Hiçbir zaman bir kitabı bitirdiğimde o kitabı kendime hemen katmış olarak saymam. O kitabın içindekilerle ben ne zaman yürümeye, konuşmaya, düşünmeye, sevmeye, nefret etmeye başlarım; işte o zaman o kitap benliğimde demektir.
Fakirin biri Peygamber efendimize tabakta bir salkım üzüm getirdi. Efendimiz (s.a.v.) bir tane aldı yedi. Tebessüm etti. Fakir sevindi. Bir tane daha yedi ve yine tebessüm etti. Sahabeler ona bakıyordu. Tek tek yedi ve tebessüm etti. Herkes "Acaba bize neden buyur etmedi" diye düşünürken bütün salkımı tebessüm ile yedi ve bitirdi. Fakir sevinerek kalkıp gitti. Sordular : Ey Allah Resulü; Neden bize de ikram etmediniz o salkımdan? Buyurdu ki : Üzümler çok ekşi idi. Ama ben o fakir üzülmesin diye tebessüm ederek yiyordum. Size versem yüzünüzü ekşiteceğinizden ve fakirin üzüleceğinden korktum.
Kadın şiddetleri artı ;bu insan oğlunun sonu demek.
Çocuk, kadın tacizleri ve te**leri artı ;zina en büyük günahtır buda son demektir
Depremler, lodoslar, yanardağ patlamaları, doğal afetler, virüsler vb. ;buda kıyamete bir işarettir.
Çok fazla güneş ve ay tutulması göktaşların dünyaya yaklaşması ve kara deliklerin çoğalması; buda kıyamete bir işaretir.
Yane kısacası insanlığın sonu en başta yazdıklarım ise şuan fazlasıyla yaşananlar Allah bu insanoğlunu islah etsin...
Âh beee Müfid....
Okurken hayatını baştan sona, ihanetin soğuk yeli vurdu yüzüme...
Sahi hangisi daha ağırdı? Eşin Pervin'in ki mi? Yoksa küçüklüğünde beri sevip saydığın sözünden çıkmadığın dayın Sacid'in ihaneti mi?
Peki kim bu Müfid? Anne babasını küçük yaşta kaybeden bu yüzden dedesinin yanında yaşamaya başlayan, dedesi öldükten sonra da dayıs Sacid in sözünden çıkmayan hasta durgun hep bir buhranlığın pençesinde yaşayan sesiz sakın bir insan. Bir gün yolu Pervin'le kesişir ve kendide nasıl olduğunu anlamadan evlenirler. Ama geçmişte kalan bir ilişki, evlilikleri süresi zarfında da devam eder dayısı Sacid ve eşi Pervin arasında! Önceleri hiç şüphelenmeye ama sonraları bu denli yakınlıkta rahatsız olmaya başlayan Müfid eşiyle birlikte yaşadıkları konakta ayrılmaya karar verir. Ama dayısı Sacid bu işe onay vermeyince, eşide kendisi ile gitmeyi reddedince yanlız kalır ve teyzesi Şayeste' nin yanına taşınır. Burada hastalığı daha çok lükseder ve artık hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktır.
Okuduğum her kitap' ta kendime dersler çıkarırım, o yüzden Müfid karakterine hem kızdım hem üzüldüm bu kadar aciz bu kadar sözünün hükmümü yoktu Müfid :( seni istemeyen seni sevmeyen bir kadın uğruna hayatını heba etmeye deydimi? Seni anladım mı diye soracak olursan anlamadım ama çektiğin acıyı hissettim eserin son sayfalarını okurken "Biraz daha yaşa az daha güçlü ol" dediğimi hatırlıyorum şimdi.
Okumak isteyen kitap dostlarıma tavsiye ederim.
Kitapla kalın 1K ailesi