Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.38
96 syf.
10/10 puan verdi
·
Beğendi
Kitabı bitirdiğim zaman kendime şu soruyu sordum: Cioran, beni karanlık bir tünele mi itti, yoksa karanlık bir tünelde olduğumu mu gösterdi? Burukluk benim için cevaplardan ziyade ardından bolca sorular sorduran bir kitap oldu.
Burukluk, E.M.Cioran'ın aforizmalarından derlenen bir kitap. Aforizma, basit bir tanım olarak, az söz ile çok anlam
“Şair bir tahrip etkenidir, bir virüstür, kılık değiştirmiş bir hastalıktır ve harikulade biçimde belirsiz olmasına karşın alyuvarlarımız için en vahim tehlikedir. Onun çevresinde yaşamak mı? Kanımızın inceldiğini hissetmektir bu; bir kansızlık cenneti düşlemek ve damarlarımıza gözyaşlarının aktığını işitmektir.” (E.M.Cioran)
Aklım şiir hakkında
Hayatın üzerime üzerime estiği şu günlerde Hasan Ali Toptaş okumak beni gerçekten çok rahatlatıyor. Kurduğu cümleler, konuları anlatış biçimleri, ele avuca sığmaz hayal gücü ve kitaplarındaki melodilerle bunu başarıyor. Bu özelliklerinden sonra Toptaş’ın seni en çok etkileyen özelliği ne diye sorsalar kesinlikle ‘sesi’ derdim. Evet, onun buğulu
İnceleme videosu: youtu.be/pkMAlUhJ7lw
2023/17. Kitap: Doğmuş Olmanın Sakıncası Üstüne.
E. M. Cioran’dan Çürümenin Kitabı'ndan sonra okuduğum 2. kitap.
Doğmuş Olmanın Sakıncası Üstüne, 194 sayfadan oluşan bir düşünce/felsefe kitabıdır.
Kitapta; doğmuş olmanın merkeze alındığı ve bu konu etrafından kümelenen insan ilişkileri, hayat
Hepimiz sahtekar olduğumuz için birbirimize tahammül ederiz!
Uzun zamandır bu kadar iyi kitap okumamıştım. Kendimle çok fazla baş başa kaldığım bu dönemde üst üste okuduğum bilinç akışı tekniğiyle yazılan felsefi kitaplar ruhuma iyi geldi.
Normalde okurken sıkılacağım kitaplar bana yazar ile sohbet ediyormuşum havası veriyor. O yüzden bir başka sevdim bu kitabı da.
Kitap altı bölüm ve her bölüm içindeki
Bu kitap çok karamsar bir varoluşçu kardeşimiz tarafından (kendi karamsarlığımız yetmiyormuş gibi) çürümeye yüz tutmuş ruhlara veya ipleri bir hayli incelmiş şekilde hayata tutunanlara acı bir reçete sunmakta. İyi-kötü, güzel-çirkin, doğru-yanlış, siyah-beyaz(bjk hariç), yaşam-ölüm vs. her şeyin masaya yatırıldığı bu kitaptaki sayfaların derin boşluğunda (hiçliğinde) buluyorsunuz kendinizi.
Felsefi olarak mana çıkartılacak çok şey bulabilirsiniz, düşüncelerinizi gözden de geçirebilirsiniz ama illa bunu yapacaksanız daha sağlıklı bir ruh haline sahip başka yazarlar okumakta fayda var derim size. Örneğin Nietzsche'yi tavsiye ederim. (E.M. Cioran'a nazaran biraz daha az karamsar)
Kitabı beğendim mi peki? Bilemedim, kitaptaki konuların ağırlığı dildeki ağırlıkla birleşince benim gibi üşengeçler için ideal bir okuma alanı oluşmuyor. Okurken yoruldum desem dünyanın en büyük yalanı olur ama bende yalan yok efendim.. Tek neden bunlar değil. Ayrıca sosyalojik olarak koyduğu tanılara ilişkin sunmuş olduğu reçetenin tedaviye bir katkısının olmayacağı kanısındayım. Nedir bu sürekli gevelediğim reçete diye merak ediyorsunuzdur belki? Hipoaristokrat yeminimi bozup kitaptaki mahremiyetten bahsetmek olmaz dostlar.
Bir felsefe sever olarak kitaba puanım 5
Sevgi içimizde (anlamlı tek reçete)
76 syf.
9/10 puan verdi
Her aşkta bir Pervane bir Mum vardır.
İsimler, yüzler, çağlar değişir;
değişmez aşk ateşiyle yanmak .
***
Şükrü Erbaş okuduktan sonra kendi kendimle konuşmuyorum artık; yağmurla, toprakla, ağaçla da konuşuyorum, gördüğümde kafamı çevirmiyorum, selamlaşıyoruz.
Şükrü Erbaş da mevsimlerle konuşur, insanla,
E.M.CIORAN – Doğmuş Olmanın Sakıncası Üstüne
Cioran hakkında çok fazla yoruma gerek duymuyorum. Gerçek bir filozof. Son kitabı “Doğmuş Olmanın Sakıncası Üstüne” ile de yine ortaya harika bir tat sunmuş. Kitabın adı ile alakası yok kitabın. Bu sefer Cioran çok daha ılımlı ve pozitif. “Neden doğduk? “ sorusundan ziyade “ Bu dünyadaki rolümüz nedir?” sorusuna yanıt gibi..
Her satırı çizilesi. Kesinlikle tavsiye ediyorum. Fazlasıyla üst düzey bir kitap yazmış Cioran.. Sarsıcı ve kendine getirici bir kitap isteyen herkes bir an evvel edilmeli bu kitabı ve nefes nefes okumalı.. Cioran kesinlikle çok cesur bir adam.. Tam bir başucu kitabı..
O kadar çok alıntı var ki, hangi birini yazarım bilmiyorum fakat bir kaç tane yazmak istiyorum.
“Çünkü her huzursuzluk yarın kalmış bir metafizik denetimden başka bir şey değildir.”
“Başkaları tarafından kuşatılmışım, kurtulmaya çalışıyorum, söylemeliyim ki pek başaramıyorum..”
“Tuhaflık bir ölçüt değildir..”
“Bizi kızdıran, sinirimizi bozan herkesi yok etme hakkı, ideal Kent’in anayasasında ilk sırada yer almalıydı..”
“Şu devlet başkanının gücü hayalci ve edepsiz olmasındandır. Utanmaz bir hayalperest!”
“İnsan özel bir koku yayar: Bütün canlılar arasında sadece insan ceset kokar.”
Herkese keyifli okumalar..
BEYNİM YANA YANA OKUDUM !
Kitapla ilgili başta söylemem gereken şey kessinlikle zor bir kitap , anlatılanlar ağır ve süslü bir dille anlatılmış . Kessinlikle kitabı umutsuz, moralsiz , karamsal dönemler yaşarken okumanızı tavsiye etmem . Yeterince hüzün dolu yeterince kavramsal ve yeterince çürüten bir kitap .
Kitap çeşitli denemelerden oluşuyor . E . M . Cioran karamsarlık ve gerçekliğin bazı düşüncelerini bu denemelerle aktarıyor . Genel olarak varoluşsal problemleri ele alıyor fakat Cioran bunları oldukça karamsal bir yoldan ele alıyor .
Kitap bize her şeyin boşunalığından bahsediyor ve uğraşmaya değer çaba harcayacak hiç bir işin olmadığından bahsediyor .
Hayatla ilgili her türlü duyguya değinmiş yazar .
Okurken kendinizi sorgulayacağınız bir kitap . Ben okurken bir çok yerde "hiç o açıdan bakmamıştım" diyerek kitabı kapatıp düşündüğüm oldu . Fazla düşündürücü ve yorucu bir kitap olduğu için öyle bir çırpıda okunması pek mümkün değil .
Başucu kitabım diyebilirim , zamanla ara sıra herhangi bir sayfayı açıp tekrar okuyacağım bir kitap .
Daha önce hiç bir kitabı okurken bu denli yorulduğumu hatırlamıyorum . Bu kitapta en diplere kadar çekildiğimi hissettim .
İyi bir felsefe okuyucusu olmayan birinin okuduklarını anlaması için cümleleri en az üç kere okuması gerekecektir .
Bu kitap hem bir baş ucu kitabı hem de okuyucunun başını uçarabilecek bir kitap. Yatmadan önce bir bölüm okumak bir kaşık zehir almak gibi. Yalnız böyle bir kitabın varlığını bilipte okumamak da uçmak ile düşmek arasında ki farka bilerek ve isteyerek gözlerini kapamak demek. E. M. Cioran doğmuş olmak ile ölmüş olamamak arasında sürüklenen muazzam bir felsefe muazzam bir düşünce girdabı.
Bazı kitapları bir çırpıda okuyup bitirmeyi sevmiyorum. Sindirerek okunması gereken kitaplardan. Başlangıçta biraz ürksem de devamında haksız da sayılmaz dediğim bir çok an oldu yazara. Sevgili E.M Cioran yaşamdan neden bu kadar nefret ettin yaşamla ne alıp veremedin bilmiyorum. Pozitif zamanlarda okunması gereken bir kitap. Eğer işler yolunda gitmiyorsa yoluna koyup öyle okuyun :) Ve bence yaş ortalaması 18 ve üzeri bireyler okumalı ki kafa karışıklığına neden olmasın. Yazarımız biraz fazla gerçekçi. Ümit, umut ne yazık ki yok . Hakikati biraz fazla acı üzerine tanımlamış. Saygı duyuyorum tabi ama ben yazarın inançsızlığına bağladım. İnsan inanmadığı hiç bir anda var olmak istemez. Biz yine de tüm acıları öteleyelim .Ölmek için acele etmeyin. Hayat her koşulda yaşanmaya değer.
Bugün “Bu kitabı nasıl bitirebilirim?” sorusunu tekrar tekrar düşündüren bir kitapla karşınızdayım. Zorlu okumalar yapmayı, felsefi derinliğe sahip kitapları seven biri olarak Çürümenin Kitabı, zorluk çıtasını bir tık yukarı çıkardı diyebilirim.
E. M. Cioran ilk sayfadan itibaren dini, sosyolojik, hatta kendisiyle çelişmesine rağmen felsefik inanç sistemlerini reddederek her şeyin manadan ve değerden yoksun olduğunu ifade ediyor. Neredeyse her konuya şüpheyle yaklaşarak genel-geçeri reddediyor ve nihilizmin başarılı bir örneğini sergiliyor. İyilik-kötülük tezatlığı, inançların yanlışlığı, ölüm, varoluş ve Tanrı kavramları üzerine farklı bakış açıları sunuyor.
Uyarmam gerek, kitabın pek de akıcı bir dili yok. Her satırda zorlu bir düşünmeye sevk ederek, ateşli şekilde savunduğu görüşlerine karşı çıkarak bitirdim kitabı. Çürümenin Kitabı’yla bir nevi savaştım yani. Yazarın tüm inanç ve değer sistemlerini reddetmesine rağmen, kendi görüşlerine bu denli tutunması da biraz ironikti ayrıca
Ama ne olursa olsun, Cioran güçlü bir felsefi dille sorgulatan bir kitap kaleme almış diyebilirim. Kendine has üslubuyla, dramatik alt metinleriyle ve insanın “çürüklerine” kendi “çürükleri” aracılığıyla ışık tutmasıyla farklı bir kitap. Bu kitabı herkese tavsiye eder miyim? Hayır. “Kendimi biraz zorlayayım, içim sıkılsın, sinirleneyim ama bu kitabı okuduğum için sonunda mutlu olayım.” diyenlere öneririm.
E. M. Cioran, bana göre iflah olmaz bir kışkırtıcı!
Okuduğum her kitabında zihnimin en gizli köşelerini ele geçirmeyi başarıyor.
Huzurumu kaçıran cümlelerinin arasında yan gelip yatma lüksünü bulmak benim için paha biçilmez...
"Avare Düşünceler" de adeta zehirle balın baş döndürücü valsi...
Kitabı okudukça gereksiz neşe ve sinir bozucu kayıtsızlığı çepeçevre saran derin boşluk hissini iliklerinizde hissediyor ve bu duygudan kurtulmak için biraz daha okuyorsunuz.
Kısacası eğer bir kez Cioran'la tanıştıysanız, artık ondan kurtulmak pek de mümkün görünmüyor.
Tabii eğer kurtulmak isterseniz... :)
2022/40. Kitap: Çürümenin Kitabı.
E. M. Cioran'dan okuduğum ilk kitap.
Çürümenin Kitabı; çok sayıda başlık altında felsefi konuların açıklandığı ve tartışıldığı 190 sayfalık oldukça yoğun bir kitap.
Kitapta; birey, din, ideoloji, toplum gibi konular aforizmik ifadelerle yoğrulmak suretiyle okura aktarılıyor. Kitabın üslubu son derece okura
İlk ve son E.M.CİORAN kitabım sanırım. Felsefe ve Nilhizim ile bir alakanız yoksa okumanızı tavsiye etmiyorum zira benim hiç alakam yok. Kitap nasıl elime geçti, hiç bir fikrim yok. Kitap, yazarın farklı konu ve kavramlar ile alakalı can alıcı tespitleriyle dolu. Oldukça yerinde ve ağır tespitler var. Kitabın adı ile başlayan çürümenin, hayatın her alanında karşımıza çıkıyor olması vurgulanmış.Hayatın, değerlerin, çabaların, dinlerin, ahlak anlayışlarının boşluğunu vurgulayıp Nilhizim ile açıklıyor bunların hepsini. Kitabın başında objektif olan görüşler sona doğru baya alevleniyor ve Tanrı inancınız varsa sizi epey rahatsız edebilir bu görüşler. Kitap, insana hayatın ve çabaların bir noktadan sonra ne kadar boş bir debelenme olduğu fikrini yerleştiriyor. Ama dediğim gibi felsefe ile aranız yoksa işkence gibi gelebilir.