Hem özgürlüğü hem de emniyeti keşfettim deliliğimde; yalnızlığın özgürlüğü ve anlaşılmış olmamanın verdiği emniyet hissi, çünkü biz delileri idrak edenler içimizdeki birtakım şeyleri de kendilerine esir ederler.
Aslında hiçbir şey ihtiyar için yalnızlıktan daha tehlikeli olamazdı, zira insan böyledir, her şeyi kendisiyle, kendini de her şeyle karşılaştırır ve o andan itibaren mutluluk ve mutsuzluk sadece kendini kıyasladığı nesnelerle bağlı olur.
Öyleyse altın renkli şapkanı tak, bu onu etkileyecekse eğer;
Yükseğe sıçrayabilirsen onun için de sıçra,
Ta ki sana, “Sevgilim, altın şapkalım, yükseklere sıçrayan aşkım, sen benim olmalısın!” Diye haykırana değin.