İnsan soyu, çok monoton bir yapıya sahip. Çoğu insan, zamanın büyük bir kısmını yaşamak için harcıyor; geriye kalan birazcık özgürlük ise onları o denli korkutuyor ki, ondan kurtulmak için ellerinden ne gelirse yapıyorlar. Ey insanoğlu ve kaderi!
Şehzade Mustafa (1515, Manisa - 6 Ekim 1553, Konya)
ŞEHZADE MUSTAFA MERSİYESİ
I.
Meded meded bu cihânûn yıkıldı bir yanı
Ecel Celâlîleri aldı Mustafâ Han’ı
İmdat! Eyvahlar olsun! Bu cihanın bir yanı yıkıldı;
Ey insan, derdin az mı ki kendine yeni dertler buluyorsun! Az mı kötü haldesin ki bir de kendi kendini kötülemeye çalışıyorsun.
Sayfa 42
"Ey, benim iyimser hallerim,
Çabuk aldanışlarım,
Hep inanışlarım,
Alttan alışlarım,
Hatayı hep kendimde buluşlarım,
Değmeyecekleri kafama takışlarım,
Yoktan yere, akıp giden gözyaşlarım,
Herkesi, insan yerine koyuşlarım,
Hepinize Elveda...
Artık ben kimsenin,
Hiç Kimsesi Olmayacağım !..."
Nazım Hikmet RAN
"Ey karanlıkların gölgesinde tutsak edilmiş insan
Kalbinin içinde seni bekleyen ışığın farkına var artık
O ışık Cennet'te emanet edildi sana
O emanetle indirildin dünyaya
Ateşler içinde bir nurla
Beden çarmığına gerildin sonra
Kalbinde açan bir gülle."
Sayfa 78Kitabı okudu
Yukarılara çıkmak istiyorsanız, kendi bacaklarınızı kullanmalısınız! Kendinizi taşıtmayasınız; yabancıların sırtına, yabancıların kafasına binmeyiniz!
ata mı bindin? Ereğine mi gidiyorsun doludizgin? Peki, dostum! ama topal ayağın da at üstünde! Ereğine vardığında, attan indiğinde: tam kendi yüksekliğindeyken, ey yüksek insan, işte o zaman sendeliyeceksin sen!
Sayfa 275
Geçmiş oIan dünden hiç yad etme, yarın da geImemişken feryad etme, düşünme geIeceği de geçmişi de, şimdi şen oI da yaşamı berbad etme. Eğer her şeyini kaybetmişsen ve cebinde bir ekmek aIacak kadar paran kaImışsa, git kendine bir demet menekşe aI ve ruhunu besIe. Bence bu çok anIamIıdır ve kişinin önceIikIe ruhunu besIemesi Iazım. Kendini satmayan
EVANJELİZM Kitap Hakkındaki SON SÖZ:
Satırlarda buluşup, bilişip; sefa ve cefayı aynı tonlarda soluyarak yüreklerinde aynı duyguları yeşerten bütün dostlara.
Merhaba ve diyorum ki;
"Yaratan Rabbinin adıyla oku." (Alak,1) fermanı Kur'an-ı Kerim'in insanlığa ilk emridir.
Her şeyi oku!
Allah'ın ayetlerini oku!
Oku ama
Sayfa 534Kitabı okudu
Gitme ey yolcu, beraber oturup ağlaşalım:
Elemim bir yüreğin kârı değil paylaşalım:
Ne yapıp ye'simi kahreyleyeyim bilmem ki?
Öyle dehşetli muhîtimde dönen mâtem ki!
Ah! Karşımda vatan nâmına bir kabristan
Yatıyor şimdi Nasıl yerlere geçmez insan?
Şu mezarlar ki, uzanmış gidiyor, ey yolcu,
Nereden başladı yükselmeye, bak, nerede ucu!
Bu ne hicrân-ı müebbed, bu ne hüsrân-ı mübîn
Ezilir rûh-i semâ, parçalanır kalb-i zemin!
Azıcık kurcala toprakları, seyret ne çıkar:
Dipçik altında ezilmiş, parçalanmış kafalar!
...
Gitme Ey Yolcu Şiirinden
Anlat bu dünyanın rüyadan ibaret olduğunu. Anlat nefsin apaçık düşman olduğunu. Dert, bela, darlık, yokluk geldiği vakitte de muhabbet, ferahlık, bolluk geldiği vakitte de verenin Allah olduğun anlat. Yokluğun Rabbi de Allah, bolluğun Rabbi de. Derdin Rabbi de O, muhabbetin Rabbi de. İnsan sahip değildir, insan aciz, insan garip, insan güçsüz. Anlat onlara...
Bu dünya bir yokluk alemidir. Var dedikleriniz de yoktur yok dedikleriniz de. Lakin insan her şey var zanneder. Hatta her şeyi kendinin zanneder. Öyle çok sever ki bu dünyada sahip olduklarını vazgeçerse her şey biter diye vehmeder. Malı olur bırakamaz, mülkü olur satamaz, şöhreti olur yıkamaz. Ne tuhaf şey! Bu alem bir rüya alemine benzer oysa. Rüyada sahip olduklarınızı uyanınca yanınızda bulabilir misiniz? Hem rüyanızda var olanla uyanınca yok diye dertlenir misiniz? İşte bu alemde o rüya misalidir. Bilin ki bu rüyada sahip olduklarının hiç bir insanın değildir. Sahiplik makamı da sıfatı da yoktur insanda. Kendisi dahi kendisinin değildir. Kendine sahip olamayan başka bir şeye nasıl edecek de sahip olacak?
“Ey başkalarının ıstıraplarından dolayı rahatsız olmayanlar ! Size insan demek yaraşmaz.”
Şirazlı Sadi
*Narın gülenini (çatlamışını) al ki içindeki tanelerden haberdar olasın...
*İki arı bir yerden gıda alır.Fakat birisinden zehir, birisinden bal olur.
*Aşkı anlatmak için akla izin yoktur.
*Beşer aklı uçsuz bucaksız bir deniz gibi, ey oğul bu deryaya dalgıç gerek.
*İnsan olanı ve olmayanı sözün altındaki nükte ayırt eder.
MESNEVİ