Kim yalnızca burnuyla değil gözleri ve kulaklarıyla da koklarsa, bugün adımını attığı neredeyse her yerde bir tür tımarhane havası, hastane havası sezinler, insanlığın kültür bölgelerinden söz ediyorum elbette, şimdilerde yeryüzünde var olan her tür “Avrupa”dan. Hastalıklılardır insan için en büyük tehlike: kötüler değil, “yırtıcı hayvanlar” değil. Daha en başından kazaya uğramış olanlar, ezilmişler, yıkılmışlar - onlardır, en zayıf olanlardır insanlar arasında yaşamı en fazla baltalayanlar, yaşama, insana,kendimize güvenimizi en tehlikeli biçimde zehirleyenler ve sorgulayanlar.
Sayfa 115 - KabalcıKitabı okudu
Sana her zaman söylüyorum senin yüzünde gülmek var
bakınca bir yaşama ordusu çıkıyor aydınlığa
bir çiçek geliyorsun yer altı çevresinden
bir kartal gidiyorsun çıplağın ayaklarla
şimdi bir pembeyi kovuşturuyor
omzundan yukarıya üç polis
deli ediyor onları saçlarında
bir karanfil çok
bir karanfil azala azala.
en saklı yerlerinden en güzelliğin
“Adalet için ölenler, bütün çağlarda, birbirlerine ‘kardeş’ demişlerdir. Şiddet, hepsi için, ezilmişler topluluğu yararına, düşmana yöneltilir. Ama devrim tek değerse, her şeyi ister, hatta hafiyeliği, dolayısıyla dostluğun kurban edilmesini bile.”
''Savaş bu, çekecek içine; tüm huzurlu insanları. Aldırış etmemeyi, zorluk çıkarmayı kıracak; öfkesine yenik düşen insanları ezecek. Nefret demir parmaklıkları donatacak; tadı tuzu kaçmış bedenlere acımasız bir taarruz esecek. Silahlanacak tüm hakkı yenilmişler, ezilmişler, sindirilmişler; çıkacak bu yangında, yanacak yer beğenecek herkes. Seni, beni yiyip bitiren toprak; acelesini gösteremeyecek bu günlerde, ezileceğiz karanlık bulvarlarda. Çıldıracağız acı tüten sokaklarda, yalpalayarak düşeceğiz elimiz, kolumuz kopmuşken yere sabitlenmiş bombalara; parçalanacağız, kan doğuracak topraklar, ağıt yakmaya fırsat bulamayacak anneler. Dağılıp gideceğiz, savrulup gideceğiz, ardımızdan ağlayacak bir çift göz bile kalmayacak. Biz kimiz, bizler savaşları seven, ayrılıkları seven, insanlığı unutan; iki yüzlüleriz. Nasıl düşünürüz iyi ölümleri!''
Z.a
Tek Yol Delirmektir
Bir delinin bile delirmesi gerekir kurtulabilmesi için. O halde yılgınlar, o halda bırakılmışlar, korkmuşlar, ezilmişler, tutunamamışlar, bıkmışlar, konuşamayanlar, anlatamayanlar, tüm vidalar, kerpetenler, çekiçler, sistemin tüm dişlileri; delirmek isteyip de deliremeyenler, ölmek isteyip de ölemeyenler, sevmek isteyip de sevemeyenler, ağlayamayan, gülemeyenler gelin beraberce delirelim! Belki o zaman sevebiliriz. "Dünyanın dokunamayacağı bir sevmek için, tek yol delirmektir." diyerek, en zoru deneyelim.
Sayfa 81Kitabı okudu
Fransa, 1812’de şunu ilan ediyor: “Baylar, bayanlar, 1812 yılı şubat ayının ilk günü sabahında Fransız devleti, Cezayir devletinin başşehri el-Cezire’yi denizden ve diğer yollardan bombalayacaktır. Bu bombardımanı seyretmek isteyen kimseler bu adrese gelebilirler; biz, onları, bu hadiseyi yakından seyretmeleri için özel yerlere götüreceğiz!”
Bu bildiri, hümanizmin zirvede olduğu dönemde, Victor Hugo’nun Sefiller’i yazdığı bir dönemde yayınlanıyordu. Kalpleri mahrumlar, yoksullar ve ezilmişler adına lekelenmiş olanların zamanında yayınlanıyordu. Hürriyetçilerin, insan dostlarının, hatta demokrasi, hümanizm, liberalizm ve insan hakları için nara atanların bir kısmı bu bombardımanı seyretmeye gittiler.
Sayfa 189Kitabı okudu
En saklı yerlerinden en güzelliğin çıkıyor
Ansızın doğan hayvanlar gibi güzel
Bakınca bir şiir canlıyorum dünyaya
Yapılan bir şeydir şiir, yuvarlak, kırmızı, geniş
En genişi en kırmızısı o ezilmişler katında
Şimdi bir gizliyi kovuşturuyor
Gözlerinden içeriye üç polis
Deli ediyor onları mısralarımda
Bir karanfil az
Bir karanfil çoğala çoğala...
"Hırs, yalan, kandırmaca, hırsızlık, utanmazlık, kalpsizlik, kendini beğenmişlik, sarhoşluk, aile içi kavgalar, çocuk dövme, kadınlara kaba davranma. Ve bütün bunlar sanki normalmiş gibi geliyor. Onlar doğuştan öfkeli değiller, sürekli ihtiyaç duydukları için öfkelenmişler. İnsanların ruhu öfkeli; kendileri asla alçak, ahlaksız değiller, sadece ezilmişler.
Mahrum edilmekten, ağır çalışmaktan, kendilerine karşı duyulan nefretten dolayı 'b-ı-k-m-ı-ş-l-a-r.' Kalpleri nefretle dolmuş ve güçleri kime yeterse onlardan sinirlerini çıkarmak istiyorlar."
Sayfa 186 - Koridor
