Duru bir yeşildi ortalık
Akşam güneşi kırılmış bir mızrak boyu
Ve çocuk sesleriyle iniyordu ışık.
Ağlarda sanki dargın bir kılınç balığı
Pullarını döküyor üstüme
Bir sessizliği anlatmak için yazıldı bu şiir
Belki de anmak için
bi damlacık bir sessizliği.
Sayfa 34 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Pırıltısı sönen gözlerine duru bir bahar hüznü gelip yerleşmişti.
O yıl çok yağışlı oldu, güneş solmuş, uzaklaşmıştı.
Ben okula gitmiyordum.
Tanrı da pek ortalarda yoktu gündüzleri.
Geceleri geliyordu, ölümü istiyordum Tanrı’dan.
Ölünce, babalığım, donup kalıyordu.
Ama ben her şeyi görüyordum ölünce.
Duru, mutlu bir ölümdü bu.
Sessiz kaldılar. Bakışları birbirinden kopup önlerine düştü. Lojmanın kırık dökük duvarına baktılar. Bir köşede siyah bir boyayla yazılan yazıya aynı anda takıldı ikisinin de bakışları. 'Mevzu derin. Sana aşığım.'
"Bunu sen yazmamış ol." dedi Duru.
Güldü Zülfikar. "Ben olsam onu yazmazdım."
"Ne yazardın?"
"Sen bana öyle gülmeseydin konu buralara gelmezdi yazardım."
#ZülfikarŞahin #DuruGirayKitabı okudu
