"Yabancı bir denizde haritasız ya da pusulasız sürüklenen bir gemici gibiyim."
Kitapları, şiirleri severim ben, hem ne zaman vakit bulduysam okudum, doğal olarak hiçbir zaman kafamı onlar üzerinde sizin gibi çalıştırmadım. Onlardan bahsedemeyişimin sebebi de bu zaten. Tıpkı, yabancı bir denizde akıntıya kapılmış, elinde harita, pergel bulunmayan bir denizci gibiyim, işte şimdi gerekli eşyalarımı almak istiyorum. Belki beni, siz düzeltirsiniz.
-Jerome_David_Salinger608.jpg){kind=small}
Hubut
Deniz ne kadar güzeldir, yunmuş yıkanmıştır, aslında yıkanmısşlıktır ve uçsuz bucaksızlık... Açık, duvarsız, kayıtsız; yaptırımsız, her türlü pisliğe yabancı, hiçbir tozla uzlaşmaz; o dünyanın eşiği, melekût aleminin sınırı, Tanrı'yla aradaki sınırdır sanki. Orada her şey temizdir, şaibesizdir, açıktır. Deniz niçin renksizdir? Deniz neden elbiseye tahammül edemez? Niçin toprağa tahammül edemez? Niçin süsler denizde hep silinip gider? Renksizlik dünyasıdır; sadeliğin, samimiliğin, açıklığın, renksizliğin ve tekdüzeliğin ta kendisi. Ne azametli bir sûkût! Ne muktedir, mert ve ceberut bir sûkûnet!
Sayfa 79 - FecrKitabı okuyor
"İşte çevrende hışırdıyor dalga; ve sen dalgasın; orman; ve sen ormansın, iç ve dış diye iki ayrı şey yok artık, kuşsun ve uçuyorsun havada, balıksın ve yüzüyorsun denizde, ışığı emiyorsun; ışıksın, karanlığın hazzına varıyorsun ve karanlıksın. Yollara vuruyoruz, ey ruh, sularda yüzüyor, havalarda uçuyoruz, gülümsüyor ve narin ruhsal parmaklarımızla kopmuş iplikleri yeniden birbirine bağlıyoruz, yokedilmiş titreşimleri mutluluk içinde diriltip sürdürüyoruz yeniden."
Onu Bana Bağışla
saat kulesinin ışığı vagonun camlarına
vuruyordu
camlarda
buzdan
orkide ve menekşeler
Sayfa 161
