Farklı kültürlerden gelen pek çok insan, vücutlarımızın yıldızların yarattığı elementlerden meydana geldiği deneysel olarak kanıtlanmadan önce bile yıldızların soyundan geldiğini seziyordu. İnsanlar gece karanlığında yıldızları izlerken bir şeyler hissediyor, hayatın anlamının gündelik hayatın önceliklerinin çok ötesinde bir yerde olabileceğinden kuşkulanıyorlardı. Kendi yolculuklarıyla yıldızların ışınımı iç içe geçmişti ve bunu aslında kalplerinin derinliklerinde biliyorlardı.
Sayfa 37 - Fol Kitap
Subhanallah. MaşaAllah bu gece ay çok güzel parlamıyormu?
Ay, Allah’ın yaratışındaki muhteşem nizamın ve kudretinin bir yansımasıdır. Kur’an-ı Kerim’de ay, ilahi bir işaret olarak zikredilir; “Geceyi ve gündüzü, güneşi ve ayı yaratan O’dur. Her biri bir yörüngede yüzmektedir.” (Enbiya, 33). Bu ayet, ayın sakin ve huzurlu hareketiyle evrendeki düzeni ve Rabbimizin sonsuz hikmetini hatırlatır. Ayın nuru, karanlık gecelerde yol gösterir; tıpkı imanın, kalplerdeki karanlığı aydınlatması gibi.
Ay, aynı zamanda sabrın ve tevekkülün sembolüdür; hilalden dolunaya uzanan yolculuğu, insanın manevi yolculuğuna benzer. Her evresi, Allah’a teslimiyetle geçen bir hayatın bereketini ve huzurunu müjdeler.
Ey insan! Ayın sakin ışığına bak ve kalbinle Rabbini zikret. Her hilalde yeni bir başlangıç, her dolunayda tam bir teslimiyet bul. Allah’ın rahmeti, ayın nuru gibi seni sarsın; O’nun sevgisiyle dol, O’nun rızasıyla huzur bul. “Rabbim, ilmimi artır” (Taha, 114) duasını dilinden düşürme; çünkü ilim, ay gibi yolunu aydınlatır, seni hakikate ulaştırır. Ayın sessiz güzelliği, sana kalbinle Allah’ı anmanın, tefekkür etmenin ve şükretmenin huzurunu versin.
