“Yalnız sen ey mübarek, ey asil, yalnız sen arslan başını kaldırdın. Günler karardıkça sen parladın. Yalnız sen, bey alnını onlara gösterdin. Ve bir ilahi istiklal heykeli gibi, elinde mekanizması çalınmış tüfeğin, vatan kapısına koştun, ‘Buraya girilmez,’ dedin. Dünya sana karşı idi, fakat sen şecaatinle, ulüvv-i cenabınla, hakkınla dünyadan kavi oldun. Yaşa Türk askeri!..”
Sayfa 204