olduk. Açıkçası erkek dünyasının kadın gözüyle ele alınması bana oldukça ilginç. geldi. Erkek okuyucuların da yorumlarını merek ediyorum. Kadınlar kadar erkeklere de toplumun yüklediği roller ve beraberinde getirdiği sorunlar var. Kadın erkek olmaktan öte belki de tüm mesele insan olmak da. Herkesin kalemine , emeğine sağlık. Umarım bu güzel proje sayıları artarak devam eder. Daha çok yeni yazarın yolculuğuna devam etmesine , sesini duyurmasına vesile olur. Bizler de zevkle takip ederiz.
Kitap şamanizmi doğayı anlayan , doğanın parçası olmayı başarması açısından bilimsel veriler ve farklı bilimlerin destekleri ile ele almayı hedeflemiş. Amaç her ne kadar ilginç olsa da baştan sona bu tezi destekleyen , yazarın okuduğu kitaplardan alıntılardan oluşuyor. Kaynakça anlamında faydalı bir eser ancak her satırın alıntılı olması, yazarın fikrini beyan etmemesi ticari bir aldatmaca hissi uyandırdı. Şamanizmi direkt ele alan ve bilgi veren bir kitap değil.
