Anıların kırık aynasını ortalığa saçılmış incecik onca parçadan bir araya getirme çabasıyla bu unutulmuş kasabaya geri döndüğümde, yaşlılığının son demlerinde
onu bulduğum aynı hamakta yine aynı biçimde yatarken bakıp görmüştü o sabah oğlunu.
Sayfa 13
Santiago Nasar iste o sırada anlatmıştı gördüğü rüyayı ama annesi agaçları hiç önemsememişti. "Kuşlarla ilgili tüm rüyalar hayırlıdır," demişti ona.
Sayfa 13
Bu noktada ciddi bir handikapla karşı karşıyayız. Kuteybelerin uyguladığı yollardan gerçekleştirilen bir
hidayetin vicdanını sokağa atmamış bir insanın sindiremeyeceği açık.
Hakeza Kuteybe gibilerini "kahramanı" olarak tanımlayan bir dinsel kavrayışın çağdaş insanlık değerleriyle uyum sağlayamayacağı da...
Sayfa 82
Okur Takip Önerileri
Yazıklar olsun, kimsede kudret yok... Âlem güneşle dolu, fakat gözler kör!
Sayfa 5
Attâr, " Mantık al-Tayr " da temsili bir surette "Vahdet-i Vücut" (Varlık Birliği) inanışını anlatmaktadır. Kuşlar, salikler, hakikat yolunun yolcularıdır. Hüthüt de kılavuzları, yani mürşittir. Simurg, Tanrı'nın zuhur ve taayyünüdür ki bu zuhur ve taayyün, kendilerinden ibarettir ve gerçek birliğe ulaşan, halkın Hakk'ın zuhuru, Hakk'ın da halkın butunu olduğunu anlar.
Simurgdan ses geliyor: "Siz buraya otuz kuş geldiniz, otuz kuş göründünüz. Daha fazla, yahut daha eksik gelseydiniz o kadar görünürdünüz. Burası bir aynadir!" HasıI bu makamda hepsi Simurg'da fani oluyorlar, artık ne yol kalıyor, ne yolcu, ne de kılavuz!
Özetle, bilince çıkarılmak istenen soru şuydu: Gelişme. Kültürel alışveriş, kendi doğrularımızı başka toplumlara da kabul ettirme; bütun bunlar iyi hoş da, ne pahasına? Eğer bunlar insanların ve kültürlerin kırımı üzerine yükselen gelişmelerse, onların erdeminden nasıl söz edilebilir? İnsanlık ahlakı nezdinde bunlar nasıl haklı kılınabilir?
Sayfa 16 - Literatür
Sınırların ötesinde kalan uygar bir dünya, şimdi, aydınların boğazlandığı bir tutsaklar ülkesiydi. Bu topraklar üstünde kelepçe vardı, pranga vardı, türlü işkenceler de vardı, ama henüz ölüm kampları, fırınlar, kurşuna dizilişler yoktu.
Sayfa 8
Bu ikili doğa ya da ikili görev nedeniyle bizi bekleyen en önemli iş, cevremizde ve
içimizde neyin yaşaması, neyin ölmesi gerektiğini anlamayı ögrenmektir. Yapmamız gereken, ikisinin de zamanlamasını kavramak; ölmesi gerekenlere ölmeleri için, yaşaması gerekenlere yaşamaları için izin
vermektir.
Sayfa 47 - Ayrıntı
Biz daha huzurlu bir hayat alanını yitirince, bunu geleneksel olarak tatille telafi ediyoruz. ... Evet tatilin yararları mutlaka vardır ama RuhBenlik psişe için, barınakla aynı önemi taşımaz. "Mola" ya da "ara verme", eve geri dönüşle aynı şeyler değildir. Dinginlik, yalnızlıkla aynı şey değildir.
Ayrıntı
Ruh derisi hırsızlığı, doğru deri içinde olmayan ilişkiler yüzünden ortaya çıkabilir ve bazı ilişkiler ise tamamen zehirlidir.
Sayfa 296 - Ayrıntı
Egomuza çok kapılırsak, fazlasıyla müşkülpesent, mükemmeliyetçi olursak, gereksiz yere kurban edilirsek ya da kör bir tutkuyla sürüklenir veya -kendimiz, toplum, ailemiz, kültür, dünya konusunda- doyumsuz birine dönüşürsek ve bu konuda hiçbir şey söylemez ve yapmazsak, başkaları için hiç bitmeyen bir kaynakmışız gibi davranırsak, kendimize yardım etmek için yapabileceğimiz her şeyi yapmazsak, ruh derisini kaybederiz. Ah, dünyada ne kadar kadın varsa, ruh derisini kaybetmenin de o kadar çok yolu vardır!
Sayfa 295 - Ayrıntı
Herkes kendini başkasına bağlayabilirse de çocuklarını bağlayamaz. Çünkü onlar insan ve özgür olarak doğarlar; özgürlükleri kendilerinindir; hiç kimsenin onu kullanmaya hakkı yoktur. İyiyi kötüden ayıracak çağa gelmeden önce baba çocukları korumak, rahatlarını sağlamak için onların adına bir takım koşullar koyabilir, ama onları kayıtsız şartsız, geri dönülmezcesine başkasına veremez. Çünkü böyle bir bağış doğanın amaçlarına aykırı olduğu gibi babalık haklarını da aşar. Öyleyse keyfe bağlı bir yönetimin yasal bir yönetim olabilmesi için halkın onu kabul etmeye ya da etmemeye yetkisi olmalıdır. Ancak o zaman yönetim keyfe bağlı olmaktan çıkar.
Sayfa 8 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları
