~Çocukluğum~
/ Maksimum Gorki /
Küçük yaşta babasını kaybeden Aleksey, annesiyle beraber ninesi ve dedesinin yanına yerleşir. Dayılarının da evde yaşaması zorlukları, sıkıntıları beraberinde getirir. Dede despot dayak atarak çocukları eğiteceğini düşünür , Aleksey’ide küçük bir hatasında döver ve günlerce yataktan çıkamaz hale getirir ve dedesi sonrasında bunun senin iyiliğin için olması gerektiğini savunur. Ninemiz iyi kalpli,çalışkan,inançlı çocuklarını düşünen ve torununu çok seven bir nine Aleksey’e masallar anlatır, şiirler öğretir fakat acı ,yoksulluk birçok şeyi beraberinde getirir; dayılarının açgözlülüğü, kavgaları,çevresindeki insanların korkunç ölümleri , annesinin tekrar evlenmesi, Aleskey’ i bırakıp gitmesi, çocuk yaşta çaresiz ve bir o kadar da yalnız hissetmesi yürekleri parçalıyor.
Rus toplumunun savaş zamanında ailelerin ahlaki değerleri yitirmemek için uyguladıkları katı kuralları,gelenek görenekleri dini bir görevmiş gibi uygulamaları eserimizde yoğun bir şekilde yer alıyor.
Eserimiz, otobiyografi türünde yazılmış beni derinden etkileyen yer yer duygulandığım bir eser oldu. İnsanı acı geliştirir derler ya Maksim Gorki’nin çocukluğu da onu geliştirmiş hayattın acımasızlığıyla çok erken tanışmış, kesinlikle okuyun ve okutun.
