İmkansızlık Şiiri
Kalp dediğin bilir imkansızlık şiirini
Bilir de ya gözlerim?
En yaralı yerim benim gözlerim
Gözlerinsiz kalınca ben sabahı nasıl ederim?
Kararmaz mı bütün dünya bir ömür?
Ya nasıl öğreteyim sendeki imkansızlığımı ellerime?
Bir an bile kavuşmayan ellerimiz nasıl da yıkmakta bunca şeyi
Ne tuhaf...
Oysa benim başım en çok senin göğsüne yakışırdı
Başım ki tam omzuna yatmalıktı
Ben artık bu yetim başla hiçbir hayale ağlayamam
Sonra boynum...
Ki dalından düşen bi yaprak...
Mevsimsiz sürgün yedim senden ayrı bir ömre doğarak
İnsan yalnız kalbiyle sevmez ki unutmaya ilk ordan başlasın
Unutmak kör kuyu,unutmak dipsiz karanlık...
Aahh aaahh...
Nerden başlamalı unutmaya seni bilmem ki
Senden başladım unutmaya kendimi
Desem ki ;ne aşk,ne imkansızlık,ne ayrılık
Olmak istemiş de olamamış bir erik sancısı bizimkisi...
Cv, kaşe, mühür, kimlik fotokopisi, hes kodu
Hiçbir kuralı ve yasası olmayan güdülerle, hırslarla, isteklerle, tutkularla dolu dipsiz bir kuyu, ışıksız ya da kılavuz yıldızsız bir kaos!
Sayfa 200 - Kaos YayınlarıKitabı okudu
Çalıkuşu
Feride: Kalp dediğin bilir imkansızlık şiirini.
Kâmuran: Bilir de... Ya gözlerim? En yaralı yerim benim, gözlerim gözlerinsiz kalınca ben sabahı nasıl ederim? Ya nasıl öğreteyim sendeki imkansızlığımı ellerime?
Feride: Bir an bile kavuşmayan ellerimiz. Nasıl da yıkmakta bunca şeyi? Ne tuhaf. Oysa benim başım en çok senin göğsüne yakışırdı. Başım ki, tam omzuna yatmalıktı. Ben artık bu yetim başla hiçbir hayale ağlayamam. Sonra boynum ki, dalından düşen bir yaprak. Mevsimsiz sürgün yedim, senden ayrı bir ömre doğarak. İnsan yalnız kalbiyle sevmez ki, unutmaya ilk ordan başlasın. Unutmak, kör kuyu. Unutmak, dipsiz karanlık...
Sayfa 90Kitabı okudu
❛
İnsan zihni dipsiz kuyu gibidir.
❜
Sayfa 450 - Altın KitaplarKitabı okudu
Her birimize bir yolculuk bileti verilmiştir. Eğer yolculuk ilginçse (sıkıcıysa zaten tek suçlusu kendimiz oluruz), o zaman çevremize bakıp zevkini çıkarırız (ne de çabuk geçiyordur manzara yanımızdan!), çevredeki diğer yolcularla çene çalarız, sık sık kalkıp tuvalete ziyaretler yaparız, günah çıkarırız... ama bileti kaldırıp da bakmaz, üzerinde yazılı son istasyonun adını okumayız. Oysa açık seçik yazılıdır orada: Dipsiz Kuyu.
Sevgi dağ zirvesi kin dipsiz kuyu
Sayfa 13 - 07.05. 1984Kitabı okudu
Ee! Boşa dememişler; Bu gözleri ancak toprak doyurur...
*
Açgözlülük dipsiz bir kuyu; bu açgözlülüğün doyurulmasından sağlanmış olan kurtuluşa ilişkin düşün ise bir seraptır.
*
Sayfa 358 - Say YayınlarıKitabı okudu
*
" Neden bilmiyorum, şair olduğum fikrine kapıldım. İlgi hoşuma gitti. Daha fazla İlgi çekmek için kötü şiirler yazdım. Hepsi değil fakat son yazdıklarım o kadar kötüydü ki anlatamam. Okusan bana hak verirdin. Göğsümde, tam şuramda dipsiz bir kuyu açıldı sanki."
Sayfa 294 - Can YayınlarıKitabı okudu
