Yine bu vapurda bir kız tanıdım. Bir delikanlı seviyordu, bana:
- Ne eşek şey o, diyordu. Ben onu o kadar sevdiğim halde bir sabah gelip de "bonjur" demiyor, yanıma tesadüfen gelse bir kelime konuşmuyor.
Ben o kıza:
- Ben varım ya! diyordum.
- Ah, diyordu, sen çirkinsin.
Yıldızlı ve karanlık güvertede baş başa oturuyorduk. Elini tutuyordum. Gözlerini kapayıp delikanlıyı tahayyül ederek
elimi sıkıyordu.
Yavaşça kulağının dibine:
- Hepsi bir değil mi? diyordum. Karanlık gecede hepsi, hepimiz bir değil miyiz? Yalnız kadın ve erkek olsun. Gözlerini
kapa, tahayyül et.
O, karanlıklar içinde güzel çocuğu tahayyül ederek ince duman vücuduyla vücuduma yaslanıyordu.