Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.31
Bu inceleme yer yer SPOILER içerebilir arkadaşlar. Bilginiz olsun...
Bir gün Fransız Şair Louis Aragon kuyuya bir taş atmış ve demiş ki; 'Cemile, dünyanın en güzel aşk hikayesidir.' O taş şimdilik kuyunun dibinde kalsın bir süre... O esnada ben size kısaca başka bir hikayeden bahsedeyim...
Ben askerliğimi 2007 yılında kısa dönem olarak yaptım.
80 syf.
10/10 puan verdi
Bazı cümleler çok iddialıdırlar çünkü göreceli kavramlar üzerinden konuşurlar. İşte edebiyattaki o iddialı sözlerden birisi de Fransız şair Louis Aragon’un, Cengiz Aytmatov’un Cemile adlı uzun hikayesi için söylediği ‘dünyanın en güzel aşk hikayesi’ cümlesidir.
Aragon, bu cümleyi kurduğunda Aytmatov genç sayılabilecek yaşlarda, yazarlık
Dev yazar Cengiz Aytmatov'un kaleminden soluksuz bir aşk. Üstelik Atymatov'u Aytmatov yapan öykü. Luis Aragones'in "dünyanın en güzel aşk öyküsü" adlandırmasından sonra çok fazla dile çevrilen eser Aytmatov'un köyünde yaşınmış olayın kurgulamasıyla ortaya çıkmıştır.
Seyyit'in gözünden anlatılan hikâyede Cemile alımlı ve güzel bir kadındır. Ancak evlilik konusunda ona seçme hakkı tanınmamış Sadık onu kaçırarak kendine eş yapmıştır. Bir süre sonra eşi savaşa gider Cemile de köye gelen Danyar'la kaçar.
Biraz eleştirel gözle bakmak gerekirse şuan ki Türkiye'de Cemile iffetsiz bir kadın olarak yorumlanır. Ama öze indiğimizde Cemile kendi benliğini tamamlamış, kendi kararlarını alan ve aşkının peşine ne pahasına olursa olsun giden güçlü dirayetli bir kadındır. Evrenin sessizliğinde müziğin ahengiyle renk bulan tutkulu bir aşk. Cemile kendi zamanında, şimdiki zamanda ve gelecekte de sessiz kadınların sesi olarak doğmuş bir başkarakterdir. Her kadının bir erkek kadar özgür olma hakkı vardır. Alınan tüm hakların karşısında duran evrenin dişil unsurudur.
Cemile / Kitap Yorumu
Aytmatov'un kaleminden okuduğum ilk eser
Cemile, yazardan okuduğum ilk eser, fakat son eser olmayacak.
Cemile, aşk ve tabiatın çocuk dikkat ve masumiyetiyle sunulduğu şahâne bir duygu tablosudur.
Kesinlikle diline alışamam ön yargısı ile uzunca yıllar okumayı ertelediğim bir yazardı Aytmatov.
Fakat ne kadar da yanıldım öyle.
Dili bir efsane.
O kadar akıcı, o kadar muazzam ki!
Bunca zamandır okumamanın acısını çıkarma vakti geldi sanırım.
Belki eserin güzelliğini anlatmaya kalemim yetmeyecek ama Louis Aragon'un sözleri size yetecektir diye umuyorum:
"İşte şimdi burada, Villon'un, Hugo'nun, Baudelaire'nin Paris'inde, kralların ve devrimlerin Paris'inde, ressamların yüzyıllık Paris'i olmakla övünen her taşı ya bir tarihi, ya bir efsaneyi hatırlatan şu Paris'te Werther, Bérénice, Antoine ve Kleopatra, Manon Lescaut, Education Sentimentale, Dominique, hepsi birdenbire gözümden düşüverdi. Çünkü ben Cemile'yi okudum. Roméo Juliette, Paolo ve Francesca, Hernani ve Dona Sol, artık bunların hiçbiri gözümde değil, çünkü ben ikinci dünya savaşının üçüncü yılı yazında, 1943 yılının o Ağustos gecesinde Kurkureu vadisinde bir yerde Zahire arabaları ile giden Danyar ve Cemile'ye, bunların hikâyesini anlatan küçük Seyit'e rastladım."
"Bizim için değerli anılar taşıyan yerlerde ayak izlerimiz niye silinir?"
Ne güzel bir yazarsın sen Aytmatov... Okurken hem huzur hem de sevgi doluyorum.
Gelelim kitabımıza; savaşta olan eşinin ailesi ile yaşayan Cemile, hayat doludur. Ancak cepheden yeni gelen Danyar ile farkında bile olmadan sevdalanırlar. Asıl kahramanımız ise Cemile'nin abisinin kardeşi.
Köyün neredeyse bütün erkekleri cephededir. Bu nedenle ağır işleri bile kadınlar ve çocuklar yapmaktadır. Danyar ve Cemile birgün kaçarlar.
Kahramanımız da asıl o gün aşık olduğunu ve büyüdüğünü anlar. Cemile ve Danyar'ın aşkını resmeden çocuk köyden okumak
için ayrılır. Bu aşktan yola çıkan resim sevgisi ile kahramanımız gerçek bir ressam olmak için okumaya gider.
Küçük bir çocuğun duygularıyla yazılmış olması nedeniyle okuması kolay, sade bir dile sahiptir. Ayrıca kitapta aşkın yanında vatan ve doğa sevgisi de çok güzel anlatılmıştır.
Ben kitabı okumayı da kitabı düşünmeyi de çok sevdim, takdir sizin. İyi okumalar dilerim.
Doğayı, vatanı, insanları, aşkı çok güzel kaleme aldığını bildiğimiz Aytmatov tasvirleriyle yine şaşırtmadı.
Savaş zamanını, o zamanda yaşanılanları, aileleri, yıpranmaları ve en önemlisi de güzel bir aşkı betimlemiş bize bu kitabında.
Şen şakrak, çalışkan, herkesin hayranlık duyduğu Cemile’nin askerde olan eşinden lütfetmiş gibi tek bir selamı için beklediği zamanları ve sonrasında ise savaştan gelen, sakatlanmış, kimsesiz, sessiz sakin, aldırış edilmeyen Danyar’la olan hikayesini akıcılığını bozmadan, gereksiz süslemeler yapmadan anlatmış yazarımız.
Gözle görülmeyen, varlığı kimse için bir önem teşkil etmeyen, yokluğu kimseyi korkutmayan Danyar’ın türkü söyleyerek kendini, vatan aşkını, ruhunun derinliklerini açığa çıkarması ve sonrasında gelişen tüm olaylar…❝Bir insan kendini gösterecek bir şey yapmazsa, yavaş yavaş unutulur gider.❞ diyor ya zaten Cengiz Aytmatov da. Danyar kendini gösterdi ve çok şey kazandı.
“Dünyanın en güzel aşk hikayesi” olarak takdim edilen bu eser, dünyanın en güzel aşk hikayesi mi tartışılır lakin güzel bir aşk hikayesi benim zannımca…
Aşkınız güzel, okumalarınız keyifli olsun.☆
Insan bu, zaman zaman çağlar, zaman zaman ağlar. Ne hislere gem vurulabilir ne gönüle söz geçer amenna. Velakin eyleme döküldüğü anda bu kabul edilemezdir. Söylemek istediğim şu ki Cemile ile Danyar'ın aşkı ne kadar büyük olursa olsun Sadık'a olan ihanetlerini değiştirmez hatta affettirmez. Bir enkazın üstüne nasıl bir Dünya kurulabilir ki. Sevmek her seyi yapma hakkini verir mi insana. Muallakta kalan bu sorudan çikamıyorum işte. Ah büyük usta Aytmatov. Sadık ölemez miydi?
Bir de madalyonun şu yüzüne bakalım. Günümüzde köyde kentte, dağda bayırda buna benzer bir sürü olay yaşanıyor. Burada Cemile'yi takdir etmek gerek. Hiç bir kadın sırf sevdigi icin, sırtındaki gömleğinden başka bir şeyi olmayan birinin ardına düşüp gitmiyor. Maddesel bir aşkı manevi aşk ile karıştırıyorlar. Neyse iyice dağıtmadan kitaba dönelim.
Aytmatov yine resim gösterir gibi bir hikaye sunuyor bize. Mekân ve zamanı öyle net veriyor ki, sanki o hikayedeki karakterlerden biriyiz. Acı, sevgi, mutluluk gibi soyut kavramlar bile Aytmayovun anlatımı ile neredeyse somutlasiyor. Her ne kadar hikayenin kurgusu biraz bana ters gelse de oldukça iyiydi. Iyi okumalar.
*Spoiler içermektedir
Danyar her şeyi unutup türkü söyledi; o büyülü Ağustos gecesi, kulak verdi ona, Danyar'ı dinledi.
Oy dağlar, mavi dağlar, dumanlı dağlar, Atalarımın yurdu dağlarım benim...
Bir şey vardı o türküde, adlandıramadığım bir şey. Danyar'ın sesi miydi bu, yoksa yürekten kopup gelen, başkalarında da aynı duyguları uyandıran, insanın içini dile getiren
Cengiz Aytmatov'un anlatımını, tasvir ettiği o bozkırları, dünyadan uzak o küçük köyleri, o köyleri dünyaya bağlayan tren istasyonlarını ve o köylerde geçen hikayeleri çok seviyorum. Bu kitabı da sevdim ama kesinlikle dünyanın en güzel aşk hikayesi falan değil. Meşru sayılmayacak bir aşk var. Ama bu beni rahatsız etmedi. Hiç kimse sevmediği veya mutlu olmadığı biriyle evli kalmamalı. Yolları ayırmak en iyisi.
Bu kitap savaştaki kocasını yok sayarak başka birisine aşık olan Cemile'nin hikayesi. Tahminime göre dünyadan bihaber köydekilerin boşanmaktan da haberleri yok. Bu iki insanın aşkını 15 yaşındaki Seyit'in gözünden okuyoruz. Yani dış bir gözden. Bu yüzden aralarındaki aşkı çok hissettiğim söylenemez. Kitap eksikti bana göre. Cemile'nin ve kocasının nasıl evlendiklerini, aralarındaki ilişkiyi, Danyar ile ilişkisini daha geniş bir biçimde anlatabilirdi. Öyle ki Cemile'nin kocası Sadık'ın Cemile'yi sevip sevmediğini, Cemile'nin ona karşı ne hissettiğini doğru dürüst anlamış değilim. Çünkü anlatmamış. Hikaye güzel fakat daha güzel işlenebilirdi. Zaten Aytmatov'un ilk kitaplarından biriymiş. Olur o kadar.
Herkese keyifli okumalar.
Cemile; güzel kadın, gönül almak için hoşa giden bir davranış gerçekleştirme, Emevi zamanında yaşayan ünlü bir Arap şarkıcının adı. Aytmatov karaktere bu ismi rastgele vermemiş demeden edemeyeceksiniz.
Cemile'yi gözünüzde canlandırmadıysanız ve Danyar'ın sakat ayağı ile o çuvalı taşırken fizikî acıdan çok ruhsal bir acı yaşadığını hissetmediyseniz olmamış! Bir daha okuyun derim. Kiçine-bala olun ve öyle okuyun, okuyun ki Danyar'ın ıssız bozkırlarda söylediği türküyü duyun.
Ardında yazarın çizdiği bir tablo bırakan bir kitap okudum bugün...
Aytmatov 'un kaleminden okuduğum ikinci kitap Cemile oldu. Konusuyla, yazarın betimleme yetenekleri ve karakterleri işleyiş başarısıyla kesinlikle sevdiğim kitaplardan biri haline geldi.
Özellikle ilk sayfalarda, kültür farklılığından doğan, yöreye özgü yabancı kelimelere yer
Kitap 74 sayfa olmasına rağmen okurken keyif alamadım. Ahlaki değerleri bir kenara bıraksam bile özenilecek bir aşk hikayesi olduğunu düşünmüyorum.belki olayları cemile yada
Danyar dilinden okuyabilseydik bi tık daha değişik duygular çıkabilirdi.bana kattığı pek bi duygu olmadı.
Danyar'ı dinlerken, yere kapanarak toprağımızı, onu çok seven bir evlat gibi öpmek istiyordum.
Cemile inceleme
Spoiler içerir!!!
.
.
.
Okuma alışkanlığını kazanmaya çalıştığım ilk zamanlar okuduğum bir kitaptı.İlk kez Cengiz Aytmatov okuduğumda ortaokul sıralarında tanındım Cemileyi.O zamanlar Cemileyi çok yargılamıştım.Ben ne okudum diye düşünmüştüm.Eminimki benim gibi Cemileyi yargılayanlar olmuştur ya da hak verenler.Burada okurlar ikiye ayrılıyor.
Peki şimdi okuduğumda ne hissettim?
Yazarın güçlü kalemini, bozkırda geçen aşk hikayesini, insanların savaş zamanında çektiği zorlukları ve en önemlisi Cemileyi bu sefer yargılamadım ve destek verdim.Çünkü günümüz düşüncesiyle bakarsak biraz yanlış olur.Bu yüzden kendimi o zamanlara ışınladım ve Cemileyi haklı çıkardım. O yıllarda yaşanılan büyük kayıplarda erkek nüfusu çok az olduğu için birçok konuda büyük eşitsizlikler yaşandı.Mesela sakat insanların, yaşlıların ve çocukların tarlada çalıştırılması. Cemile'nin kocası Sadık askerde uzun zaman boyunca yer alıyordu. Bu yüzden birlikte fazla vakit geçirememiştirler. Sadık, ailesine ara sıra mektup gönderir fakat Cemileye iki çift güzel söz yazmamıştır.Belkide aileside bu mektubu okuduğundan dolayı güzel sözlerde bulunmaya çekinmiştir.Fakat durum ne olursa olsun her kadın ilgi ve şefkat ister.Bu yüzden Cemile'nin Danyar'a gitmesini doğru bir karar olduğunu düşünüyorum.En azından kendisini seven bir adamın yanında.Bu aşk hikayesini diyeceklerim bu kadar.İyi okumalar...