Ne biçim dünya bu be! İnsanlar aya gidiyor. Elektriğin çevresinde dönen tatarcıklar gibi dünyanın çevresinde vızır vızır dönüyor uydular ama, burada, şu garipler köşesinde ne yasa var ne de zavallıyı koruyan, onu düşünen biri...
Sayfa 13 - Türkiye iş bankasıKitabı okudu
Şu kadınlar ne garipler. Duygusal durumları ne kadar çabuk değişebiliyor. Küçücük şeylerden nasıl da hemen etkileniveriyorlar. Bir anda dünyanın en mutsuz kederli en suçlu insanı iken, nasıl da kolayca gökyüzünün en üst katına çıkabiliyorlar. Sevgileri, tutkuları uğruna neleri göze alabiliyorlar. Onlar için yaşamın temel şartı “ sevilmek, aşkla, tutkuyla, sonsuza kadar sevilmek ve asla vazgeçilmemek” her şeyi affedebilirler ama “ sevilmemeyi” asla ..Sevgisiz bir dünyada kadınlara yer yok!!
Ne biçim dünya bu be! İnsanlar aya gidiyor. Elektriğin çevresinde dönen tatarcıklar gibi dünyanın çevresinde vızır vızır dönüyor uydular ama burada, şu garipler köşesinde ne yasa var ne de zavallıyı koruyan, onu düşünen biri.
Kertenkelenin gözleri güzeldi.Dertli dertli,kederli,gözü yaşlı bakardı.Garipler,kimsesizler,hor görülmüşler gibi.
“Hıristiyanlara gelince,” diye devam etti Fledgeby, “kendinizi kollayın, sevgili din kardeşlerim, özellikle de Garipler Sokağında oturanlar! Artık Garipler Sokağı benim elimde, orada epey bir oyun göreceksiniz. Üzerinizde güç kurmak, hem de bunu sizin ruhunuz duymadan, siz kim olduğumu bilmeden yapmak, verdiğim paraya değer. Hele üzerinizden kar elde etmeye başlayınca, değme gitsin!”
Sayfa 595Kitabı okudu
Ben kendimi bağrı başlı,gözü yaşlı bilirdim, gördüklerimden sonra şükrettim ki daha garipler vardı, öyle garipler ki ıssızlarda, tenhalarda ağlayan, orda biten ve orda yiten. Biri bir köşede ölüp kalsa ölümünü üç günden sonra duyarlar ve gaslini soğuk su ile yuyalar,öyle garipler, öyle kimsesizler...
