"Sanki ölüler oratoryosunda koloratuar sopranoyum da cümlelerim eksik, notalarım çaresiz, aryalarım öksüz kalmış.
Piç bir ölüm sancısı yüreğimde yer etmişte ben o sancıyla silah doğrultmuş tetiğe basmışım. Namludan çıkan kurşunlar sancıyı ıskalamış, yüreğimi delip hislerini katletmiş sanki.
İnsan neden hislerinin katili olur Boyozcum?
Hisler gidince geriye kalan nedir, ha nedir?"
"Sanki ölüler oratoryosunda koloratuar sopranoyum da cümlelerim eksik, notalarım çaresiz, aryalarım öksüz kalmış.
Piç bir ölüm sancısı yüreğimde yer etmişte ben o sancıyla silah doğrultmuş tetiğe basmışım. Namludan çıkan kurşunlar sancıyı ıskalamış, yüreğimi delip hislerini katletmiş sanki.
İnsan neden hislerinin katili olur Boyozcum?
Hisler gidince geriye kalan nedir, ha nedir?"
“Eksik kalmış cümlelerim, söyleyemediğim arzularım, anlatamadığım isteklerim kılıktan kılığa giriyorlar…”
Eksik kalmış cümlelerim, söyleyemediğim, anlatamadığım isteklerim kılıktan kılığa giriyorlar, portakal ağacı oluyorlar, gölgeli bir sokak oluyorlar, aydınlık bir kış sabahı oluyorlar..;
Sayfa 52 - Aydınlık Bir Kış SabahıKitabı okudu
Sevgili,
Ne çok özledim, öylesine özledim ki anlatımım eksik, ifadem eksik, cümlelerim eksik geliyor bana. Daha sana hiçbir şey söyleyemedim, dilim bir türlü dönmedi, ifadelerim hep farklı şeyler söyledi. Geveleyip durdum sanki. Bil ki özlüyorum, bil ki içim seninle eriyor.
Sayfa 53Kitabı okudu
Sanki yeri dolmacak bir parçam hep eksik kalacakmış gibi. Peki neydi o eksik parça? Söyleyemediklerim miydi? Belki de bunca yıl boyunca söyleyemediklerimin gölgesine sığınmıştı aslında vazgeçtiklerim. Vazgeçtikçe yoruldu artık kelimelerim ve sessizleşti cümlelerim.
Eksik kalan cümlelerim birikiyor artık. Susuyorum sadece.
Sayfa 38 - OlimposKitabı okudu
Kelimelerim eksik ve kurulamayan cümlelerim var
Sen; noktalama işaretlerimdin benim, hayat denen bu uzun soluklu romanda... Sensiz anlamsızdı tüm cümlelerim; karmaşık ve eksik...
Sayfa 84
