Cengiz Aytmatov'un okuduğum ilk kitabı oldu Gün Olur Asra Bedel. Başladığım andan itibaren aktı gitti. Bende diğer kitaplarını da okuma isteği uyandırdı ki kitaplarını çoktan sepete ekledim bile. Bu kitabı okurken hissettiğim şeyleri, Amin Maalouf okurken de hissettiğimi fark ettim. Akıcı ve insanı içine alan bir üslup... Harika bir aktarım. Elbette ki çeviri kalitesinin de önemini anlamış oldum yeniden ve yeniden.
Kitapta eş zamanlı giden ve birbirini tamamlayan iki hikaye var. Bir uzay projesi olan Demiurg projesi, yeni keşfedilen bir gezegen, dünya insanının yeni bir gezegenle iletişim kuracak erişkinliğe henüz ulaşmamış bir ergen oluşu, bozkır, bozkır insanının fedakarlıkları, uçsuz bucaksız Sarı-Özek ve orada yaşayan bir avuç insanın etkileyici yaşam öyküleri ve bozkırla olan mücadeleleri, tarihten günümüze aktarılan efsaneler, Stalin dönemi, dönemin sömürgeci ve baskıcı rejiminin etkileri... Daha birçok şey. Bu kadar fazla detayı, insanı içine alan bir üslupla yazmak çok etkileyici. Cengiz Aytmatov ile ilk olarak bu eserle tanıştığım için çok memnunum.
"Bu yerlerde trenler doğudan batıya, batıdan doğuya gider gelir, gider gelirdi... Bu yerlerde demiryolunun her iki yanında ıssız, engin, sarı kumlu bozkırların özeği Sarı-Özek uzar giderdi. Coğrafyada uzaklıklar nasıl Greenwich meridyeninden başlıyorsa, bu yerlerde de mesafeler demiryoluna göre hesaplanırdı. Trenler ise doğudan batıya, batıdan doğuya gider gelir, gider gelirdi..."
